Fregaty rakietowe typu Álvaro de Bazán
| ||
Kraj budowy | Hiszpania | |
Użytkownicy | Armada Española | |
Wejście do służby | 2002 | |
Zbudowane okręty | 5 | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | pełna: 6200 t | |
Długość | 147 m | |
Szerokość | 18,6 m | |
Zanurzenie | 4,75 m | |
Napęd | siłownia w układzie CODAG dwa silniki wysokoprężne, dwie turbiny gazowe | |
Prędkość | 29 węzłów | |
Załoga | 240 | |
Uzbrojenie | wyrzutnie Mk 41 VLS wyposażone w pociski przeciwlotnicze: • 32 x SM-2MR • 64 x ESSM i przeciwokrętowe: • 8 x Harpoon 1x armata 127 mm 4 wyrzutnie torpedowe Mk 32 dla: • 12 x Mark 46 | |
Wyposażenie lotnicze | 1 helikopter SH-60B LAMPS III |
Fregaty rakietowe typu Álvaro de Bazán – hiszpańskie fregaty rakietowe wyposażone w system kierowania ogniem AEGIS. Pierwsza jednostka serii weszła do służby w 2002. Okręty znane są także pod oznaczeniem F-100. Pomimo że w Hiszpanii w powszechnym użyciu jest stosowane określenie fregaty, ze względu na wielkość (wyporność ponad 6000 ton), okręty te są niszczycielami rakietowymi, i takie nazewnictwo stosuje m.in. Australia[1]. W oparciu o projekt okrętu, powstały fregaty rakietowe typu Fridtjof Nansen dla Norwegii i niszczyciele rakietowe typu Hobart dla Australii.
Historia
W związku z potrzebą posiadania nowych jednostek eskortowych Hiszpania przystąpiła w 1983 do prac nad wspólnym europejskim typem fregaty oznaczonym jako NFR-90. W 1989 z powodu różnych wymagań wobec projektowanych fregat, projekt anulowano. Korzystając z doświadczeń wyniesionych z prac nad projektem NFR-90, w Hiszpanii rozpoczęto prace nad własnym typem fregat rakietowych które otrzymały oznaczenie typ F-100. Głównym zadaniem nowych okrętów miało być zapewnienie ochrony przeciwlotniczej. Wstępne założenia projektowe zostały określone w 1992. Planowano budowę czterech okrętów o wyporności ok. 4500 t, które miały być zbudowane z możliwie jak największym udziałem komponentów produkcji krajowej. Podjęto decyzję o zainstalowaniu na okrętach systemu kierowania ogniem AEGIS, wyposażonego w najnowszą wersję radaru SPY-1D.
Budowa pierwszego okrętu serii rozpoczęła się 31 stycznia 1997 w stoczni Izar w Ferrol. Prowadzono ją w ścisłej współpracy z ekspertami z US Navy. Wodowanie pierwszego okrętu serii, który otrzymał imię "Álvaro de Bazán" miało miejsce 31 października 2000. Okręt wszedł do służby 19 września 2002.
Okręty
- Álvaro de Bazán – (F101) – pierwszy okręt typu, położenie stępki 31 stycznia 1997, wodowanie 31 października 2000, wejście do służby 19 września 2002
- Almirante Juan de Borbón – (F102) – położenie stępki październik 2001, wodowanie 28 lutego 2002, wejście do służby 3 grudnia 2003
- Blas de Lezo – (F103) – wodowanie 16 maja 2003, wejście do służby grudzień 2004
- Méndez Núñez – (F104) – rozpoczęcie budowy 16 maja 2003, wodowanie listopad 2004, wejście do służby marzec 2006
- Cristóbal Colón[2] – (F105) – wejście do służby 23-10-2012
- Juan de Austria – (F106) – anulowany
Przypisy
Linki zewnętrzne
- www.globalsecurity.org (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Contando Estrelas from Vigo, España / Spain, Licencja: CC BY-SA 2.0
Visita a la Escuela Naval Militar de Marín. Julio de 2014
A port bow view of the Spanish Navy, F 100 Class Frigate, ALMIRANTE JUAN DE BORBON (F 102) underway in the Pacific Ocean during Combat Systems Ship Qualifications Trails on the Pacific Missile Test Center Range off the coast of California (CA).