Friedrich Wilhelm Hemprich

Friedrich Wilhelm Hemprich (ur. 24 czerwca 1796 w Kłodzku, zm. 30 czerwca 1825 w Massawie) – niemiecki zoolog, lekarz, odkrywca, badacz Erytrei.

Życiorys

Urodził się w 1796 roku w Kłodzku, gdzie spędził swoje dzieciństwo i wczesną młodość. Studiował medycynę we Wrocławiu i Berlinie. W tym ostatnim mieście zaprzyjaźnił się z Christianem Gottfriedem Ehrenbergiem, a łączyła ich wspólna pasja do historii naturalnej. Po ukończeniu studiów pozostał na Uniwersytecie Humboldtów, gdzie wykładał fizjologię porównawczą oraz napisał w 1820 roku Grundriss der Naturgeschichte („Kompendium Historii Naturalnej”). W wolnym czasie zajmował się badaniem gadów i płazów przy pomocy Martina Lichtensteina.

W 1820 roku Hemprich i Ehrenberg zostali zaproszeniu do udziału w wyprawie archeologicznej do Egiptu na czele której stał pruski generał Heinrich Menu von Minutoli, a sponsorowana ona była przez Akademię Berlińską. W 1821 roku podróżnicy podążając wzdłuż Nilu dotarli do Nubii, gdzie spędzili w jej stolicy Dongoli dwa lata studiując historię naturalną tej części Egiptu.

W 1823 roku Hemprich i Ehrenberg przepłynęli przez Zatokę Sueską do El Tur, na południowo-zachodnim wybrzeżu Półwyspu Synaj, pozostając tam przez dziewięć miesięcy. W tym czasie odwiedzili Górę Synaj, a Ehrenberg stał się jednym z pierwszych przyrodników badających życie stworzeń żyjących w Morzu Czerwonym. W 1824 roku udali się w dalszą podróż do Libanu, gdzie z Bejrutu zwiedzili góry Liban i założyli obóz w Bcharre. W sierpniu ekspedycja wróciła ponownie do Egiptu.

W listopadzie ekspedycja wyruszyła ponownie wzdłuż wybrzeża Morza Czerwonego, zawijających do różnych portów, w tym Dżuddy. W końcu przybyła do Massawy, portu w Erytrei, z zamiarem zbadania gór położonych w Abisynii. Niestety w jej trakcie Hemprich zmarł tam na febrę i pochowano go na wyspie Toalul, a Ehrenberg powrócił do Europy. W 1828 roku opublikował on owoce wspólnych badań w północno-wschodniej Afryce, a wszystkie zebrane próbki z wypraw zostały zdeponowane w Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie. Obejmowały one 46 000 botanicznych okazów, w tym 3000 gatunków zwierząt i 34 000 okazów dotyczących około 4000 gatunków. Wśród nich znajdowało się wiele dotychczas nieznanych gatunków.

Nazwiskiem Hempricha nazwano m.in. dzioborożce (Tockus hemprichii) i mewy (Larus hemprichii).

Prace

  • Symbolæ physicæ. Mittler, Berlin 1828–33, współautor: Christian Gottfried Ehrenberg.
  • Reisen in Aegypten, Libyen, Nubien und Dongola, Berlin 1828.
  • Grundriß der Naturgeschichte für höhere Lehranstalten, Berlin 1820–29.

Bibliografia

  • Ratzel F.: Hemprich, Wilhelm Friedrich, [w: „Allgemeine Deutsche Biographie (ADB)”, t. 11, Duncker & Humblot, Leipzig 1880, s. 728.]
  • Ehrenberg C. G., Naturgeschichtliche Reisen durch Nord-Afrika und West-Asien in den Jahren 1820 bis 1825 von Dr. W. F. Hemprich und Dr. C. G. Ehrenberg, Historischer Theil. Mittler, Berlin 1828.
  • Stresemann E., Reisen zweier naturforschender Freunde im Orient, geschildert in ihren Briefen aus den Jahren 1819-1826, [w:] „Abhandlungen der Mathematisch-Naturwissenschaftlichen Klasse der Deutschen Akademie der Wissenschaften”, Nr. 1, Berlin 1954.