Fregaty rakietowe typu Halifax
_4.jpg) | |
| Kraj budowy |  Kanada |
|---|---|
| Użytkownicy | Royal Canadian Navy |
| Wejście do służby | 1992 |
| Zbudowane okręty | 12 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | standardowa: 3800 t pełna:5000 t |
| Długość | 134 m |
| Szerokość | 16,4 m |
| Zanurzenie | 4,9 m |
| Napęd | siłownia w układzie CODOG składająca się z 2 turbin gazowych General Electric LM2500, 1 silnik wysokoprężny, napędzających 2 śruby |
| Prędkość | 29 węzłów |
| Załoga | 225 |
| Uzbrojenie | Dwie ośmioprowadnicowe pionowe wyrzutnie Sea Sparrow dwie poczwórne wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych Harpoon armata Bofors SAK 57 mm 1 zestaw przeciwrakietowy Phalanx CIWS kaliber 20 mm |
| Wyposażenie lotnicze | 1 śmigłowiec Sea King lub AW101 |
Fregaty rakietowe typu Halifax – kanadyjskie fregaty rakietowe budowane w latach 1988 - 1996. Zbudowano 12 jednostek, które stały się podstawą kanadyjskiej marynarki wojennej.
Historia
W 1977 ministerstwo obrony Kanady ogłosiło decyzję o budowie w drugiej połowie lat 80 sześciu nowych okrętów określanych początkowo jako niszczyciele śmigłowcowe, a następnie jako fregaty śmigłowcowe. Okręty zaprojektowano aby spełniały różnorodne zadania: zwalczanie okrętów podwodnych i nawodnych, celów powietrznych a także patrolowanie wód przybrzeżnych Kanady. Szeroki zakres zastosowań jednostek sprawia że są one oficjalnie klasyfikowane jako fregaty patrolowe.
W czerwcu 1983 leżąca w prowincji Nowy Brunszwik stocznia Saint John Shipbuilding Ltd. zdobyła kontrakt na budowę pierwszej fregaty nowego typu. Stocznia miała pełnić funkcję głównego wykonawcy który odpowiadał za całość prac związanych z projektowaniem budową i wprowadzaniem do eksploatacji nowych okrętów. Głównym podwykonawcą została stocznia Marine Industries Ltd z Sorel leżącym nad Rzeką św. Wawrzyńca. W stoczni tej zbudowano trzy jednostki.
W grudniu 1987 zamówiono kolejnych sześć jednostek stanowiących drugą serię. Wydatki na budowę serii 12 okrętów oszacowano na 6,2 mld dolarów kanadyjskich, co czyniło z tego projektu jeden z najkosztowniejszych programów zbrojeniowych realizowanych w okresie powojennym.
Zbudowane okręty
- Halifax – wodowany 30 kwietnia 1988, wejście do służby 29 czerwca 1992
- Vancouver – wodowany 8 lipca 1989, wejście do służby 23 sierpnia 1993
- Ville de Québec – wodowany 16 maja 1991, wejście do służby 14 lipca 1994
- Toronto – wodowany 1991, wejście do służby 1993
- Regina – wodowany 25 stycznia 1992, wejście do służby 29 grudnia 1993
- Calgary – wodowany 28 sierpnia 1992, wejście do służby wrzesień 1994
- Montréal – wodowany luty 1992, wejście do służby, lipiec 1994
- Fredericton – wodowany maj 1994, wejście do służby 1995
- Winnipeg – wodowany styczeń 1995, wejście do służby 1995
- Charlottetown – wodowany wrzesień 1995, wejście do służby 1996
- St. John's – wodowany marzec 1996, wejście do służby czerwiec 1997
- Ottawa – wodowanie wrzesień 1996, wejście do służby 1997
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- www.hazegray.org (ang.)
