Fugato
Fugato – fragment utworu homofonicznego wykorzystujący techniki typowe dla fugi, zwłaszcza imitację tematu w kolejnych głosach.
Najbardziej popularne było w okresie klasycyzmu, zazwyczaj stosowane w zakończeniu ostatniej części utworu cyklicznego.
Przykładem może być Fugato w Marszu żałobnym z III Symfonii Ludwiga van Beethovena.
Bibliografia
- Mała encyklopedia muzyki, Stefan Śledziński (red. naczelny), PWN, Warszawa 1981, ISBN 83-01-00958-6