Fryderyk Teodor Rossmann

Fryderyk Teodor Rossmann
pułkownik
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1796
Racibórz

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 1873
Czarna

Przebieg służby
Lata służby

1812-1841

Siły zbrojne

Grand Coat of Arms of Duchy of Warsaw.svg Armia Księstwa Warszawskiego
Sztandar 1 Jegrzy pułk (Wojsk Polskich Królestwa Kongresowego).png Wojsko Polskie Królestwa Kongresowego (1815-1831)
Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego

Jednostki

Korpus Inżynierów Ks. Warszawskiego,
Twierdza Zamość
Korpus Topografów

Główne wojny i bitwy

Wojna rosyjsko-turecka (1828–1829)
Powstanie listopadowe

Późniejsza praca

Zastępca naczelnego inżyniera w Zarządzie Budowy drogi żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie)

Fryderyk Teodor Rossmann (ur. 13 stycznia 1796 w Raciborzu, zm. 2 kwietnia 1873 w Czarnej) – oficer w wojsku Królestwa Polskiego i armii Imperium Rosyjskiego, topograf, inżynier kolejnictwa.

Życiorys

Urodził się 13 stycznia 1796 w Raciborzu w rodzinie Jana Krzysztofa i jego żony Marii Heleny z d. Kehrer przybyłych z Saksonii jako ich młodszy syn, bratem jego był Henryk Wilhelm Rossmann.

Ukończył 4 klasy Liceum Warszawskiego i w grudniu 1812 wstąpił do korpusu inżynierów. W 1815 znalazł się w korpusie inżynierów tworzonej armii Królestwa Polskiego i w 1818 został mianowany podporucznikiem. W 1823 awansował do stopnia porucznika i w dwa lata później został przydzielony do dyrekcji inżynierii w twierdzy Zamość. Wspólnie z kapitanem Bernardem Engbrichtem kierował robotami przy budowie fortyfikacji bastionu nr 7.

W 1829 został wysłany na front wojny rosyjsko-tureckiej. Za udział w tej kampanii został odznaczony orderem św. Anny 3 klasy z kokardą. W 1828 otrzymał order św. Stanisława 4 klasy. W czasie powstania listopadowego przebywał w twierdzy Zamość i służył pod komendą swojego brata Henryka.

Po upadku powstania w 1833 wstąpił do armii rosyjskiej i służył w Korpusie Topografów. W 1841 dostał zwolnienie z wojska, przeszedł na emeryturę i nabył dobra Czarna w powiecie radzymińskim. W latach 1843-49 piastował stanowisko zastępcy naczelnego inżyniera w budowie drogi żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. Był sędzią pokoju w Radzyminie.

Żonaty był z Natalią Schulmann z którą miał pięcioro dzieci: Gustawa, Ludwika Wilhelma, Edwarda Fryderyka, Helen Charlottę i Natalię Dorotę[1]. Zmarł 2 kwietnia 1873 w swoim majątku w Czarnej i pochowany został na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.

Przypisy

  1. Fryderyk Teodor Rossmann, M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2021-05-18].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.
RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
Grand Coat of Arms of Duchy of Warsaw.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Uwaga! Jest to współczesna rekonstrukcja herbu Księstwa Warszawskiego