Friedrich Wilhelm Otte
 generał-major | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
      | |
Friedrich Wilhelm Otte (ur. 22 września 1898 w Nowej Rudzie, zm. 8 maja 1944 w Sewastopolu) – niemiecki generał-major, który służył w Wehrmachcie podczas II wojny światowej.
Życiorys
Friedrich Wilhelm Otte rozpoczął służbę 1 listopada 1916 r. podczas I wojny światowej jako ochotnik w pruskiej królewskiej armii. W batalionie saperskim w 1918 roku awansował na stopień podporucznika rezerwy. Jako podporucznik był dowódcą plutonu w batalionie saperskim. W 1920 r. z Reichswehry przeszedł do rezerwy. Rozpoczął pracę w policji. W 1925 r. otrzymał awans na stopień podporucznika. 2 września 1923 r. ożenił się z Giselą Brack. W 1933 r. został kapitanem policji. Wraz z włączeniem Reichswehry do Wehrmachtu został przyjęty do armii 1 października 1935 r. jako kapitan. Następnie otrzymał mianowanie na kapitana 2 kompanii 47 batalionu saperskiego. 1 stycznia 1937 r. awansował do stopnia majora. Jako taki, dalej służył w 47 batalionie saperskim jako dowódca kompanii. 10 listopada 1938 r. został mianowany dowódcą I batalionu 68 pułku saperów w miejscowości Rehagen-Klausdorf w gminie Am Mellensee, w powiecie Teltow-Fläming (Brandenburgia). Podczas mobilizacji w 1939 r., przed wybuchem II wojny światowej, został mianowany dowódcą batalionu w 3 pułku saperów. Jesienią 1939 r. zrezygnował z dowództwa. 1 czerwca 1940 r. awansował do stopnia podpułkownika. W 1941 r. mianowano go dowódcą 97 batalionu saperów. 9 marca 1942 r. mianowany dowódcą 207 pułku piechoty. 1 kwietnia 1942 roku awansował na stopień pułkownika. 13 maja 1942 r. został odznaczony złotym Krzyżem Niemieckim (Deutsches Kreuz). 6 lipca 1942 r. powołano go na dowódcę 207 pułku piechoty. 13 listopada 1942 r. otrzymał Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes). W 1944 r. mianowany dowódcą 213 pułku grenadierów. Friedrich Wilhelm Otte zginął podczas ofensywy krymskiej w 1944 r. Został pośmiertnie awansowany do stopnia generała-majora[1].
Odznaczenia
- Krzyż Żelazny (1914)
- 2 klasy
- 1 klasy
- Krzyż Honorowy za Wojnę Światową 1914-1918
- Krzyż Żelazny (1939)
- 2 klasy
- 1 klasy
- Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942
- Złoty Krzyż Niemiecki (13 maja 1942)
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego, 13 listopada 1942 r. jako dowódca 207 pułku piechoty
Przypisy
- ↑ Otte, Friedrich-Wilhelm. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2014-11-05].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (III Rzesza).
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
Autor: F l a n k e r;, Licencja: CC BY 3.0
Rang insignia of the German Wehrmacht until 1945; here: shoulder board Heer (Army).
- Rank: – Generalmajor (en: Major general) OF-6
- Basic colour: to all service branches — “deep red”.
.svg)
Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
.png){kind=link}
Baretka: Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/42 – III Rzesza.
Insignia of the German Armed Forces in WWII.
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Krzyż Niemiecki w Złocie (III Rzesza).
Baretka: "Krzyż Honoru za Wojnę 1914/1918" (Niemcy, III Rzesza) – dla Frontowców (z mieczami).