Friedrich Georg Wilhelm Struve

Ten artykuł od 2011-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Friedrich Georg Wilhelm Struve (ros. Василий Яковлевич Струве, Wasilij Jakowlewicz Struwe) (ur. 15 kwietnia 1793 w Altonie, zm. 11 listopada^?/ 23 listopada 1864) – rosyjski astronom pochodzący z rodziny Niemców bałtyckich.

Życie i twórczość

W 1808 roku rozpoczął studia filologiczne w Dorpacie (obecnie Uniwersytet w Tartu). Od 1816 prowadził triangulację w Liwonii. W latach 1813–1839 był profesorem na tym uniwersytecie oraz dyrektorem uniwersyteckiego Obserwatorium w Tartu (1817). Po rozstaniu z uniwersytetem (gdzie zastąpił go Johann Heinrich von Mädler) był twórcą i pierwszym dyrektorem Obserwatorium w Pułkowie koło Petersburga (1839–1862). W latach (1822–1828) uczestniczył przy pomiarach stopnia południka ziemskiego.

W 1824 po zmontowaniu w Dorpacie dużego refraktora o średnicy 24 cm (w tamtych czasach jeden z najlepszych zbudowanych teleskopów), rozpoczął obserwację gwiazd. W swoim przeglądzie objął 120 tys. obiektów i zmierzył 3112 gwiazd podwójnych, z czego ok. 75% było wcześniej nieznanych^[1].

W 1826 roku został uhonorowany Złotym Medalem Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.

Czynny w dziedzinie astronomii gwiazd stałych, wydał w 1827 spis 3112 nowych gwiazd podwójnych (Catalogus novus stellarum duplicium).

Odkrył 2343 gwiazdy. W 1837 roku ukazała się następna praca: Mikrometryczne pomiary gwiazd podwójnych (łac. Stellarum Duplicium Mensurae Micrometricae), zawierająca rezultaty 13-letnich obserwacji położeń gwiazd w 2640 parach. Jest ona obecnie jednym z klasycznych katalogów astronomii gwiazd podwójnych^[1].

W 1835 na prośbę rosyjskiego cesarza Mikołaja I wyjechał do Pułkowa, by nadzorować tam budowę obserwatorium. W nim dokonał w 1838 jednego z pierwszych pomiarów paralaksy Wegi, a w 1839 roku został dyrektorem tegoż obserwatorium^[1].

Pozostawił wiele prac z obserwacji Słońca i położeń gwiazd oraz wyprowadzenia ich stałych astronomicznych.

Astronomami byli też inni członkowie rodziny Struve: jego syn Otto Wilhelm von Struve, wnuk Hermann von Struve oraz prawnuk Otto Struve.

Zobacz też

• południk Struvego
• Thomas James Henderson
• Friedrich Wilhelm Bessel

Przypisy