Fryderyk IV z Badenii (ur. w 1458, zm. 24 listopada 1517 w Lier[1]) – biskup Utrechtu od 1496 do 1516, pochodzący z rodu władców Badenii.
Życiorys
Fryderyk był trzecim synem margrabiego Badenii Karola I i Katarzyny, córki arcyksięcia Styrii i Karyntii Ernesta Żelaznego z dynastii Habsburgów. Bratem jego matki był cesarz Fryderyk III Habsburg. Jako młodszy syn został przeznaczony do stanu duchownego[1]. Był kanonikiem w kapitułach katedralnych w Utrechcie i Kolonii[1][2]. Za sprawą Maksymiliana I Habsburga (syna Fryderyka III) w 1493 został biskupem koadiutorem w Utrechcie[1], a w 1496 biskupem Utrechtu. Jako władca księstwa biskupiego wspierał politykę Habsburgów aż do 1514, gdy w tajemnicy przed swymi protektorami spróbował z pomocą króla Francji zamienić biskupstwo Utrechtu na biskupstwo Metzu. Habsburgowie utracili do niego zaufanie i syn Maksymiliana I, Karol V Habsburg, zmusił go do ustąpienia ze stanowiska[1][2], a w 1516 papież zatwierdził na nim jego następcę[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Heinrich Neu: Friedrich. W: Neue Deutsche Biographie. T. 5. Berlin: Duncker & Humblot, 1961, s. 592–593. (niem.)
- ↑ a b Jacob Cornelis van Slee: Friedrich. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 8. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1878, s. 45. (niem.)
| Biskupi utrechccy (695–1595) | - Wilibrord (695–739)
- Bonifacy (739–754)
- Gregorius (754–775)
- Alberyk I (ok. 776–784)
- Theodard (ok. 784-ok. 790)
- Hamacar (ok. 790–806)
- Ricfried (806–815/816)
- Frederik I (815/816–835/837)
- Alberyk II (838–844)
- Ludger (ok. 848-ok. 854)
- Hunger (ok. 854–866)
- Adelbold I (867/879–898)
- Egilbert (899)
- Radboud (899–917)
- Balderik (918–975)
- Folcmar (976–990)
- Boudewijn I (990–995)
- Ansfried (995–1010 (?))
- Adelbold II (1010–1026)
- Bernold (1027–1054)
- Willem I van Gelre (1054–1076)
- Koenraad (1076–1099)
- Burchard (1100–1112)
- Godebald (1114–1127)
- Andries van Cuijk (1128–1139)
- Hartbert van Bierum (1139–1150)
- Herman z Horn (1150–1156)
- Godfried van Rhenen (1156–1178)
- Boudewijn II (van Holland) (1178–1196)
- Arnold I (1196–1197)
- Dirk I (1196–1197)
- Dirk II van Are (1197–1212)
- Otto I z Geldrii (1212–1215)
- Otto II z Lippe (1216–1227)
- Wilbrand van Oldenburg (1227–1233)
- Otto III z Holandii (1233–1249)
- Gozewijn van Randerath (1249–1250)
- Henryk I van Viande (1249–1267)
- Jan I z Nassau (1268–1290)
- Jan II van Sierck (1291–1296)
- Willem II Berthout (1296–1301)
- Gwidon z Avesnes (1301–1317)
- Frederik II van Sierck (1317–1322)
- Jacob van Oudshoorn (1322)
- Jan III van Diest (1322–1340)
- Nicolaas Capocci (1341)
- Jan IV van Arkel (1342–1364)
- Jan V van Virneburg (1364–1371)
- Arnold II van Horne (1371–1378)
- Reinoud van Vianen (1378–1380)
- Floris van Wevelinkhoven (1378–1393)
- Frederik III van Blankenheim (1393–1423)
- Zweder van Culemborg (1423–1432)
- Rudolf z Diepholz (1423–1455)
- Walraven van Meurs (1434–1448)
- Gijsbrecht van Brederode (1455–1456)
- David van Bourgondië (1456–1496)
- Fryderyk IV z Badenii (1496–1516)
- Filips van Bourgondië (1517–1524)
- Henryk II z Bawarii (1524–1529)
- Willem III van Enckenvoirt (1529–1534)
- George van Egmond (1534–1559)
|
|---|
| Arcybiskupi utrechccy (1559–1600) | - Frederik V Schenck van Toutenburg (1561–1580)
|
|---|
| Wikariusze Apostolscy Batawii (1601–1727) | - Sasbout Vosmeer (1602–1614)
- Philippus Rovenius (1614–1651)
- Jacobus de la Torre (1651–1661)
- Boudewijn Catz (1662–1663)
- Johannes van Neercassel (1663–1686)
- Petrus Codde (1688–1702)
- Theodorus de Kock (1702–1704)
- Gerhard Potcamp (1705)
- Adam Daemen (1707–1717)
- Johannes van Bijlevelt (1717–1727)
|
|---|
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii
z siedzibą w Brukseli (1727–1828) | - Joseph Spinelli (1727–1731)
- Vincentius Montalto (1731–1732)
- Silvester Valenti Gonzaga (1732–1736)
- Franciscus Goddard (1736–1737)
- Lucas Melchior Tempi (1737–1743)
- Petrus Paulus Testa (1744)
- Ignatius Crivelli (1744–1755)
- Carolus Molinari (1755–1763)
- Bartholomeus Soffredmi (1763)
- Thomas Maria Ghilini (1763–1775)
- Joannes Antonius Maggiora (1775–1776)
- Ignatius Busca (1776–1785)
- Michael Causati (1785–1786)
- Antonius Felix Zondadari (1786–1790)
- Caesar di Brancadoro (1792–1794)
- Ludovicus Ciamberlani (1794–1828)
|
|---|
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii
z siedzibą w 's-Gravenhage (1829–1853) | - Franciscus Capaccini (1829–1831)
- Antonius Antonucci (1831–1841)
- Innocentius Ferrieri (1841–1847)
- Joannes Zwijsen (1847–1848)
- Carolus Belgrado (1848–1853)
|
|---|
Arcybiskupi utrechccy (od 1853),
prymasi Holandii | |
|---|
