Fusta

Portugalska fusta z Itinerario - książki, której autorem był Jan Huygen van Linschoten

Fusta (fustas) - lekka galera turecka, ale używana również w innych państwach, np. na Malcie[1], przede wszystkim w okresie renesansu; w XVI wieku jej konstrukcja stała się przestarzała. Jej głównymi atutami były szybkość i zwrotność, jednak ze względu na sylwetkę fusty raczej nie brały udziału w bezpośredniej walce, przydatne jako okręty posiłkowe, trzymane w rezerwie, pozostawały za głównymi siłami uderzeniowymi.

Typowa fusta liczyła ok. 21,5 m długości, napędzana była 20-30 wiosłami (po 10-15 na burtę), każde obsługiwane przez dwóch ludzi (najczęściej niewolników, jeńców lub więźniów); miała też jeden żagiel. Uzbrojona była przeważnie w pojedyncze działo 12-18 funtowe, umiejscowione na burcie, do tego mogła zmieścić na pokładzie 30-40 żołnierzy.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ ZAKON ZBROJNY - www.staff.amu.edu.pl. [dostęp 2013-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-20)].

Media użyte na tej stronie

Fusta by Jan Huygen van Linschoten.jpg
Fusta with Portuguese pavilion in a hand-colored engraving from Jan Huygen Linschoten's Itinerario. The caption says in Dutch: Fusta, which was used by the Portuguese and their enemies, the Malabares, for trading and warfare, and in Latin Swift-sailing ships or biremes, which the Portuguese and their enemies, the Malabars, use for war and for transporting goods.