Fregaty projektu 50

Ten artykuł od 2016-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fregaty projektu 50

Kraj budowy	ZSRR
Użytkownicy	Bułgaria  Marynarka Wojenna Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej  Merivoimat  Indonezja  Volksmarine  MW ZSRR
Wejście do służby	1950
Zbudowane okręty	68
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa : 1160 t pełna 1416 t
Długość	90,9 m
Szerokość	10,2 m
Zanurzenie	2,9 m
Napęd	2 turbiny parowe o mocy 21 000 KM napędzające dwie śruby
Prędkość	29 węzłów
Załoga	175
Uzbrojenie	3 działa 100 mm 4 działa 37 mm 4 działa 25 mm 2 wyrzutnie RBU-2500 3 wyrzutnie torped kaliber 533 mm

Fregaty projektu 50 – radzieckie fregaty budowane masowo w latach 50. W nomenklaturze radzieckiej jednostki były oznaczone jako okręty eskortowe, a ich funkcja była analogiczna do tej jaką spełniały niszczyciele eskortowe z okresu II wojny światowej. W kodzie NATO znane jako typ Riga.

Historia

Okręty były mniejszą i prostszą wersją opracowanych wcześniej fregat typu Kola. Okręty powstały na polecenie Stalina, który był zaniepokojony rosnącymi kosztami, jakie pochłaniały budowy dużych okrętów nawodnych. Na okrętach zastosowano wysokociśnieniowe turbiny parowe i nowe radzieckie radary. Budowa okrętów została wstrzymana przez Chruszczowa w 1956, gdy uznano że są one przestarzałe. Większość okrętów została wycofana ze służby do końca lat 70.

Łącznie zbudowano 68 okrętów z tego:

• w Kaliningradzie 40

„Leopard”, „Bars”, „Rosomacha”, „Sobol”, „Barsuk”, „Kuguar”, „Jenot”, „Filin”, „Łuń”, „Kobczik”, „Tur”, „Łoś”, „Olień”, SKR-76, SKR-69, SKR-70, SKR-71, SKR-72, SKR-73, SKR-74, SKR-54, SKR-75, SKR-77, SKR-80, SKR-81, SKR-10, SKR-4, SKR-5, SKR-8, SKR-14, SKR-15, SKR-59, SKR-60, SKR-61, SKR-62, SKR-64, SKR-55, SKR-65, SKR-68, SKR-56, SKR-50

• w zakładzie nr 444 w Mikołajowie 20

„Gornostaj”, „Pantera”, „Ryś”, „Jaguar”, „Sarycz”, „Puma”, „Wołk”, „Kunica”, „Korsak”, „Norka”, „Woron”, „Grizon”, SKR-51, „Tuman”, SKR-53, SKR-57, SKR-58, SKR-63, SKR-66, SKR-67

• w Komsomolsku nad Amurem 7

„Zubr”, „Bizon”, „Aist”, „Łaska”, „Pelikan”, „Pingwin”, „Gepard”

Użytkownicy

Oprócz Marynarki Wojennej Związku Radzieckiego okręty służyły w następujących państwach:

• Chiny – pięć okrętów zostało zmontowanych z części na licencji w Chinach pod oznaczeniem typ 053. Chińczycy opracowali swoją własną wersję okrętów z inną konfiguracją uzbrojenia artyleryjskiego oznaczoną jako typ 065
• Bułgaria – Marynarka Wojenna Bułgarii posiadała 3 okręty
• NRD – Marynarka Wojenna NRD posiadała 5 okrętów tego typu
• Finlandia – Marynarka Wojenna Finlandii posiadała 2 okręty
• Indonezja – Marynarka Wojenna Indonezji posiadała 8 okrętów

Planowano w latach 50. licencyjną budowę fregat projektu 50 w Polsce dla polskiej Marynarki Wojennej i CBKO-2 przystąpiło do adaptacji ich dokumentacji, lecz ostatecznie nie doszło do tego^[1].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• (en) www.fas.org