Fritz Kaufmann (neurolog)

Stolpersteine poświęcone małżeństwu Kaufmannów

Fritz Kaufmann, Friedrich Raphael Kaufmann (ur. 22 marca 1875 w Frankenthal (Pfalz), zm. 9 września 1941 w La Tour-de-Peilz[1]) – niemiecki lekarz psychiatra i neurolog żydowskiego pochodzenia, radca sanitarny, ordynator oddziału neurologicznego szpitala miejskiego w Ludwigshafen am Rhein.

Życiorys

Syn Emila Kaufmanna i Idy z domu Durlacher. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Heidelbergu, doktorem medycyny został w 1898 roku[2]. W 1903 roku był asystentem Wilhelma Heinricha Erba w klinice w Heidelbergu[3]. Potem praktykował w Mannheim[4]. W latach I wojny światowej był zatrudniony w szpitalu rezerwistów w Ludwigshafen. Opracował wówczas metodę leczenia frontowych nerwic, którą określił jako Ueberrumplungsmethode („metoda ataku z zaskoczenia”)[5]. Praca Kaufmanna z 1916 roku[6] odbiła się w Europie szerokim echem. Polegała ona na stosowaniu wobec pacjentów bolesnych elektrowstrząsów (Faradisation) lub innych silnych bodźców bólowych.

Nowa metoda zastąpiła wcześniej stosowaną metodę „odpoczynku i ćwiczeń” (Schonung und Übung) i wkrótce zdobyła popularność w Niemczech i Austrii, określana jako metoda Kaufmanna lub Kaufmanna-Kehrera[7] (Kaufmann[-Kehrer]-Methode, Kaufmannisch lub Kaufmann Kur). Po krótkim okresie względnej popularności i ożywionej debaty nad skutecznością i etycznymi aspektami takiego leczenia[8][9], metoda została zabroniona, najpierw przez Pruskie Ministerstwo Wojny pod koniec 1917 roku, a w 1918 roku w Austrii[4]. Wiedeński psychiatra Julius Wagner-Jauregg został oskarżony w 1918 roku o zbyt intensywne aplikowanie pacjentom wstrząsów; oskarżającym był Sigmund Freud[10].

Po wojnie, do 1933 roku, kierował oddziałem neurologicznym szpitala miejskiego[11]. Stracił pracę z powodu żydowskiego pochodzenia[12].

W 2009 roku przy Wredestraße 7 w Ludwigshafen odsłonięto pamiątkowy kamień (Stolperstein), upamiętniający Fritza Kaufmanna[13].

Wybrane prace

  • Ueber einen Fall von Wundscharlach. Frankenthal, 1899
  • Ueber einen Fall von infantiler Pseudobulbärparalyse. Münchener medizinische Wochenschrift 50, ss. 237–239, 1903
  • Die planmäßige Heilung komplizierter psychogener Bewegungsstörungen bei Soldaten in einer Sitzung. Münchener medizinische Wochenschrift (Feldärztliche Beilage) 63, ss. 802–804 (1916)
  • Bemerkungen zur Therapie der Kriegsneurosen. Münchener medizinische Wochenschrift 64, s. 1014 (1917)
  • Zur Behandlung der motorischen Kriegsneurosen. Münchener medizinische Wochenschrift 64, ss. 1520–1523 (1917)
  • Beobachtungen über Polyneuritis in der Grippezeit. Neurologisches Centralblatt 38, ss. 719–720, 1919
  • Zur Technik der Kampferbehandlung der Pneumonie („Kampfer-Gelatinetten” als Ersatz für Kampfer-Injektionen.)[14]. (1924)

Przypisy

  1. ↑ Stolpersteine: Gedenkbuch, www.erinnerungen-bewahren.de [dostęp 2017-11-18] (niem.).
  2. ↑ Peiffer J: Hirnforschung in Deutschland 1849 bis 1974: Briefe zur Entwicklung von Psychiatrie und Neurowissenschaften sowie zum Einfluss des politischen Umfeldes auf Wissenschaftler. Springer, s. 82, 1087. ISBN 3-540-40690-5.
  3. ↑ Andreas Killen: Berlin electropolis. Berkeley: Univ. of California Press, 2006. ISBN 0-520-24362-5.
  4. ↑ a b Paul Lerner: Hysterical Men: War, Psychiatry, and the Politics of Trauma in Germany, 1890-1930. Cornell University Press, 2003, s. 102. ISBN 0-8014-4094-7.
  5. ↑ Alma Kreuter. Deutschsprachige Neurologen und Psychiater: Ein biographisch-bibliographisches Lexikon von den Vorläufern bis zur Mitte des 20. Jahrhunderts. Walter de Gruyter, 1995 ss. 699–700
  6. ↑ Kaufmann F. Die Planmässige Heilung komplizierter psychogener Bewegungsstörungen bei Soldaten in einer Sitzung. „Münchener medizinische Wochenschrift”. 63, s. 802-804, 1916. 
  7. ↑ Uwe Henrik Peters: Lexikon Psychiatrie, Psychotherapie, Medizinische Psychologie: mit einem englisch-deutschen Wörterbuch im Anhang. Elsevier, Urban & Fischer Verlag, 2007 ​ISBN 3-437-15061-8​ s. 186
  8. ↑ Raether M. Neurosen-Heilungen nach der „Kaufmann-Methode”. „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 1917. DOI: 10.1007/BF02233321. 
  9. ↑ Nonne M. Über erfolgreiche Suggestivbehandlung der hysteriformen Störungen bei Kriegsneurosen. „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 1917. DOI: 10.1007/BF02917386. 
  10. ↑ Kurt Robert Eissler, Freud as an expert witness: the discussion of war neuroses between Freud and Wagner-Jauregg, New York: International Universities Press, 1986, ISBN 0-8236-2019-0, OCLC 11187986.
  11. ↑ Ulrike Minor, Peter Ruf: Juden in Ludwigshafen. Stadtarchiv, 1992, s. 68.
  12. ↑ Lothar Meinzer: Stationen und Strukturen der nationalsozialistischen Machtergreifung: Ludwigshafen am Rhein und die Pfalz in den ersten Jahren des Dritten Reiches. Stadtarchiv Ludwigshafen a. Rh., 1983, s. 196, 254.
  13. ↑ Stolpersteine: Aktivitäten 2009. [dostęp 2012-09-02].
  14. ↑ Fritz Kaufmann, Zur Technik der Kampferbehandlung der Pneumonie, „Deutsche Medizinische Wochenschrift”, 50 (05), 1924, s. 148–148, DOI: 10.1055/s-0028-1133190, ISSN 0012-0472 (niem.).

Media użyte na tej stronie

Fritz und Erina Kaufmann Stolpersteine.jpg
Autor: Gerhard Kaufmann, Licencja: CC BY-SA 3.0 de
Zdjęcie "kamienia pamięci" (Stolperstein) poświęconego dr. Frtizowi Kaufmannowi (1875-1941) i jego żonie Erinie, Ludwigshafen, Wredestraße 7