Fryderyk Krzysztof Dietrich
| ||
Data i miejsce urodzenia | 3 kwietnia 1779 Öhringen | |
Data i miejsce śmierci | 25 maja 1847 Łódź | |
Zawód, zajęcie | sztycharz, urzędnik |
Fryderyk Krzysztof Dietrich, z niem. Friedrich Christoph Dietrich (ur. 1779 w Öhringen, zm. 1847 w Łodzi) – polski rytownik niemieckiego pochodzenia, urzędnik Królestwa Polskiego.
Biografia
Urodził się 3 kwietnia 1779 w Öhringen w Wirtembergii. Jego ojciec pracował jako złotnik na dworze księcia Hohenlohe[1]. Początkowo pobierał nauki w zakresie budownictwa (u J.S. Probsta), malarstwa (u Johanna J. Schillingera) i architektury (u Johanna G. Glencka). Następnie wyjechał do Augsburga, by uczyć się sztycharstwa pod okiem Johanna D. Herza. Naukę kontynuował w Karlsruhe u Christiana Haldenwanga. W 1804 powrócił do rodzinnej miejscowości, gdzie został mianowany nadwornym rytownikiem księcia Hohenlohe. Po śmierci swojego mecenasa tułał się w poszukiwaniu zajęcia od miasta do miasta. Poszukiwał szczęścia m.in. w Amsterdamie, Londynie, Berlinie i Poznaniu. W 1819 zamieszkał w Warszawie, gdzie założył sklep i warsztat rytowniczy[1]. Równocześnie rozpoczął karierę urzędniczą, początkowo jako łowczy królewski (od 1820), później jako inspektor Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego (od 1825)[1]. U schyłku życia pozostawił swój warsztat synowi – Fryderykowi Adolfowi, a sam przeniósł się do Łodzi, gdzie zmarł 25 maja 1847 podczas epidemii tyfusu. Był dwukrotnie żonaty, z obu związków urodziło mu się łącznie sześcioro dzieci[1].
Twórczość
Ulubionymi technikami Dietricha były akwaforta i akwatinta, które często łączył, oraz miedzioryt. Wykonał wiele ilustracji do książek i czasopism, portretów, widoków miast (Warszawy, Lublina, Krakowa), prac dokumentujących mundury i uzbrojenie lub konkretne obiekty architektoniczne. Dzięki wstawiennictwu Stanisława Kostki Potockiego w 1819 r. Komisja Rządowa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego powierzyła mu wykonanie 24 tablic przedstawiających groby królów polskich, które ostatecznie ukazały się w zbiorze pod tytułem Monumenta Regnum Poloniae Cracoviensia[1]. Był stałym, wieloletnim współpracownikiem Jana Feliksa Piwarskiego. Owocem ich wspólnych starań był m.in. album Wnętrza Zbrojowni Warszawskiej[2] oraz cykl Powstanie, dokumentujący losy powstania listopadowego i uzbrojenie polskiej armii. Znawcą, pasjonatem i kolekcjonerem twórczości Dietricha był pisarz Wiktor Gomulicki, zgromadzone przez niego ryciny i materiały na temat artysty znajdują się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie.
Galeria
Portret Zuzanny Wilczyńskiej
Przypisy
Bibliografia
Polski Słownik Biograficzny, tom V (1946)
Linki zewnętrzne
- Grafiki Fryderyka Krzysztofa Dietricha w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Tytuł: Gwardia Narodowa Warszawska
Adres wydawniczy: [1831]
Gatunek: akwaforta; akwatinta
Forma i typ: grafiki i rysunki
Opis fizyczny: 1 grafika : akwaforta, akwatinta ; 22x14,5 cm
Współtwórcy: Piwarski, Jan Feliks (1794-1859) Autor wzoru
Portret Zuzanny z Redlów Wilczyńskiej, akwat., mezzot. ; 35x25 cm
Puławy (widok na pałac), akwat., akwaf. ; kompoz. 6,2x10,3 cm, z napisami 7,3x10,3 cm
Tytuł: Żydowska Straż Bezpieczeństwa
Adres wydawniczy: [1831]
Gatunek: akwaforta; akwatinta
Forma i typ: grafiki i rysunki
Opis fizyczny: 1 grafika : akwaforta, akwatinta ; kompozycja 16,7x12,2 cm
Współtwórcy: Piwarski, Jan Feliks (1794-1859) Autor wzoru
Nagrobek Stefana Batorego, akwat., akwaf. ; 55x40 cm