Fuerza Aérea Argentina

Fuerza Aérea Argentina

(c) Casa Rosada ( Argentina Presidency of the Nation ), CC BY 2.5 ar
Państwo	Argentyna
Data utworzenia	1945
Znak rozpoznawczy
Najwyższe dowództwa
Cywilne	Prezydent Argentyny
Wojskowe	Ministerstwo Obrony Argentyny

Argentyńskie Siły Powietrzne (Fuerza Aérea Argentina – FAA) – wojska lotnicze powstałe po II wojnie światowej. Formacja wojskowa, podlega prezydentowi kraju, lecz nadzór operacyjny sprawuje Ministerstwo Obrony, w skład którego wchodzą 4 dowództwa, z najważniejszym dowództwem Operacji Sił Powietrznych. Do pozostałych należy dbanie o logistykę i wsparcie, czym zajmuje się Dowództwo Zaopatrzenia, Dowództwo Szkolenia i Dowództwo Regionów Powietrznych. Głównym trzonem Argentyńskich Sił Powietrznych jest 9 brygad lotniczych, które są podzielone na grupy, których numeracja jest tożsama z numerem brygady macierzystej. Obecnie na ich wyposażeniu znajduje się 46 różnego typu samolotów.

Wyposażenie

Samoloty produkcji zagranicznej

IAI Finger A

Jednym z głównych elementów sił bojowych były 3 grupy lotnicze wyposażone we francuskie Dassault Mirage III DA i Dassault Mirage 5, których 19 sztuk zostało pozyskanych z Izraela, podobnie jak samoloty jednomiejscowe Dagger. Z kolei samoloty w wersji CJ i 3 III BJ w 1982 roku, a kolejne 10 Samolotów Mirage w wersji 5P z Peru.

Samoloty Mirage IIIBJ/CJ miały jedynie 2 eskadry 4 Grupy Myśliwskiej z El Plumerillo, zaś maszyny pozyskane z Peru znajdowały się w eskadrze 10 Grupy Myśliwskiej w Rio Gallegos, ale największa ich koncentracja – w bazie Tandil, niedaleko stolicy Argentyny, Buenos Aires, gdzie stacjonuje 6 Grupa Myśliwska. Posiadała ona 2 eskadry Daggerów i 2 eskadry Mirage’ów IIIEA/DA

Wszystkie Mirage’e i ich wersje pochodne wycofano ze służby 30 listopada 2015 roku^[1]. Od tego momentu rdzeń Fuerza Aérea Argentina stanowiło około dwudziestu A-4AR Fightinghawków, głęboko zmodernizowanej wersji amerykańskiego samolotu szturmowego Douglas A-4 Skyhawk. Te jednak uziemiono na nieokreślony czas z powodów technicznych w styczniu 2016 roku^[2]. Wycofanie A-4AR zaplanowano na rok 2018. Rząd Argentyny zrezygnował z poszukiwania następcy tych samolotów^[3]. Rozważano m.in. pozyskanie używanych IAI Kfir lub Dassault Mirage F1. W lutym 2017 roku Argentyna kupiła 12 samolotów szkolno-treningowych Beechraft Т-6С+ Texan II; zajmą one miejsce brazylijskich Tucano, zakupionych trzydzieści lat wcześniej^[4]. W listopadzie 2017 roku do Argentyny przybyły pierwsze cztery maszyny^[5]. W 2013 roku wojska lotnicze Argentyny zakupiły od Kanady dwa śmigłowce Bell 412EP^[6][7]. A w 2015 roku zakupiono w ramach amerykańskiego rządowego programu FMS (Foreign Military Sales) cztery kolejne śmigłowce Bell 412EP, odebrano je w zakładach koncernu Bell Helicopter w Fort Worth w Teksasie 11 grudnia 2017 roku^[8][9].

Samoloty produkcji krajowej

Głównym samolotem krajowym jest A-58 Pucara. Z uwagi na stary typ konstrukcji liczba samolotów pozostających w czynnej służbie jest mocno ograniczona. Inny samolot produkcji krajowej, A-63 Pampa, jest wykorzystywany do szkolenia podstawowego i zaawansowanego. Obecnie siły argentyńskie posiadają około 100 samolotów tego typu. 4. Grupa Myśliwska dysponuje także kilkoma śmigłowcami ratowniczymi Aerospatiale SA-315B Lama.

Zdjęcie	Samolot	Typ	Wersja	Liczba sztuk[10]	Uwagi
Samoloty szturmowe
	McDonnell Douglas A-4 Skyhawk	samolot szturmowy	A-4AR OA-4AR	23 3	Lockheed Martin zmodernizował 36 eksamerykańskich A-4M do standardu A-4AR Fightinghawk w latach 1996–1999, zastąpiły A-4B/C.
	FMA IA 58 Pucará	samolot przeciwpartyzancki	IA-58A	32
Samoloty transportowe
	Lockheed C-130 Hercules	transportowiec powietrzny tankowiec	C-130H KC-130H	8 2
	Fokker F27 Friendship	transportowiec	F27-400M	5
	Fokker F28 Fellowship	transport VIP		2	F28-1000/4000, używane poprzez LADE.
	Boeing 757	transport VIP	757-200	1	Tango 01, poprzez Líneas Aéreas del Estado.
	Learjet 60	transport VIP		1
	Learjet 35	rozpoznawcze/kartografia	35A	3
Samoloty szkolno-treningowe
	Beechcraft T-6 Texan II	szkolenie podstawowe	T-6C+	4/12
	Embraer EMB 312 Tucano	szkolenie podstawowe		26
	FMA IA 63 Pampa	szkolenie zaawansowane/samolot wsparcia	IA-63	16
	Su-29	samoloty akrobacyjne	Su-29AR	8	Cruz del Sur
Śmigłowce
	Bell 412	śmigłowiec użytkowy	412EP	6
	Bell 212	śmigłowiec użytkowy		6
	Mi-171E	śmigłowiec użytkowy		2	3 kolejne zamówione, do zaopatrywania arktycznych baz.
	Changhe Z-11	użytkowy/wsparcia		1	zamówiono kolejne
	Aérospatiale SA 315B Lama	poszukiwawczo-ratownicze	SA-315B	3
	McDonnell Douglas MD-500	użytkowy szkolny	500D 500E	4 3
	Hughes OH-6 Cayuse	rozpoznawczy	369	5

Wycofane

F-86F

Mirage IIIEA

Mirage 5PA MARA

FMA MS.760

• North American F-86 Sabre - 28× F-86F 1960-1986 (ex-USAF)
• Douglas A-4 Skyhawk - 50× A-4P(B) 1966-1999, 25× A-4C 1976-1999 (ex-USN A-4B/C)
• English Electric Canberra - 10× B.62, 2× T.64 1970-1982 (ex-RAF)
• Dassault Mirage III - 17× IIIEA, 4× IIDA 1972-2015, 19× IIICJ, 3× IIIBJ 1982-2012
• IAI Dagger/Finger - 35× A, 4× B 1978-2015
• Dassault Mirage 5 - 10× 5P 1982-2015
• Morane-Saulnier/FMA MS.760 Paris - 48× CH-47C 1959-2007
• Cessna 210
• Cessna 182 - 40× 182 1969-
• Cessna 185 - 12× U-17 1971-
• Cessna 207 - 9× U-207 1975-
• Cessna 172 - 5× T-41 1976-
• Cessna 210 - 48× CH-47C 1959-2007
• Boeing CH-47 Chinook - 3× CH-47C 1980-2002

Przypisy

Bibliografia

• Lotnictwo Wojskowe Świata Lindsay Peacock 0-86101-563-0