Friedrich Wimmer (botanik)

Christian Friedrich Heinrich Wimmer (ur. 30 października 1803 we Wrocławiu, zm. 12 marca 1868 tamże^[1]) – niemiecki botanik, pedagog i filolog klasyczny.

Absolwent wrocławskiego gimnazjum im. Fryderyka Wilhelma, od 1821 do 1826 studiował na Uniwersytecie Wrocławskim nauki przyrodnicze oraz filologię. Po studiach zatrudnił się w macierzystym gimnazjum, gdzie pracował do 1863, najpierw jako nauczyciel, potem profesor gimnazjum, a od 1843 także jego dyrektor. W 1863 powołany przez magistrat wrocławski na stanowisko urzędnika odpowiedzialnego za rozwój szkolnictwa miejskiego^[1].

Niezależnie od działalności dydaktyczno-pedagogicznej, od lat 20. prowadził badania botaniczne, głównie flory Śląska^[1]. Opisał samodzielnie lub we współautorstwie 79 nowych taksonów roślin^[2]. Jest autorem dwóch podręczników szkolnych z botaniki. Ponadto opublikował kilka przyrodniczych prac antycznych greckich uczonych: Teofrasta i Arystotelesa^[1].

W 1841 został członkiem Akademii Lepopoldina^[3], a w 1853 otrzymał doktorat honoris causa macierzystego uniwersytetu^[1].

Jego nazwiskiem nazwano rodzaj rośliny Wimmeria^[4].

Wybrane publikacje Wimmera

• Flora Silesiae z Grabowskim (2 tomy, 1827–29)
• Flora von Schlesien 1832
• Phytologiae Aristotelicae fragmenta, 1838
• Flora von Schlesien preußischen und österreichischen Antheils, 1840; wyd. II 1844; wyd. III 1857
• Theophrasti Eresii Opera quae supersunt omnia (3 tomy, 1854–62)
• Salices europaeae, 1866

Przypisy

Bibliografia

• Ernst Wunschmann, 1898: Wimmer, Friedrich. W: Allgemeine Deutsche Biographie, Band 43. Duncker & Humblot, Lipsk, s. 319–321.