Fryderyk Albert Lessel

Grób Fryderyka Alberta Lessela na cmentarzu Powązkowskim

Fryderyk Albert Lessel herbu Lessel (ur. 1767 w Dreźnie, zm. 15 marca 1822 w Warszawie) – polski architekt niemieckiego pochodzenia, przedstawiciel klasycyzmu. Łączył elementy klasycystyczne i neorenesansowe.

Życiorys

W latach 1791–1794 Lessel podróżował po Włoszech. Początkowo działał w Kaliskiem, gdzie w latach 1796–1798 przebudował dwór w Żelazkowie^[1] i gdzie w latach 1800–1802 według jego projektu wzniesiono pałac w Błaszkach (niezachowany). Lessel prawdopodobnie zaprojektował także pałacyk w Małkowie koło Warty (pow. sieradzki).

Lessel był budowniczym rządowym w czasach Królestwa Polskiego. Prowadził wiele prac budowlanych w Warszawie, według jego projektów wzniesiono m.in. pałac Branickich, pałac Morsztynów, pałac Szaniawskich; współpracował przy budowie pałacu Tyszkiewiczów. Autorstwa F. A. Lessla jest również słynna kamienica Karola Bürgera, Nowy Świat 35, z monumentalnym doryckim portykiem kolumnowym. Obecnie pod tym adresem znajduje się cukiernia Bliklego.

Według Jarosława Zielińskiego, "do sztandarowych jego dzieł należy pałac Zamoyskich przy ulicy Senatorskiej 37, który po przebudowie w latach 1814-1815 otrzymał wygląd bliższy architekturze XX wieku niż epoce klasycyzmu, mając bezporządkowe elewacje o zredukowanym do minimum wystroju"^[2].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 10-4-1/2)^[3].

Życie prywatne

14 października 1800 roku ożenił się z Chrystianą-Katarzyną Leppigé h. Gromiec, mieli pięcioro dzieci. Jego synem był Józef Grzegorz Lessel, również znany warszawski architekt. Córka Anna Krystyna Marianna (1811-1878) wyszła za lekarza Jana Brandta, byli rodzicami malarza Józefa Brandta. Córka Aniela Amelia (1814-1856) poślubiła lekarza Jana Bogumiła Helbicha.

Przypisy