Friedrich Meggendorfer

Friedrich Meggendorfer (ur. 7 czerwca 1880 w Bad Aibling, zm. 12 lutego 1953 w Bambergu) – niemiecki lekarz neurolog i psychiatra.

Urodził się w Bad Aibling w górnej Bawarii, jako syn kupca. Podczas I wojny światowej służył w marynarce jako lekarz asystent w Turcji. Po wojnie pracował z Emilem Kraepelinem i Maxem Nonnem. W 1927 roku został profesorem. Był ordynatorem kliniki psychiatrycznej Staatskrankenanstalt w Hamburgu-Friedrichsbergu, w 1934 roku przeniósł się do Erlangen. Zajmował się m.in. otępieniami, paraliżem postępującym, pląsawicą Huntingtona. Napisał podręcznik psychiatrii, Gerichtliche Psychiatrie (1931).

Prace

  • Gerichtliche Psychiatrie. Handbuch für Staatsmedizin Band 17. Berlin: Carl Heymanns Verlag, 1931
  • Allgemeine und spezielle Therapie der Geistes und Nervenkrankheiten. Stuttgart: Wissenschaftliche Verlagsgesellschaft, 1950

Bibliografia

  • Riebeling, Professor Dr. Friedrich Meggendorfer. 7. 6. 1880–12. 2. 1953, „Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde”, 170 (1), 1953, s. I–II, DOI: 10.1007/BF00218433, ISSN 0367-004x (ang.).
  • Oxford Journals Familial prion diseases: Creutzfeldt-Jakob disease and fatal insomnia
  • F. Flugel, [In memoriam Friedrich Meggendorfer], „Medizinische Monatsschrift”, 7 (9), 1953, s. 614-615, PMID: 13119344.c?