Fripp & Eno

Fripp & Eno

Rok założenia	1973
Rok rozwiązania	1975
Pochodzenie	Wielka Brytania
Gatunek	Ambient, muzyka elektroniczna, drone
Aktywność	1973–1975, 2005
Wydawnictwo	Island Records, Discipline Global Mobile
Skład
Robert Fripp Brian Eno
Instrumentarium
gitara, instrumenty klawiszowe, magnetofon Revox 77

Fripp & Eno – brytyjski duet, istniejący w latach 1973–1979, wykonujący muzykę ambient i elektroniczną.

Sklasyfikowany przez magazyn Rolling Stone na 17. miejscu na liście największych duetów wszech czasów^[1].

Historia i twórczość

We wrześniu 1972 roku Brian Eno zaprosił do swego domowego studia Roberta Frippa, aby zademonstrować mu urządzenie zbudowane na bazie dwóch magnetofonów Revox 77, które były sprzężone z instrumentem muzycznym i odtwarzały z pewnym opóźnieniem dowolnie zagrane dźwięki, powtarzając je cyklicznie, za każdym razem coraz ciszej. Takie rozwiązanie umożliwiało stworzenie z kilku prostych dźwięków kompozycji o zagęszczonej fakturze motywów i wątków. Muzycy zrealizowali wówczas kompozycję „Heavenly Music Corporation”, która została zachowana w domowym archiwum jednego z nich^[2]. W 1973 roku Robert Fripp i Brian Eno spotkali się ponownie, aby nagrać wspólny album, (No Pussyfooting). Zawierał on tylko dwa utwory: wspomniany już „Heavenly Music Corporation” i „Swastika Girls”^[1]. Pierwszy z nich bazował na brzmieniu gitary i syntezatora splatającymi się ze sobą i tworzącymi powoli rozwijający się pejzaż dźwiękowy, zakończony niskim, agresywnym sprzężeniem zwrotnym w wykonaniu Frippa. Drugi utwór, zbudowany z wielu różnorodnych, niepowiązanych ze sobą dźwięków jest kompozycją pozbawioną wyraźnej formy i struktury. Album ma charakter eksperymentalny^[3]. Artyści przedstawili muzykę o charakterze medytacyjnym, opartą na powtórzeniach i nieznacznych modyfikacjach, nawiązującą do twórczości Terry’ego Rileya^[4]. W efekcie spotkania z Brianem Eno Robert Fripp zafascynował się zbudowanym przez niego urządzeniem, nazwanym za jego zgodą frippertronics i zaczął stosować je w swojej twórczości, początkowo w niewielkim zakresie, ale później, po roku 1977 już jako jej najważniejszy element^[2]. W 1975 roku duet wydał album, Evening Star, którego pierwszą stronę wypełniło kilka nastrojowych, dźwięcznych utworów, a drugą – 28-minutowy utwór „An Index of Metals”, zbudowany z narastających eterycznych brzmień gitary, fortepianu i syntezatora. Kolejny wspólny album, The Equatorial Stars, muzycy nagrali dopiero 2004 roku^[1].

Skład

• Robert Fripp – gitara, frippertronics
• Brian Eno – instrumenty klawiszowe, magnetofon Revox 77

Dyskografia

Zestawienie na podstawie materiału źródłowego^[5]:

Albumy studyjne

• 1973 – (No Pussyfooting)
• 1975 – Evening Star
• 2004 – The Equatorial Stars
• 2007 – Beyond Even (1992 - 2006)

Albumy koncertowe

• 2011 – May 28, 1975 Olympia, Paris, France

Albumy kompilacyjne

• 1981 – (No Pussyfooting)/Evening Star (kaseta magnetofonowa)
• 1994 – The Essential Fripp and Eno

Przypisy

Bibliografia

• Wiesław Weiss. Schizofrenik XXI wieku. „Tylko Rock”. Nr 11 (15), listopad 1992. Warszawa: Res Publica Press International Sp. z o.o.. ISSN 1230-2317.