Freya (radar)

Schemat anteny radaru Freya

Freya – niemiecki radar wczesnego ostrzegania z czasów II wojny światowej, służący do wykrywania samolotów.

Rozwijany przed wojną, od 1937. Radar impulsowy, częstotliwość pracy 120–130 MHz (długość fali 2,5-2,3 m). Moc impulsu 20 kW, czas trwania impulsu 3 μs, częstość powtarzania 500 Hz. Zasięg do 120-160 km (początkowo 60 km) w przypadku samolotów na dużych wysokościach. Dla mniejszych wysokości zasięg znacznie spadał.

Podobny system brytyjski Chain Home pracował na dłuższej fali i miał nieco większy zasięg, stacje Freya były jednak częściowo mobilne.

18 grudnia 1939 stacja radarowa Freya z Wangerooge wykryła formację 24 brytyjskich bombowców Vickers Wellington z odległości 113 km. Były to samoloty z 9, 38, 37 i 149 dywizjonu RAF. Wyprawa została przechwycona przez myśliwce Luftwaffe, które zestrzeliły 11 maszyn, ok. 9 poważnie uszkodziły (sprzeczne dane), jedynie 3 pozostały sprawne^{[potrzebny przypis]}.

Zobacz też

• Radar Würzburg