Fryderyk I legnicki
| ||
![]() Herb Fryderyka I z insygniami zakonu "Rudenband" (1483) | ||
Książęta legnicko-brzescy | ||
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Piastowie | |
Data urodzenia | 1446 | |
Data śmierci | 9 maja 1488 | |
Ojciec | Jan I lubiński | |
Matka | Jadwiga legnicka | |
Żona | Ludmiła z Podiebradów | |
Dzieci | Jan II legnicki, Fryderyk II legnicki, Jerzy I brzeski |
Fryderyk I (ur. 1446, zm. 9 maja 1488) – książę brzeski i legnicki z dynastii Piastów, starosta generalny Śląska w 1488 roku.
Jedyny syn Jana I ks. lubińsko-oławskiego i Jadwigi legnickiej. Jako jedyny męski przedstawiciel linii brzesko-legnickiej Piastów, Fryderyk w trakcie swego panowania skupił się na konsolidacji ziem należnych do tej gałęzi dynastii. Po śmierci ojca w 1453 został władcą Chojnowa i Strzelina, choć ze względu na małoletniość rządy regencyjne do 1466 sprawowała matka. W 1454 po śmierci babki Małgorzaty opolskiej odziedziczył Oławę i Niemczę. Otrzymał również w tym czasie we władanie Legnicę. W 1481 wykupił od książąt opolskich Brzeg, a w 1488 Byczynę, Wołczyn i Kluczbork. Odzyskał również w 1482 Lubin.
Jego żoną była córka króla Czech Jerzego z Podiebradów – Ludmiła, którą poślubił 5 września 1474. Doczekał się z nią trzech synów:
Media użyte na tej stronie
Coat of arms of Frederick I., duke of Liegnitz († 1488), with an insignia of a chivalric order "Rudenband". Black-and-white copy of a coloured drawing.