Fregaty rakietowe typu Alvand

Fregaty rakietowe typu Alvand

Kraj budowy	Wielka Brytania
Użytkownicy	Iran
Wejście do służby	1971-1972
Zbudowane okręty	4
Okręty w służbie	3
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1250 t (standardowa) 1540 t (pełna)
Długość	94,5 m
Szerokość	11,1 m
Zanurzenie	3,25 m
Napęd	2 turbiny gazowe i 2 wysokoprężne silniki spalinowe w układzie CODOG, 2 śruby
Prędkość	39 węzłów
Zasięg	5000 mil morskich przy prędkości 15 węzłów
Załoga	135
Uzbrojenie	stan początkowy: 1 armata kalibru 114 mm 1 podwójna armata automatyczna kalibru 35 mm 3 armaty automatyczne kalibru 20 mm 2 karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm 5 wyrzutni przeciwokrętowych pocisków rakietowych Sea Killer 3 wyrzutnie przeciwlotniczych pocisków rakietowych Sea Cat 1 miotacz bomb głębinowych Limbo

Fregaty rakietowe typu Alvand – typ czterech irańskich lekkich fregat rakietowych zbudowanych na początku lat 70. XX wieku w Wielkiej Brytanii. W aktywnej służbie pozostają trzy okręty tego typu.

Po rewolucji islamskiej w Iranie w 1979 roku nazwy wszystkich okrętów, nawiązujące do postaci z perskiego eposu Szahname, zostały zmienione na nazwy irańskich gór.

W 1988 roku jeden z okrętów ("Sahand") zatonął podczas konfrontacji z lotnictwem Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w trakcie operacji "Praying Mantis".

Okręty

• 71 "Alvand" (wcześniej: DE-12 "Saam")
• 72 "Alborz" (DE-14 "Zaal")
• 73 "Sabalan" (DE-16 "Rostam")
• 74 "Sahand" (DE-18 "Faramarz")

Linki zewnętrzne

• Alvand/Mowj Class. GlobalSecurity.org. [dostęp 2009-12-07]. (ang.).