Front Żelazny

Logo Frontu Żelaznego, Trzy Strzały[1].

Front Żelazny (niem. Die Eiserne Front) – koalicja socjaldemokratycznych organizacji popierających demokrację i ustrój republikański w tzw. republice weimarskiej.

W Magdeburgu, 16 grudnia 1931 roku na zebraniu przywódców organizacji demokratycznych zapoczątkowano z inicjatywy Reichsbanneru działalność Frontu Żelaznego. W zebraniu uczestniczyli przedstawiciele: SPD, Reichsbanneru, central związków zawodowych: ADGB i Afa-Bund (niem. Allgemeiner freier Angestelltenbund) i związku robotniczych stowarzyszeń sportowych ATSB (niem. Arbeiter Turn- und Sportbundes). Organizacja miała za cel obronę republiki i miała stanowić przeciwwagę dla Frontu Harzburskiego. Występując przeciwko NSDAP w 1932 roku front poparł kandydaturę Hindenburga przeciw Hitlerowi w wyborach prezydenckich.

Front Żelazny przestał istnieć po dojściu NSDAP do władzy, z chwilą likwidacji niezależnego ruchu związkowego Niemiec w maju 1933[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Günther Gerstenberg, Eiserne Front, 1931–1933, Historisches Lexikon Bayerns, 13 lipca 2006 [dostęp 2019-06-04].

Bibliografia

  • Wielka Ilustrowana Encyklopedja Powszechna. T. XIX. Kraków: Gutenberg, 1932, s. 286.

Media użyte na tej stronie