Fuyumi Ono
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Fuyumi Ono (jap. 小野不由美 Ono Fuyumi; ur. 24 grudnia 1960 w Nakatsu) – japońska powieściopisarka, znana głównie z serii Jūni kokuki, na podstawie której stworzono anime. Po ślubie zmieniła nazwisko na Fuyumi Uchida (jap. 内田 不由美 Uchida Fuyumi), ale powieści nadal wydawane są pod jej panieńskim nazwiskiem – Ono. Jej mężem jest Naoyuki Uchida, znany szerzej pod pseudonimem „Yukito Ayatsuji”, twórca powieści pt. Another[1].
Twórczość
Seria Jūni kokuki (jap. 十二国記)
- Mashō no ko (jap. 魔性の子), Kōdansha 1991.
- Tsuki no kage, kage no umi (jap. 月の影 影の海), Kōdansha 1992.
- Kaze no umi, meikyū no kishi (jap. 風の海 迷宮の岸), Kōdansha 1993.
- Higashi no wadatsumi, nishi no sōkai (jap. 東の海神 西の滄海), Kōdansha 1994.
- Kaze no banri, reimei no sora (jap. 風の万里 黎明の空), Kōdansha 1994.
- Tonan no tsubasa (jap. 図南の翼), Kōdansha 1996.
- Tasogare no kishi, akatsuki no sora (jap. 黄昏の岸 暁の天), Kōdansha 2001.
- Kasho no yume (jap. 華胥の幽夢), Kōdansha 2001.
- Hisho no tori (jap. 丕緒の鳥), Shinchosha 2013.
- Shirogane no oka, kuro no tsuki (jap. 白銀の墟 玄の月), Shinchosha 2019.
- Opowiadania
Seria Akuryō (jap. 悪霊シリーズ Akuryō series)
Wszystkie tomy serii zostały pierwotnie wydane przez Kōdansha.
- Akuryō ga ippai!? (jap. 悪霊がいっぱい!?), 1989.
- Akuryō ga honto ni ippai! (jap. 悪霊がホントにいっぱい!), 1989.
- Akuryō ga ippai de nemurenai (jap. 悪霊がいっぱいで眠れない), 1990.
- Akuryō wa hitori botchi (jap. 悪霊はひとりぼっち), 1990.
- Akuryō ni naritakunai! (jap. 悪霊になりたくない!), 1991.
- Akuryō to yobanaide (jap. 悪霊とよばないで), 1991.
- Akuryō datte heiki! (jap. 悪霊だってヘイキ!), 1992 (dwa tomy).
Seria została później zaadaptowana przez autorkę na potrzeby później wydanych tomów z serii Ghost Hunt, dzięki czemu stanowią całość historii pod szyldem Ghost Hunt. Adaptacje te zostały wydane przez Media factory pod nowymi tytułami.
- Kyū kōsha kaidan (jap. 旧校舎怪談), 2010.
- Ningyō no ori (jap. 人形の檻), 2011.
- Otome no inori (jap. 乙女ノ祈リ), 2011.
- Shiryō yūgi (jap. 死霊遊戯), 2011.
- Senketsu no meikyū (jap. 鮮血の迷宮), 2011.
- Umikarakurumono (jap. 海からくるもの), 2011.
- Tobira wo akete (jap. 扉を開けて), 2011 (jako jeden tom).
Ghost Hunt (ゴースト・ハントシリーズ), kontynuacja serii Akuryō.
- Akumu no sumu ie 1 (jap. 悪夢の棲む家(上)), Kōdansha 1994.
- Akumu no sumu ie 2 (jap. 悪夢の棲む家(下)), Kōdansha 1994.
Inne
Tytuł | Wydawca | Data wydania | Uwagi |
---|---|---|---|
Birthday Eve wa nemurenai (jap. バースデー・イブは眠れない Bāsudē ibu wa nemurenai) | Kōdansha | 1988 | |
Mephisto to Waltz! (jap. メフィストとワルツ! Mefisuto to warutsu!) | Kōdansha | 1 grudnia 1988[3] | Kontynuacja Birthday Eve wa nemurenai. |
Akuryō nanka kowakunai (jap. 悪霊なんかこわくない) | Kōdansha | 20 grudnia 1988[4] | Ilustracje wykonała Yukio Nakamura[4]. |
Norowareta 17-sai (jap. 呪われた17歳) | Asahi Sonorama | lipiec 1990[5] | |
Sugiru jū nana no haru (jap. 過ぎる十七の春) | Kōdansha | 28 marca 1995[6] | Adaptacja Norowareta 17-sai[5]. 4 marca 2016 roku tom ten został wydany przez Kōdanshę powtórnie, w nowej oprawie[5]. W Polsce wydano adaptację tej powieści w formie mangi w 2014 roku pod tytułem Przekleństwo siedemnastej wiosny. |
Green Home no bōrei-tachi (jap. グリーンホームの亡霊たち Gurīnhōmu no bōrei-tachi) | Asahi Sonorama | listopad 1990[7] | |
Midori no wagaya Home, Green Home (jap. 緑の我が家 Home、Green Home) | Kōdansha | 5 czerwca 1997[8] | Adaptacja Green Home no bōrei-tachi[7]. 4 sierpnia 2015 roku tom ten został wydany przez Kōdanshę powtórnie, w nowej oprawie[7]. Powieść została zaadaptowana w formie mangi, która została w 1999 roku wydana w pojedynczym tomie przez wydawnictwo Kadokawa Shoten[9]. |
London, 1888 (jap. 倫敦、1888) | Aspect | 22 marca 1994[10] | Wydane jako część antologii Kakū gensō toshi (jap. 架空幻想都市)[10]. |
Tōkei ibun (jap. 東亰異聞) | Shinchosha | kwiecień 1994[11] | Powieść była nominowana w 1993 roku do nagrody Nihon Fantasy Novel taishō (jap. 日本ファンタジーノベル大賞)[12]. Powieść została zaadaptowana w formie mangi, która została w latach 2002-2003 skompilowana w czterech tomach przez wydawnictwo Gentōsha[13][14]. |
Shiki (jap. 屍鬼) | Shinchosha | 1998 | |
Kokushi no shima (jap. 黒祠の島) | Shodensha | 8 lutego 2001[15] | Powieść została w 2007 roku wydana także przez wydawnictwo Shinchosha[16]. Powieść została zaadaptowana w formie mangi, która została w latach 2005-2006 skompilowana w trzech tomach przez wydawnictwo Gentōsha[17][18]. |
Kura no kami (jap. くらのかみ) | Kōdansha | 1 sierpnia 2003[19] | |
Kidan hyakkei (jap. 鬼談百景) | Media Factory | 20 lipca 2012[20] | Zekranizowano w formie filmu pełnometrażowego w 2015 roku[21]. Powstaje także adaptacja w formie mangi, którą rysuje Michi Urushibara[22]. |
Zan E (jap. 残穢; również: Zang E[23]) | Shinchosha | 20 lipca 2012[24] | Powieść została uhonorowana nagrodą im. Shūgorō Yamamoto (jap. 山本周五郎賞)[12]. Zekranizowano ją w formie filmu pełnometrażowego, który miał swoją premierę 30 stycznia 2016 roku pod tytułem Zan E -sunde wa ikenai heya- (jap. 残穢ー住んではいけない部屋ー)[25]. |
Eizen karu ka ya kaiitan (jap. 営繕かるかや怪異譚) | Kadokawa Shoten | 3 grudnia 2014[26] | Powieść została przedrukowana ponownie przez wydawnictwo w 2018 roku[27]. Kazue Kato zajęła się adaptacją powieści w formie mangi, której kolejne rozdziały ukazywały się od września 2021 do kwietnia 2022 w czasopiśmie „Jump SQ.”[28][29]. |
Eizen karu ka ya kaiitan: Sono ni (jap. 営繕かるかや怪異譚 その弐) | Kadokawa Shoten | 31 lipca 2019[30] | Zbiór ten w 2019 roku był nominowany do nagrody im. Fūtarō Yamady[31][32] |
Przypisy
- ↑ Contemporary Japanese Writers - Yukito Ayatsuji. booksfromjapan.jp. [dostęp 2016-05-13].
- ↑ The 40-page story that accompanies the drama CD of "Higashi no Watatsumi, Nishi no Sōkai (東の海神 西の滄海)"
- ↑ メフィストとワルツ!. Kōdansha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ a b 悪霊なんかこわくない. Kōdansha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ a b c 新装版 過ぎる十七の春. Kōdansha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ 過ぎる十七の春. Kōdansha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ a b c 新装版 緑の我が家 Home, Green Home. Kōdansha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ 緑の我が家 Home,Green Home. Kōdansha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ 緑の我が家. Kadokawa Shoten. [dostęp 2017-11-12].
- ↑ a b 架空幻想都市(上) (ログアウト冒険文庫). rakuten.co.jp. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ 東亰異聞(とうけいいぶん) 単行本 – 1994/4. Amazon. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ a b 東亰異聞. Shinchosha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ 東亰異聞 (1). Gentōsha. [dostęp 2017-11-12].
- ↑ 東亰異聞 (4). Gentōsha. [dostęp 2017-11-12].
- ↑ 黒祠の島. Shodensha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ 黒祠の島. Shinchosha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ 黒祠の島 (1). Gentōsha. [dostęp 2017-11-12].
- ↑ 黒祠の島 (3). Gentōsha. [dostęp 2017-11-12].
- ↑ くらのかみ. Kōdansha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ 鬼談百景. Kōdansha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ Kidan Hyakkei. cdjapan.co.jp. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ Kidan Hyakkei, historias cortas de fantasmas de Fuyumi Ono, al manga (hiszp.). crunchyroll, 2013-04-21. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ Na okładce książki widnieją oba czytania.
- ↑ 残穢. Shinchosha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ Strona powieści. Shinchosha. [dostęp 2017-11-11].
- ↑ 営繕かるかや怪異譚. Kadokawa Shoten. [dostęp 2017-11-12].
- ↑ 営繕かるかや怪異譚. Kōdansha. [dostęp 2021-05-05].
- ↑ Blue Exorcist Manga Goes on Hiatus Until April, as Kazue Katō Draws Manga of Twelve Kingdoms Author's Horror Novel (ang.). Anime News Network, 2021-07-02. [dostęp 2022-02-05].
- ↑ Blue Exorcist Manga's Return from Hiatus Delayed to April (ang.). Anime News Network, 2022-02-05. [dostęp 2022-02-05].
- ↑ 営繕かるかや怪異譚 その弐. Kadokawa Shoten. [dostęp 2021-05-05].
- ↑ 規格外の面白さ、ここにあり。第10回山田風太郎賞、候補作品決定!. Kōdansha. [dostęp 2021-05-05].
- ↑ 第十回 山田風太郎賞が決定. kadobun.jp. [dostęp 2021-05-05].
Bibliografia
- Fuyumi ONO. Anime News Network. (ang.). [dostęp 2011-04-05].