Friedrich Silcher

Friedrich Silcher

Imię i nazwisko	Philipp Friedrich Silcher
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1789 Schnait
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	26 sierpnia 1860 Tybinga
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor

Philipp Friedrich Silcher^[1][2] (ur. 27 czerwca 1789 w Schnait zm. 26 sierpnia 1860 w Tybindze^[1][2]) – niemiecki kompozytor.

Życiorys

Podstawy edukacji muzycznej otrzymał od ojca^[2], w latach 1803–1806 uczył się w Fellbach u miejscowego organisty, Nikolausa Ferdinanda Auberlena^[1][2]. Początkowo pracował jako nauczyciel w Schorndorf, a od 1809 roku w Ludwigsburgu^[1]. W 1815 roku wyjechał do Stuttgartu, gdzie został uczniem Rodolphe’a Kreutzera (kompozycja) i Johanna Nepomuka Hummla (fortepian)^[1][2]. W 1817 roku osiadł w Tybindze, gdzie został dyrektorem muzycznym tamtejszego uniwersytetu oraz wykładowcą kolegium ewangelickiego^[1]. Tworzył repertuar dla chórów kościelnych, towarzystw śpiewaczych, chórów szkolnych i na potrzeby muzykowania domowego^[1]. W 1829 roku założył przy uniwersytecie Akademische Liedertafel, którą kierował przez następne trzy dekady^[1]. W 1852 roku uniwersytet w Tybindze przyznał mu tytuł doktora honoris causa^[1][2].

W 1912 roku w jego domu rodzinnym w Tybindze utworzono poświęcone kompozytorowi muzeum, a w 1952 roku powstało w nim archiwum jego twórczości^[1].

Twórczość

Był propagatorem niemieckiego folkloru muzycznego, jego działalność podporządkowana była idei kształcenia muzycznego poprzez śpiew zespołowy^[1][2]. Zbierał i opracowywał ludowe pieśni niemieckie^[1][2]. Napisał też około 250 własnych pieśni, z których wiele, jak najbardziej popularna Lorelei (Ich weiss nicht, was soil es bedeuten) do tekstu Heinricha Heinego, było później przedrukowywanych w różnych zbiorach i przez nieporozumienie uważane za pieśni ludowe^[1][2].

Opublikował prace Geschichte des evangelischen Kirchengesanges (1844) oraz Harmonie- und Kompositionslehre (1851, 2. wyd. 1859)^[2].

Przypisy