Fryderyk I (książę Dolnej Lotaryngii)

Fryderyk (I), numerowany też Fryderyk II w ramach dynastii (ur. ok. 1003 - zm. 18 maja 1065 roku) – książę Dolnej Lotaryngii w latach 1046-1065 z dynastii Luksemburgów, hrabia Antwerpii od 1046 do 1049, od 1047 wójt Stablo i Malmedy. Drugi co do starszeństwa syn Fryderyka z Luksemburga, hrabiego Moselgau (okolice Metz), wnuk założyciela dynastii Zygfryda.

Gdy władca Górnej i Dolnej Lotaryngii Gozelo I Wielki zmarł w 1044 roku, cesarz Henryk III Salicki nie chciał, aby w czyimkolwiek ręku skumulowała się władza, jaką miał Gozelo I. Dlatego też Dolną Lotaryngię nadał jego synowi Gozelo II Próżniakowi, Górna zaś przypadła jego starszemu synowi Gotfrydowi II (III) Brodatemu. Władca chciał ją w pewnym momencie nadać upośledzonemu bratu lub kuzynowi książąt, nieznanemu z imienia. W odpowiedzi na to Gotfryd zbuntował się przeciw cesarzowi i najechał na Verdun w domenie Gozelo. Henryk III uwięził Gozelo i formalnie pozbawił go księstwa w 1047 roku, a władzę w Górnej Lotaryngii nadał Adalbertowi. W akcji militarnej wspomagali go Fryderyk i jego brat biskup Metzu Adalbert III.

Już w 1046 zmarł Gozelo II, a wdzięczny cesarz nadał Fryderykowi Dolną Lotaryngię. Książę pozostał wierny Henrykowi III i jego następcy Henrykowi IV, jednak ten wydzielał z jego domeny mniejsze parcele dla dzielnych rycerzy. W latach 1046-1049 był także hrabią Antwerpii, jednak tą odebrał mu Baldwin V Flandryjski. Zmarł w 1065 roku podczas wojny z arcybiskupem Kolonii Anno II. Dolna Lotaryngia powróciła do Gotfryda Brodatego.

Fryderyk po raz pierwszy ożenił się z Gebergą (zm. 1049), córką Eustachego I z Boulogne, z którą miał córkę Juttę, żonę Walrama, hrabiego Arlon. Jego drugą żoną od ok. 1055 była Ida (zm. 1102), córka Bernarda II z Saksonii; po jego śmierci żona Alberta III, hrabiego Namur.

Bibliografia

• Biografia na stronie FMG.ac

Władcy Lotaryngii Królowie Lotaryngii Karolingowie Lotar II (855–869) Karol II Łysy (869–879, w Górnej Lotaryngii) Ludwik II Niemiecki (869–876, w Dolnej Lotaryngii) Ludwik III Młodszy (876–882, do 879 tylko w Dolnej Lotaryngii) Karol Otyły (882–887) Hugo Ślepy (antykról, 883–885) Arnulf z Karyntii (887–895) Zwentibold (895–900) Ludwik IV Dziecię (900–911) Karol IV Prostak (911–923) Welfowie Rudolf z Burgundii (923–925) Ludolfingowie Henryk I Ptasznik (925–935) Otton I Wielki (935–973) Otton II (973–983) Otton III (983–1002) Henryk II Święty (1002–1024) Dynastia salicka Konrad II (1024–1039) Książęta Lotaryngii Gebhard (903–910) Reginar (910–916) Gizelbert (925–939) Henryk I (939–940) Otto I (942–944) Konrad I (944–953) Bruno (953–965) Książęta Dolnej Lotaryngii Pierwsi książęta Godfryd I (959–964) Richar (968–972) Karolingowie Karol z Lotaryngii (976–991) Otto (991–1012) Dynastia z Verdun Godfryd II Bezdzietny (1012–1023) Gozelo I Wielki (1023–1044) Gozelo II Próżniak (1044–1046) Luksemburgowie Fryderyk I (1046–1065) Dynastia z Verdun Godfryd III Brodaty (1065–1069) Godfryd IV Garbaty (1069–1076) Dynastia salicka Konrad II (1076–1087) Dynastia z Boulogne Godfryd V (1087–1100) Dynastia limburska Henryk (1101–1106) Dynastia z Louvain Gotfryd VI Brodaty (1106–1128) Walram (1128–1139) Gotfryd VII (1139–1142) Gotfryd VIII (1142–1190) od 1190 książęta Brabancji Książęta Górnej Lotaryngii Dynastia mozelska Fryderyk I (959–978) Thierry I (978–1026) Fryderyk II (1026–1027, współregent) Fryderyk III (1027–1033) Dynastia z Verdun Gozelo I Wielki (1033–1044) Godfryd III Brodaty (1044–1047) Dynastia z Châtenois Adalbert (1047–1048) Gerard (1048–1070) Thierry II Waleczny (1070–1115) Szymon I (1115–1138) Mateusz I (1138–1176) Szymon II (1176–1205) Fryderyk I (1205–1206) Fryderyk II (1206–1213) Tybald I (1213–1220) Mateusz II (1220–1251) Fryderyk III (1251–1302) Tybald II (1302–1312) Fryderyk IV (1312–1329) Rudolf (1329–1346) Jan I (1346–1390) Karol II (1390–1431) Izabela (1431–1453) Walezjusze andegaweńscy René I (1431–1453, mąż Izabeli) Jan II (1453–1470) Mikołaj I (1470–1473) Jolanta (1473) Dynastia z Vaudémont Rene II (1473–1508) Antoni II Dobry (1508–1544) Franciszek I (1544–1545) Karol III Wielki (1545–1608) Henryk II (1608–1624) Nicole (1624–1624) Franciszek II (1624–1624) Karol IV (1624–1634) Mikołaj II (1634–1661) Karol IV (1661–1675, tytularny od 1670) okupacja francuska (1670–1698) Karol V Leopold (1675–1690, tytularny) Leopold I Józef (1690–1729, tytularny do 1698) Franciszek III Stefan (1729–1737) Leszczyńscy Stanisław Leszczyński (1737–1766)