Fusō (1914)

Fusō

Klasa	pancernik
Typ	Fusō
Historia
Położenie stępki	11 marca 1912
Wodowanie	28 marca 1914
Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Wejście do służby	18 listopada 1915
Zatopiony	25 października 1944
Los okrętu	wysadzony w cieśninie Surigao
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	39154
Długość	209,1 m
Szerokość	30,6 m
Zanurzenie	9,7 m
Napęd
4 turbiny Brown-Curtis 24 kotły Miyabara 4 śruby moc na próbach: 46500 SHP moc w służbie: 40000 SHP
Prędkość	po zbudowaniu 22 węzły II w. ś. 25 węzłów
Zasięg	8 000 mil/ 14 węzłów zapasy: po zbudowaniu węgiel: normalnie 1000 ton, maksymalnie 4000 ton; olej napędowy: 1000 ton II w. ś.: olej napędowy: 4500 ton
Uzbrojenie
po zbudowaniu: 12 × 356 mm/45 cal, 16 × 152 mm/50, 12 × 76 mm, 4 × 76 mm plot, 4 × 6,5 mm, 6 × 356 mm podwodnych wyrzutni torped II w. ś.: 12 × 356 mm/45, 16 × 152 mm, 8 × 127 mm uniwersalne, do 95 × 25 mm plot, do 10 × 13,2 mm plot
Wyposażenie lotnicze
3 wodnopłatowce 1 katapulta
Załoga	1400

Fusō (jap. 扶桑) - japoński pancernik, okręt wiodący typu Fuso (drugi okręt tego typu to "Yamashiro"). Brał udział w działaniach I i II wojny światowej.

W czasie I wojny światowej nie brał udziału w większych akcjach bojowych. W okresie międzywojennym zmodernizowany (m.in. przedłużony o ponad 7,5 metra, zmieniona maszynownia, przebudowana wieża dowodzenia na kształt charakterystycznej pagody, osiągając 46 metrów ).

Na początku II wojny światowej na Pacyfiku uznawany za przestarzały i zbyt wolny przebywał na wodach wysp macierzystych w czasie ataku na Pearl Harbor jako rezerwa strategiczna.

W czasie bitwy pod Midway w eskorcie Sił Aleuckich. Ratował rozbitków z "Mutsu".

W czasie bitwy w cieśninie Surigao zatopiony jedną lub dwiema torpedami wystrzelonymi z niszczyciela USS "Melvin" w wyniku eksplozji magazynów amunicyjnych.