Fryderyk II Anhalcki

Fryderyk II Anhalcki

książę Anhalt
Okres	od 24 stycznia 1904 do 21 kwietnia 1918
Poprzednik	Fryderyk I Anhalcki
Następca	Edward Anhalcki
Dane biograficzne
Dynastia	askańska
Data i miejsce urodzenia	19 sierpnia 1856 Dessau
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 1918 Ballenstedt
Ojciec	Fryderyk I Anhalcki
Matka	Antonina Sachsen-Altenburg
Żona	Maria Badeńska
Dzieci	brak
Odznaczenia

Fryderyk II Anhalcki (niem. Leopold Friedrich II. Eduard Karl Alexander Herzog von Anhalt, ur. 19 sierpnia 1856 w Dessau, zm. 21 kwietnia 1918 w Ballenstedt) – książę Anhaltu z dynastii askańskiej, szwagier kanclerza Cesarstwa Niemieckiego Maximiliana von Baden.

Życiorys

Urodził się jako drugi syn przyszłego księcia Anhaltu Fryderyka I i jego żony księżnej Antoniny. Studiował w Genewie, Bonn i Monachium. W czasie ferii podróżował po Szwajcarii, Francji i Włoszech. W 1873 roku zwiedził Wystawę Światową w Wiedniu. Po zakończeniu nauki rozpoczął służbę w armii niemieckiej. Od 1877 roku stacjonował w 2 Pułku Piechoty Gwardii. Pozostawał w służbie czynnej do 1883 roku.

3 Marki z portretem księcia z 1909 roku

Wraz z zakończeniem służby poświęcił się swoim zainteresowaniom i pasjom, głównie muzyce. Po śmierci starszego brata Leopolda 2 lutego 1886 został następcą tronu. Wówczas to rozpoczął zapoznawanie się z działaniem struktur państwowych i administracji państwowej. Po śmierci ojca 24 stycznia 1904 został nowym monarchą.

2 lipca 1889 w Karlsruhe poślubił księżniczkę badeńską Marię. Para nie miała dzieci. W okresie swoich rządów cieszył się wielką popularnością. Podobnie jak Jerzy II Sachsen-Meiningen był wielkim patronem teatru i miłośnikiem opery. Książę zmarł w ostatnim roku I wojny światowej. Po śmierci Fryderyka II jego następcą został młodszy brat Edward, który przewodził księstwem tylko przez kilka miesięcy^[1].

Fryderyk II był odznaczony między innymi pruskimi Orderem Świętego Jana i Orderem Orła Czarnego, saskim Orderem Korony Rucianej, bawarskim Orderem Świętego Huberta i duńskim Orderem Słonia^[2]. Wielki mistrz anhalckiego orderu domowego Alberta Niedźwiedzia^[3].

Genealogia

Przypisy

Bibliografia

• Thomas Gehrlein, Das Haus Anhalt. Über 900 Jahre Gesamtgeschichte mit Stammfolgen. Deutsche Fürstenhäuser Heft 34, Börde-Verlag, Werl 2011, ISBN 978-3-9814458-1-7, s. 29.
• Ralf Regener, Der Sturz der Askanier 1918 in Anhalt. Bedingungen, Verlauf und Nachwirkungen des Untergangs einer kleinstaatlichen deutschen Monarchie. Funk, Dessau-Roßlau 2013, ISBN 978-3-939197-79-9.
• Ralf Regener, Das anhaltische Dreiherzogsjahr 1918, in: Sachsen-Anhalt. Journal für Natur- und Heimatfreunde 25 (2015), H. 1, s. 19–21.
• Hermann Wäschke, Das Fürstenhaus Anhalts, 1914.
• Fritz Wecker, Unsere Landesväter wie sie gingen, wo sie blieben. 1928.