Frygijczycy

Frygijczycy albo Frygowie – starożytny lud indoeuropejski pochodzący z Bałkanów.

Przed końcem drugiego tysiąclecia Frygowie osiedlili się w środkowej Anatolii, głównie w zakolu rzeki Halys, na terenach poprzednio zajmowanych przez Hetytów. Posługiwali się językiem frygijskim. Byli blisko spokrewnieni z Grekami. Czasem są utożsamiani z Muszkami, znanymi ze źródeł asyryjskich. Utworzyli państwo Frygia, które przeżywało największy rozkwit w okresie panowania króla Midasa. Frygijczycy opierali swoją kulturę o tradycję anatolijską.

Mitologia

Najważniejszym bóstwem była bogini pochodzenia anatolijsko-syryjskiego, Kybele zwana Wielką Macierzą. Miała ona młodego kochanka, Attisa. Główne sanktuarium Kybele było w miejscowości Pessinus. Kult obu bóstw miał charakter orgiastyczny. Kapłani Kybele nierzadko dokonywali samokastracji. Inne znane bóstwa: Mena, Bagajos, Sabazjos.

Bibliografia

• Praca zbiorowa: Obyczaje, języki, ludy świata. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 248–249. ISBN 978-83-01-14874-4.