Fritz Bayerlein
generał porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1917–1945 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Fritz Bayerlein (ur. 14 stycznia 1899 w Würzburgu, zm. 30 stycznia 1970 tamże) – niemiecki oficer Wehrmachtu w randze generalleutnanta. Służył w czasie I i II wojny światowej. Za swoją służbę został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami.
I wojna światowa i okres międzywojenny
Wstąpił do armii niemieckiej jako szeregowy w 1917 roku. Walczył na froncie zachodnim w 9 Bawarskim Pułku Piechoty. Walcząc w szeregach 4 Pułku Piechoty został ranny i otrzymał Krzyż Żelazny 1. klasy. Po wojnie był przez pewien czas w ochotniczym batalionie piechoty, ale w maju 1919 roku został przeniesiony do 45 Pułku. W 1921 roku ukończył kurs oficerski. Był jednym z tych oficerów, którzy uniknęli usunięcia z armii w czasach Republiki Weimarskiej i dosłużył się stopnia majora.
II wojna światowa
Podczas kampanii wrześniowej służył jako szef sztabu generała Heinza Guderiana. Pozostał na tym stanowisku w czasie ofensywy na zachodzie i ataku na Francję.
Następny przydział Bayerlein otrzymał w Afryce Północnej. 30 sierpnia 1942 roku przejął dowództwo od generała Walthera Nehringa w czasie bitwy pod Alam Halfa. Później służył pod feldmarszałkiem Erwinem Rommlem oraz generałem Wilhelmem von Thomą. Samodzielne dowództwo otrzymał znowu 4 listopada 1942 roku, gdy Brytyjczycy wzięli do niewoli generała von Thomę pod El Alamein. Kiedy Rommel opuścił Tunezję w marcu 1943 roku, po nieudanym ataku pod Medenine (operacja Capri), Bayerlein został niemieckim oficerem łącznikowym w sztabie włoskiego generała Giovanni Messe. W praktyce Bayerlein nie zawsze zgadzał się ze swoim nowym przełożonym i często działał na własną rękę. W trakcie walk w Afryce Bayerlein dorobił się reumatyzmu. Z tego powodu został odesłany na urlop zdrowotny do Włoch, jeszcze przed kapitulacją niemieckich jednostek w Afryce 12 maja 1943 roku.
W październiku 1943 roku Bayerlein został przeniesiony na front wschodni jako dowódca 3 Dywizji Pancernej. Wbrew rozkazowi Adolfa Hitlera przełamał radzieckie okrążenie pod Kirowohradem. 10 stycznia 1944 roku zostaje mianowany dowódcą nowo utworzonej Dywizji Panzer Lehr. Razem z nią został w marcu 1944 roku przeniesiony na szkolenie na Węgry.
Po wylądowaniu aliantów w Normandii dywizja Panzer Lehr została skierowana do walki w rejonie Caen i poniosła duże straty w czasie dywanowego nalotu w okolicach Saint-Lô (w czasie operacji Cobra).
W czasie ofensywy w Ardenach Bayerlein służył pod generałem Hasso von Manteuffelem.
Później Bayerlein cały czas dowodził 53 Korpusem. 15 kwietnia 1945 generał Fritz Bayerlein razem ze swoimi jednostkami poddał się oddziałom amerykańskiej 7 Dywizji Zmotoryzowanej w Zagłębiu Ruhry. Nie omieszkał nadmienić oficerom amerykańskim biorącym go do niewoli, że praktycznie w dużej części jest Żydem.
Został zwolniony z niewoli 2 kwietnia 1947 roku. Po wojnie napisał wiele prac o tematyce historycznej i militarnej – był zaangażowany w pierwsze poważne studia nad historią II wojny światowej.
Zmarł w rodzinnym Würzburgu 30 stycznia 1970 roku.
Odznaczenia
- Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (29 grudnia 1934)[1]
- Odznaka za Rany – czarna
- Odznaka za Rany – srebrna[1]
- Odznaka za Służbę Wojskową II Klasy[1]
- Odznaka Brygady Pancernej – srebrna
- Odznaczenie Kombatanta Kampanii w Afryce
- Krzyż Niemiecki – złoty (23 października 1942)
- Krzyż Żelazny
- II klasa
- I klasa
- Krzyż Rycerski Krzyka Żelazny z Liśćmi Dębu i Mieczami
Literatura
- Berger, Florian, Mit Eichenlaub und Schwertern. Die höchstdekorierten Soldaten des Zweiten Weltkrieges. Selbstverlag Florian Berger, 2006. ISBN 3-9501307-0-5.
- Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Friedburg, Germany: Podzun-Pallas, 2000. ISBN 3-7909-0284-5.
- Patzwall, Klaus D. and Scherzer, Veit. Das Deutsche Kreuz 1941-1945 Geschichte und Inhaber Band II. Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall, 2001. ISBN 3-931533-45-X.
Przypisy
- ↑ a b c Bayerlein, Fritz Hermann Michael - TracesOfWar.com, www.tracesofwar.com [dostęp 2021-06-10] .
Media użyte na tej stronie
Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
Insignia of the German Armed Forces in WWII.
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami (III Rzesza).
Baretka: "Krzyż Honoru za Wojnę 1914/1918" (Niemcy, III Rzesza) – dla Frontowców (z mieczami).
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Odznaka za Rany (Verwundetenabzeichen) – Srebrna (1939; typ 2.) – III Rzesza.
Umowna baretka: Odznaka za Długoletnią Służbę w Wehrmachcie (18 lat) – wersja Armii i Kriegsmarine (Wehrmacht-Dienstauszeichnung – Heer und Kriegsmarine) – III Rzesza
– połączone baretki Srebrnego Krzyża (II Klasy za 18 lat) i Srebrnego Medalu (IV Klasy za 4 lata).
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Odznaka za Rany (Verwundetenabzeichen) – Czarna (1918) – Cesarstwo Niemieckie.
Autor:
- Rank_insignia_of_Generalleutnant_of_the_Wehrmacht.svg: F l a n k e r
- derivative work: Hoodinski (talk)
Rang insignia of the German Wehrmacht, here shoulder strap “Lieutenant-general” Heer to 1945.
(c) Bundesarchiv, Bild 146-1978-033-02 / Dinstühler / CC-BY-SA 3.0
Eichenlaubträger Generalmajor Bayerlein, 29.3.44 ; Prop.-Kp. HKBZ F
Bildberichter: Dinstühler, Text: Dinstühler
Baretka: Krzyż Żelazny - I Klasy (1813)-1914-1918 (Prusy).
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Krzyż Niemiecki w Złocie (III Rzesza).