Fuzaryjne więdnięcie ogórka

Pierwsze objawy porażenia
Przekrój przez porażony pęd ogórka

Fuzaryjne więdnięcie ogórka – grzybowa choroba ogórka. Należy do grupy chorób zwanych fuzariozami, a wywołana jest przez Fusarium oxysporum[1].

Objawy i szkodliwość

Choroba powszechnie występuje we wszystkich rejonach uprawy ogórków na świecie. Patogen poraża zarówno ogórki uprawiane w gruncie, jak i pod osłonami i to niezależnie od rodzaju podłoża (gleba, wełna mineralna i inne podłoża). Pierwszymi objawami choroby są: zahamowanie wzrostu, więdnięcie (mimo podlewania) i żółknięcie liści, przy czym najpierw żółkną liście dolne, potem górne. Później zżółkłe liście brunatnieją, zasychają i cały pęd obumiera. Czasami przy wilgotnej pogodzie na pędach pojawia się bladoróżowy nalot konidioforów i zarodników grzyba[1]. Przy silnym porażeniu może obumrzeć nawet kilkadziesiąt procent roślin[2].

Epidemiologia

Fusarium oxysporum występuje w glebie. W postaci chlamydospor może w niej przetrwać przez wiele lat. Infekuje rośliny przez korzenie. Na porażonych roślinach wytwarza zarodniki konidialne, które dokonują infekcji wtórnych rozprzestrzeniających chorobę. Najbardziej optymalna dla rozwoju patogenu temperatura to 17–20 °C[2]. Rozwija się w wiązkach przewodzących, co powoduje ich zatykanie grzybnią i więdnięcie rośliny. Tkanki otaczające wiązki przewodzące ulegają nekrozie[3].

Ochrona

Porażonych roślin nie można już uratować. Można tylko zapobiegać chorobie stosując profilaktyczne działania:

  • termiczne odkażanie gleby i innych podłoży organicznych,
  • dezynfekcja pomieszczeń i używanych sprzętów w przerwie między usunięciem starych roślin a posadzeniem nowych,
  • podlewanie świeżo nasadzonych roślin fungicydem Topsin M 500 SC w stężeniu 0,15%. Można ten zabieg stosować tylko przy uprawie ogórków w glebie lub na podłożach organicznych,
  • zwalczanie ziemiórek i brzegówek, które przenoszą patogen. Jest to szczególnie ważne przy uprawie ogórka na wełnie mineralnej[2].

Skutecznie chroni przed tą chorobą szczepienie ogórków na podkładkach dyni figolistnej lub Benincasa cerifera[2].

Przypisy

  1. ↑ a b Małgorzata Kołaczyńska-Janicka. Odglebowe choroby ogórków szklarniowych. Hasło ogrodnicze, 2008, nr 10, s. 87–91.
  2. ↑ a b c d Red. Czesław Ślusarski. Metodyka integrowanej ochrony ogórka szklarniowego pod osłonami dla doradców. Instytut Ogrodnictwa, Skierniewice, 2013, isbn = 978-83-60573-85-3.
  3. ↑ Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0.
Choroby warzyw dyniowatych

Media użyte na tej stronie

Fusarium oxysporum a1 (1).jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fusariosis on Cucumis sativa
Fusarium oxysporum a1 (2).jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fusariosis on Cucumis sativa