Fritz Morzik

Friedrich-Wilhelm Morzik

(c) Bundesarchiv, Bild 102-10253 / CC-BY-SA 3.0 Fritz Morzik w 1930 (pośrodku)
Generalmajor der Luftwaffe
Data i miejsce urodzenia	10 grudnia 1891 Passenheim, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	17 czerwca 1985 Freudenstadt, RFN
Przebieg służby
Lata służby	1909–1919, 1934–1945
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Luftstreitkräfte Luftwaffe
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, II wojna światowa
Późniejsza praca	lotnictwo
Odznaczenia

Friedrich-Wilhelm (Fritz) Morzik (ur. 10 grudnia 1891 w Passenheim, zm. 17 czerwca 1985 we Freudenstadt)^[1] – niemiecki lotnik wojskowy i sportowy, generał Luftwaffe w czasie II wojny światowej.

Początek służby

W latach 1907-1909 Friedrich-Wilhelm Morzik uczęszczał do przygotowawczej szkoły wojskowej w Greifenberg, po czym rozpoczął służbę wojskową w armii niemieckiej w kwietniu 1907, wstępując do szkoły podchorążych w Treptow. Od kwietnia 1911 służył w 5. Pułku Grenadierów w Gdańsku^[1].

Tuż przed wybuchem I wojny światowej Morzik przeniósł się do lotnictwa niemieckiego (Luftstreitkräfte), rozpoczynając 1 czerwca 1914 szkolenie na obserwatora powietrznego. Od 6 sierpnia 1914 do 19 lutego 1915 służył jako obserwator w 17. Lotniczym Oddziale Polowym, po czym przeszedł szkolenie, a później trening na pilota^[1]. Od lutego 1916 do lutego 1917 służył jako pilot w 300. Oddziale Lotniczym „Pascha”^[1] (wchodzącym w skład Korpusu Azjatyckiego). Następnie, ukończył szkolenie pilota myśliwskiego i od 15 maja 1917 do 3 czerwca 1917 służył w 26. Eskadrze Myśliwskiej. Po przerwie w lotniczych batalionach zapasowych, od 17 stycznia 1918 służył w 5. Eskadrze Myśliwskiej, a od 24 kwietnia 1918 do 14 stycznia 1919 w 8. Eskadrze Myśliwskiej^[1].

Okres międzywojenny

Po zawieszeniu broni służył jeszcze przez pewien czas w niemieckim lotnictwie wojskowym, a od 26 września 1919 do 1921 roku w eskadrze lotnictwa policyjnego we Wrocławiu. Od 22 marca 1921 do końca 1923 pracował w liniach lotniczych Deutscher Luft-Lloyd w Berlinie. Od 1 stycznia 1923 podjął pracę jako pilot fabryczny w zakładach lotniczych Junkers w Dessau^[1]. W okresie 1928-1934 był instruktorem w Szkołach Pilotów Komunikacyjnych w Brunszwiku oraz na lotnisku Staaken w Berlinie, w której był zastępcą kierownika, następnie kierownikiem^[2]

Odnosił duże sukcesy w sporcie lotniczym – jako jedyny zawodnik brał udział we wszystkich czterech międzynarodowych zawodach samolotów turystycznych Challenge, zwyciężając w 1929 i w 1930 roku oraz zajmując trzecie miejsce w 1932 roku^[3], natomiast w ostatnich zawodach w 1934 roku odpadł z klasyfikacji z uwagi na defekt silnika, lecz ukończył trasę lotu^[2].

Dalsza służba wojskowa

W 1934 roku Morzik wstąpił do służby w reaktywowanym niemieckim lotnictwie wojskowym Luftwaffe, w stopniu kapitana^[1]. Między innymi służył jako komendant szkoły pilotów^[2]. Dalej awansował i podczas II wojny światowej pełnił funkcje dowódcze w lotnictwie transportowym, w stopniu pułkownika^[2]. 1 października 1943 awansował na stopień generała majora^[1]. W maju 1945 trafił do niewoli amerykańskiej, skąd został zwolniony w 1947 roku^[1].

Po wojnie Morzik zajmował się m.in. publicystyką^[2].

Odznaczenia

• Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego – 16 kwietnia 1942^[1]
• Krzyż Żelazny (1914) I Klasy
• Krzyż Żelazny (1914) II Klasy
• i inne

Przypisy

Bibliografia

• Generalmajor Friedrich-Wilhelm (Fritz) Morzik. geocities.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-01)]. w serwisie Axis Biographical Research
• MarianM. Krzyżan MarianM., Międzynarodowe turnieje lotnicze 1929-1934, Warszawa: WKiŁ, 1988, ISBN 83-206-0637-3, OCLC 69292164 .