Gérard Depardieu
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0 Depardieu na 63. MFF w Cannes (2010). | |
Imię i nazwisko | Gérard Xavier Marcel Depardieu |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 27 grudnia 1948 |
Zawód | aktor, reżyser, producent filmowy |
Współmałżonek | Élisabeth Guignot |
Lata aktywności | od 1964 |
Odznaczenia | |
Gérard Xavier Marcel Depardieu[1][2][3] (ur. 27 grudnia 1948 w Châteauroux) – francuski aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, także producent, reżyser, restaurator, właściciel winnic i producent wina, nazywany „francuskim Robertem De Niro”[4], laureat dwóch Cezarów (1981, 1991)[5], Złotego Globu (1991) i nagrody aktorskiej na MFF w Cannes (1990), nominowany do Oscara (1991), właściciel winnicy Château de Tigné[6] w Andegawenii oraz plantacji w okolicach wsi Ugłowoje[7] na Krymie. Honorowy rezydent Belgii[8]. Otrzymał obywatelstwo Rosji[9][10][11].
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się jako trzecie z sześciorga dzieci blacharza i ślusarza René Maxime Lionela Depardieu (ur. 1923 w Montchevrier, wiosce w Berry), który nie umiał czytać ani pisać, i gospodyni domowej Anne Jeanne Josèphe (wł. Alice Marillier, ur. 1923)[12][13]. Jego dziadek ze strony matki Xavier Charles Marillier[14] był pilotem wojskowym i na początku lat 40. został przeniesiony do bazy lotniczej w Châteauroux. Dziadek matki był właścicielem fabryki fajek.
Został wychowany w biednym środowisku. Gdy miał 12 lat, uciekł ze szkoły podstawowej i włóczył się, mieszkając nawet z prostytutkami, zarabiał na kradzionych samochodach i czarnorynkowych transakcjach, za co spędził trzy tygodnie w więzieniu. Część wakacji spędzał ze swoją babką na lotnisku w Orly, czasem jeździł także do dalekiej ciotki ojca, u której pasał bydło. W 1962 zdał egzamin końcowy w szkole powszechnej pod wezwaniem św. Dionizego w Châteauroux i odbył praktykę w drukarni Centre Presse. Żył potem z dorywczych prac, ciągle zmieniając nazwiska.
Kariera
W 1965 roku dotarł do Paryża, gdzie zdobywał doświadczenie teatralne z Charlesem Dullinem w National Theatre Populaire, a następnie pod kierunkiem Jeana-Laurenta Cocheta w Théâtre Édouard VII – wraz z Claude Jade i Alainem Doutey, który wziął go pod swoje skrzydła[15][16], a następnie podróżował z teatrem objazdowym Café de la Gare[17]. Debiutował na ekranie rolą bikiniarza w filmie krótkometrażowym Bikiniarz i koteczek (Le Beatnik et Le Minet, 1965), przychylność krytyki zdobył dzięki roli Jeana-Claude, żyjącego z nieczystych źródeł dochodu, który terroryzuje mieszkańców blokowiska w komedii kryminalnej Bertranda Bliera Jaja (Les Valseuses, 1974)[18] obok Patricka Dewaere, Miou-Miou i Jeanne Moreau[19]. Bernardo Bertolucci zatrudnił go do historycznego dramatu Wiek XX (Novecento, 1976) z Robertem De Niro[20], Marco Ferreri zaangażował go do prowokującego filmu Żegnaj małpko (Ciao Maschio, 1978) z Marcello Mastroiannim i Geraldine Fitzgerald, w którym jego postać Lafayette'a kastruje się wielkim nożem elektrycznym[21][22].
Za rolę młodego aktora w dramacie Ostatnie metro (La Dernier métro, 1980) z Catherine Deneuve otrzymał swojego pierwszego Cezara za główną rolę męską. Tytułowa kreacja w filmie Cyrano de Bergerac (1990) Jean-Paula Rappeneau przyniosła mu nagrodę aktorską na 43. MFF w Cannes, drugiego w karierze Cezara i nominację do Oscara dla najlepszego aktora[23]. Światową popularność zyskał dzięki roli francuskiego imigranta, który poślubia, potem poznaje, a dopiero później zakochuje w Amerykance (Andie MacDowell) w komedii Petera Weira Zielona karta (1990), za którą zdobył Złoty Glob.
Kręcił potem po pięć albo sześć filmów rocznie. W jego bogatym dorobku kinowym jest m.in. tytułowa rola polityka Georges’a Dantona w filmie historycznym Andrzeja Wajdy Danton (1982). Zagrał w ponad 130 kinowych produkcjach francuskich, brytyjskich, amerykańskich, włoskich, niemieckich, a także rosyjskich, polskich i norweskich. Przewodniczył obradom jury konkursu głównego na 45. MFF w Cannes (1992).
Sympatię wśród młodych widzów zepewniła mu postać Obeliksa w czterech adaptacjach komiksu: Asterix i Obelix kontra Cezar (Astérix et Obélix contre César, 1999), Asterix i Obelix: Misja Kleopatra (Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre, 2002), Asterix na olimpiadzie (Astérix aux Jeux Olympiques, 2006) i Asterix i Obelix: W służbie Jej Królewskiej Mości (Astérix et Obélix: Au service de sa Majesté, 2012).
Wyreżyserował m.in. takie filmy jak: Świętoszek (Le Tartuffe, 1984) według Moliera i Most Pomiędzy Dwoma Brzegami (Un pont entre deux rives, 1999). Był również producentem filmów, m.in. Drôle d’endroit pour une rencontre (1988), Shakha proshaka (1991) oraz miniserialów: Nędznicy (Les Misérables, 2000) jako Jean Valjean i Napoleon (Napoléon, 2002) jako Joseph Fouché, który był nominowany do nagrody Emmy.
W 1999 miał wypadek motocyklowy w Paryżu. Po przejściu zawału serca – 10 lipca 2000 roku poddał się zabiegowi wszczepienia bypassów w klinice w Paryżu.
W 2006 ukazała się jego autobiografia – książka napisana w formie wywiadu Po prostu żyję! Rozmowy z Laurentem Neumannem.
Jako gwiazdor gali Telekamery 2000 zdobył nagrodę specjalną, przyznawaną przez redakcję Tele Tygodnia dla najpopularniejszej gwiazdy zagranicznej. W 2010 Depardieu podpisał kontrakt reklamowy z Bankiem Zachodnim WBK[24].
W grudniu 2012 roku złożył wniosek o nadanie obywatelstwa belgijskiego, z powodu wprowadzenia przez francuski rząd 75-procentowego podatku dla najbogatszych. Po wypowiedzi francuskiego premiera Ayraulta, który nazwał wyjazd Depardieu do Belgii żałosnym, aktor zapowiedział w liście otwartym zrzeczenie się francuskiego obywatelstwa i potępił politykę podatkową francuskiego rządu jako karzącą ludzi najzdolniejszych[25]. W styczniu 2013 roku prezydent Rosji Putin ukazem przyznał mu rosyjskie obywatelstwo[26][27][28]. 5 stycznia 2013 w Soczi Depardieu odebrał osobiście z rąk prezydenta Władimira Putina rosyjski paszport[29][30].
Depardieu jest stałym rezydentem miejscowości Néchin (Belgia)[31]. Oprócz tego ma niemal 30 posiadłości we Francji, Hiszpanii, Maroku i Argentynie. W styczniu 2013 nabył kolejną nieruchomość w osiedlu Biełyje Stołby (miasto Domodiedowo, obwód moskiewski, Rosja)[32], w której od lat był częstym gościem[33][34].
Życie prywatne
Od 11 kwietnia 1970 do 2 listopada 1996 był żonaty z Élisabeth Guignot (ur. 1941), z którą zagrał w dramacie Jean de Florette (1986). Urodziło im się dwoje dzieci: Guillaume (ur. 7 kwietnia 1971, zm. 13 października 2008 w wyniku powikłania zapalenia płuc)[35][36] i Julie (ur. 18 czerwca 1973)[37]. Z nieformalnego związku z modelką Karine Sillą ma córkę Roxanne (ur. 28 stycznia 1992)[38]. W latach 1997–2003 związany był z Carole Bouquet[39]. W styczniu 2001 został dziadkiem Louise, której rodzicami są Guillaume i jego żona Elise Ventre. W 2005 roku związał się z Clémentine Igou[40].
W dniu 4 września 2020 r. przyjął prawosławie, ochrzczony przez metropolitę Jana (Renneteau), zwierzchnika Arcybiskupstwa Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej, w Soborze św. Aleksandra Newskiego w Paryżu[41].
Filmografia
Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
---|---|---|---|
1967 | Bitnik i koteczek (Le beatnik et le minet, film krótkometrażowy) | bitnik | Roger Leenhardt |
1970 | Les aventures de Zadig (TV) | Zadig | Claude-Jean Bonnardot |
Le Cyborg ou le voyage vertical | Gabriel | Jacques Pierre | |
Tango (TV) | Edek | Jean Kerchbron | |
Krzyk kormorana wieczorem na dżonkach (Le Cri du cormoran le soir au-dessus des jonques) | Henri | Michel Audiard | |
Nauzykaa (Nausicaa, TV) | hipis | Agnès Varda | |
Rendez-vous à Badenberg (TV) | Eddy Belmont | Jean-Michel Meurisse | |
1971 | La vie sentimentale de Georges Le Tueur (film krótkometrażowy) | Daniel Berger | |
Trochę słońca w zimnej wodzie (Un peu de soleil dans l'eau froide) | Pierre | Jacques Deray | |
1972 | Nathalie Granger | sprzedawca | Marguerite Duras |
Dożywocie (Le viager) | wspólnik Jo | Pierre Tchernia | |
Zabójca (Le tueur) | Frédo Babasch | Denys de La Patellière | |
La scoumoune | włamywacz | Jose Giovanni | |
1973 | Na spotkanie radosnej śmierci (Au rendez-vous de la mort joyeuse) | Beretti | Juan Luis Buñuel |
Dwaj ludzie z miasta (Deux hommes dans la ville) | młody gangster | José Giovanni | |
Sprawa Dominicich (L’affaire Dominici) | Zézé Perrin | Claude Bernard-Aubert | |
L'Inconnu | Gérard | Youri Komerovsky | |
L'An 01 | podróżny, który nie wsiadł do pociągu | Jacques Doillon | |
Un monsieur bien rangé | Jean-Joseph Jenk | Agnès Delarive | |
Trudny dzień dla królowej (Rude journée pour la reine) | Fabien | René Allio | |
1974 | Szczury Paryża (Les gaspards) | listonosz | Pierre Tchernia |
Stavisky... | młody wynalazca | Alain Resnais | |
Nie taki zły (Pas si méchant que ça) | Pierre | Claude Goretta | |
Jaja (Les valseuses) | Jean-Claude | Bertrand Blier | |
Kobieta Gangesu (La femme du Gange) | mężczyzna z plaży | Marguerite Duras | |
Vincent, François, Paul i inni (Vincent, François, Paul... et les autres) | Jean Lavalée | Claude Sautet | |
1975 | Siedem śmierci na receptę (Sept morts sur ordonnance) | dr Jean-Pierre Berg | Jacques Rouffio |
Bertolucci według kina (Bertolucci secondo il cinema, dokumentalny) | statysta | Gianni Amelio | |
1976 | René la canne | René Bornier | Francis Girod |
Wiek XX (1900) | Olmo Dalco | Bernardo Bertolucci | |
Barok (Barocco) | Samson / zabójca Samsona | André Téchiné | |
Ostatnia kobieta (L'ultima donna) | Gérard | Marco Ferreri | |
Je t'aime... moi non plus | człowiek koń | Serge Gainsbourg | |
Kochanka (Maîtresse) | Olivier | Barbet Schroeder | |
1977 | Ciężarówka (Le camion) | Lui | Marguerite Duras |
Powiedz, że ją kocham (Dites-lui que je l’aime) | David | Claude Miller | |
La nuit tous les chats sont gris | Philippe Larcher | Gérard Zingg | |
Leworęczna kobieta (Die Linkshändige Frau) | mężczyzna w t‑shircie | Peter Handke | |
Baxter, Vera Baxter | Michel Cayre | Marguerite Duras | |
Violanta | Fortunat | Daniel Schmid | |
1978 | Cukier (Le sucre) | Raoul-Renaud Homecourt | Jacques Rouffio |
Przygotujcie chusteczki (Préparez vos mouchoirs) | Raoul | Bertrand Blier | |
Korek (L’ingorgo – una storia impossibile) | Franco | Luigi Comencini | |
Żegnaj małpko (Ciao maschio) | Gérard Lafayette | Marco Ferreri | |
1979 | Zimny bufet (Buffet froid) | Alphonse Tram | Bertrand Blier |
Avec... le charme de Carole Laure (dokumentalny) | w roli samego siebie | Jean-Louis Cap | |
Psy (Les chiens) | Morel, handlarz psami | Alain Jessua | |
1980 | Lulu (Loulou) | Loulou | Maurice Pialat |
Kocham was wszystkich (Je vous aime) | Patrick | Claude Berri | |
Fajtłapa (Inspecteur la Bavure) | Roger Morzini | Claude Zidi | |
Temporale Rosy | Raoul Lamarre | Mario Monicelli | |
Wujaszek z Ameryki (Mon oncle d’Amérique) | René Ragueneau | Alain Resnais | |
1981 | Wybór broni (Le choix des armes) | Mickey | Alain Corneau |
Kobieta z sąsiedztwa (La femme d’a côté) | Bernard Coudray | François Truffaut | |
Pechowiec (La chèvre) | Campana | Francis Veber | |
1982 | Powrót Martina Guerre (Le retour de Martin Guerre) | Arnaud de Tihl | Daniel Vigne |
Le Grand Frère | Gérard Berger / Bernard Vigo | Francis Girod | |
1983 | Trzech ojców (Les compères) | Jean Lucas | Francis Veber |
Danton | Danton | Andrzej Wajda | |
Księżyc w rynsztoku (La Lune dans le caniveau) | Gérard | Jean-Jacques Beineix | |
1984 | Świętoszek (Le tartuffe) | Tartuffe | Gérard Depardieu |
Prawy brzeg, lewy brzeg Sekwany (Rive droite, rive gauche) | Paul Senanques | Philippe Labro | |
Fort Saganne | Charles Saganne | Alain Corneau | |
1985 | Policja (Police) | Mangin | Maurice Pialat |
Jedna kobieta lub dwie (Une femme ou deux) | Julien Chayssac | Daniel Vigne | |
1986 | Rue du départ | ojciec Klary | Tony Gatlif |
Strój wieczorowy (Tenue de soirée) | Bob | Bertrand Blier | |
Jean de Florette | Jean Cadoret/Jean de Florette | Claude Berri | |
Nienawidzę aktorów (Je hais les acteurs) | więzień na komisariacie | Gérard Krawczyk | |
Zbiegowie (Les fugitifs) | Jean Lucas | Francis Veber | |
1987 | Pod słońcem szatana (Sous le soleil de Satan) | ks. Donissan | Maurice Pialat |
1988 | Camille Claudel | Auguste Rodin | Bruno Nuytten |
Dziwne miejsce na spotkanie (Drôle d’endroit pour une rencontre) | Charles | François Dupeyron | |
1989 | Ich dwoje (Deux) | Marc Lambert | Claude Zidi |
Chcę wracać do domu (I Want to Go Home) | Christian Gauthier | Alain Resnais | |
Zbyt piękna dla ciebie (Trop belle pour toi) | Bernard Barthelemy | Bertrand Blier | |
1990 | Cyrano de Bergerac | Cyrano de Bergerac | Jean-Paul Rappeneau |
Zielona karta (Green Card) | Georges | Peter Weir | |
Uranus | Léopold | Claude Berri | |
Les branches de l'arbre | producent | Satyajit Ray | |
1991 | Dziękuję ci życie (Merci la vie) | dr Marc-Antoine Worms | Bertrand Blier |
Mój ojciec, ten bohater (Mon pere ce héros) | André Arnel | Gérard Lauzier | |
Wszystkie poranki świata (Tous les matins du monde) | Marin Marais | Alain Corneau | |
1992 | 1492. Wyprawa do raju (1492: Conquest of Paradise) | Krzysztof Kolumb | Ridley Scott |
Visionarium (film krótkometrażowy) | pracownik lotniska w Paryżu | Jeff Blyth | |
1993 | Na moje nieszczęście (Hélas pour moi) | Simon Donnadieu | Jean-Luc Godard |
Germinal | Toussaint Maheu | Claude Berri | |
1994 | Pułkownik Chabert (Le Colonel Chabert) | Chabert | Yves Angelo |
Tata i małolata (My Father the Hero) | André | Steve Miner | |
Maszyna (La machine) | dr Marc Lacroix | François Dupeyron | |
Czysta formalność (Una pura formalità) | Onoff | Giuseppe Tornatore | |
1995 | Le Garçu | Gerard | Maurice Pialat |
Élisa | Jacques 'Lebovitch' Desmoulin | Jean Becker | |
Anioł Stróż (Les anges gardiens) | Antoine Carco | Jean-Marie Poiré | |
1996 | Odmienić los (Unhook the Stars) | Big Tommy Bellaveau | Nick Cassavetes |
Najpiękniejszy zawód świata (Le plus beau métier du monde) | Laurent Monier | Gérard Lauzier | |
Tajny agent (The Secret Agent) | Ossipon | Christopher Hampton | |
Bogus, mój przyjaciel na niby (Bogus) | Bogus | Norman Jewison | |
Hamlet | Reynaldo | Kenneth Branagh | |
1997 | XXL | Jean Bourdaloue | Ariel Zeitoun |
1998 | Mots d’amour | Avv. Levi | Mimmo Calopresti |
Człowiek w żelaznej masce (The Man in the Iron Mask) | Portos | Randall Wallace | |
Bimboland | Laurent Gaspard | Ariel Zeitoun | |
Hrabia Monte Christo (Le comte de Monte Cristo) | Edmund Dantes | Josée Dayan | |
1999 | Most pomiędzy dwoma brzegami (Un pont entre deux rives) | Georges | Gérard Depardieu |
Asterix i Obelix kontra Cezar (Astérix et Obélix contre César) | Obeliks | Claude Zidi | |
Aktorzy (Les acteurs) | w roli samego siebie | Bertrand Blier | |
Balzac (TV) | Honoriusz de Balzac | Josée Dayan | |
2000 | Mirka | Strix | Rachid Benhadj |
Nędznicy (Les misérables, TV) | Jean Valjean | Josée Dayan | |
102 dalmatyńczyki (102 Dalmatians) | Jean-Pierre Le Pelt | Kevin Lima | |
Zazdrość bogów (Зависть богов) | Bernard | Władimir Mieńszow | |
Tutto l'amore che c'è | Molotov | Sergio Rubini | |
Vatel | François Vatel | Roland Joffé | |
2001 | Plotka (Le placard) | Félix Santini | Francis Veber |
Nieuczciwa konkurencja (Concorrenza sleale) | prof. Angelo | Ettore Scola | |
Streghe verso nord | Depardieu | Giovanni Veronesi | |
Vidocq | Vidocq | Pitof | |
CQ | Andrzej, reżyser | Roman Coppola | |
2002 | Ruy Blas (TV) | Don Salluste | Jacques Weber |
Księga Diny (I Am Dina) | Jacob | Ole Bornedal | |
Kochaj ojca (Aime ton père) | Leo Shepherd | Jacob Berger | |
Asterix i Obelix: Misja Kleopatra (Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre) | Obeliks | Alain Chabat | |
Napoleon (Napoléon, TV) | Joseph Fouché | Yves Simoneau | |
Miasto duchów (City of Ghosts) | Emile | Matt Dillon | |
Pośród obcych (Between Strangers) | Max | Edoardo Ponti | |
2003 | Przyjaciel gangstera (Tais-toi!) | Quentin | Francis Veber |
Nathalie... | Bernard | Anne Fontaine | |
Zmowa milczenia (Le pacte du silence) | Joachim Ferrer | Graham Guit | |
Skok życia (Wanted) | Daniel Foray | Brad Mirman | |
Bon voyage | Jean-Etienne Beaufort | Jean-Paul Rappeneau | |
Volpone albo lis (Volpone, TV) | Volpone | Frédéric Auburtin | |
2004 | Zostańmy przyjaciółmi (Je préfere qu’on reste amis) | Serge | Olivier Nakache, Éric Toledano |
San Antonio | porucznik Alexandre-Benoît Bérurier | Frédéric Auburtin | |
36 (36 quai des orfèvres) | Denis Klein | Olivier Marchal | |
Utracona miłość (Les temps qui changent) | Antoine Lavau | André Téchiné | |
Muszkieterka (La femme musketeer) | kardynał Mazarin | Steve Boyum | |
Wiek namiętności (Nouvelle-France) | Le curé Thomas Blondeau | Jean Beaudin | |
RRRrrrr!!! | szef Cheveu Sale | Alain Chabat | |
2005 | Boudu | Boudu | Gérard Jugnot |
Królowie przeklęci (Les rois maudits, TV) | Jacques de Molay | Josée Dayan | |
Olé! | François Veber | Florence Quentin | |
Za ile mnie pokochasz? (Combien tu m’aimes?) | Charly | Bertrand Blier | |
2006 | Zakochany Paryż (Paris, je t'aime; nowela „Quartier Latin”) | szef | Gérard Depardieu |
Melodia życia (Quand j'étais chanteur) | Alain Moreau | Xavier Giannoli | |
Ostatnie wakacje (Last Holiday) | szef kuchni Didier | Wayne Wang | |
2007 | Niczego nie żałuję – Edith Piaf (La Môme) | Louis Leplée | Olivier Dahan |
Michou d'Auber | Georges Duvalier, pośrednik handlowy | Thomas Gilou | |
2008 | Asterix na olimpiadzie (Astérix aux jeux olympiques) | Obeliks | Thomas Langmann, Frédéric Forestier |
'Wsio mogut koroli (Все могут короли) | w roli samego siebie | Aleksandr Czerniajew | |
Babylon A.D. | Gorsky | Mathieu Kassovitz | |
Disco | Jean-François Civette | Fabien Onteniente | |
Bouquet final | Hugo | Michel Delgado | |
Hello Goodbye | Alain Gaash | Graham Guit | |
Trouble at Timpetill | generał Igor | Nicolas Bary | |
2009 | Diamant 13 | Mat | Olivier Marchal |
Bellamy | inspektor Paul Bellamy | Claude Chabrol | |
Coco | lekarz | Gad Elmaleh | |
Początek (À l'origine) | Abel | Xavier Giannoli | |
2010 | L'autre Dumas | Alexandre Dumas | Safy Nebbou |
Mammuth | Serge Pilardosse | Benoît Delépine, Gustave Kervern | |
Moje popołudnia z Margueritte (La tête en friche) | Germain Chazes | Jean Becker | |
Pozdniaja lubow | Gueorgui | Sabit Kurmanbekov | |
Żona doskonała (Potiche) | Maurice Babin | François Ozon | |
2011 | Grenouille d'hiver (film krótkometrażowy) | Benjamin | Slony Sow |
Je n'ai rien oublié | Conrad Lang | Bruno Chiche | |
Un baiser papillon | lekarz Manon | Karine Silla | |
Rasputin (Rasputine) | Grigorij Rasputin | Josée Dayan | |
2012 | Le grand soir | Juvénal | Benoît Delépine, Gustave de Kervern |
Życie Pi (Life of Pi) | kucharz | Ang Lee | |
Asterix i Obelix: W służbie Jej Królewskiej Mości (Astérix & Obélix: Au service de Sa Majesté) | Obeliks | Laurent Tirard | |
L’homme qui rit | Ursus | Jean-Pierre Améris | |
2013 | Niente può fermarci | francuski chłop | Luigi Cecinelli |
Turf (Les turfistes) | Pan Paul | Fabien Onteniente | |
Cadences obstinées | Ojciec Villedieu | Fanny Ardant | |
Aniołki spod znaku Miserere (La Marque des anges) | Lionel Kasdan | Sylvain White | |
Les Invincibles | Jacky Camboulaze | Frédéric Berthe | |
A Farewell to Fools | Ipu | Bogdan Dreyer | |
2014 | Зайцев+1 (3 sezon) | Zhora | Michael Starchak |
Witamy w Nowym Jorku (Welcome to New York) | Dominique Strauss-Kahn | Abel Ferrara | |
F2014 (United passions) | Jules Rimet | Frédéric Auburtin | |
La voix des steppes | Anatole | Gérard Depardieu, Jermek Szynarbajew | |
Viktor | Victor Lambert | Philippe Martinez | |
2015 | Dolina miłości (Valley of Love) | Gérard | Guillaume Nicloux |
2016 | Le divan de Staline | Józef Stalin | Fanny Ardant |
Koniec (The End) | mężczyzna | Guillaume Nicloux | |
Tour de France | Serge Desmoulins | Rachid Djaidani | |
2017 | Mata Hari (TV) | ks. Bernard | Dennis Berry |
2018 | Na krańce świata (Les Confins du monde) | Saintonge | Guillaume Nicloux |
Nagrody
- Złoty Glob 1991: Zielona karta (najlepszy aktor w komedii lub musicalu)
- Cezar
- 1981: Ostatnie metro (najlepszy aktor)
- 1990 Cyrano de Bergerac (najlepszy aktor)
- Nagroda na MFF w Cannes 1990: Złota Palma dla najlepszego aktora – Cyrano de Bergerac
Przypisy
- ↑ Personalidade: Gérard Depardieu (França). InterFilmes.com. [dostęp 2015-07-22]. (port.).
- ↑ Gérard Depardieu - Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2015-07-22]. (węg.).
- ↑ Gérard Depardieu. Listal. [dostęp 2015-07-22]. (ang.).
- ↑ Gérard Depardieu (27 de Dezembro de 1948). Filmow.com. [dostęp 2015-07-22]. (port.).
- ↑ Gérard Depardieu. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-05-13]. (ang.).
- ↑ Château de Tigné. chateaudetigne.com. [dostęp 2015-07-22]. (ang.).
- ↑ Gérard Depardieu achète des vignobles en Ukraine. Sputnik France. [dostęp 2015-07-22]. (fr.).
- ↑ Parapetówka Depardieu. Dostał honorowe obywatelstwo Belgii. TVN24.pl. [dostęp 2015-07-22]. (pol.).
- ↑ Gérard Depardieu. SensaCine.com. [dostęp 2017-05-13]. (hiszp.).
- ↑ Gérard Depardieu News, Pictures, and Videos. TMZ.com. [dostęp 2015-07-22]. (ang.).
- ↑ Gérard Depardieu Net Worth. TheRichest. [dostęp 2019-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-15)]. (ang.).
- ↑ Gérard Depardieu Biography (1948-). Film Reference. [dostęp 2015-06-29]. (ang.).
- ↑ Gérard Xavier Marcel Depardieu – Genealogy. Geni. [dostęp 2015-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ Gérard Depardieu – What Nationality Ancestry. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2017-05-13]. (ang.).
- ↑ Gérard Depardieu. Moviepilot. [dostęp 2015-07-22]. (niem.).
- ↑ Gérard Depardieu – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2015-07-22]. (rum.).
- ↑ Gerard Depardieu: biografía y filmografía. AlohaCriticón. [dostęp 2015-07-22]. (fr.).
- ↑ Kim Willsher (2012 -12-23): Gérard Depardieu: lord of misrule who divides France. „The Guardian”. [dostęp 2015-07-22]. (ang.).
- ↑ Gérard Depardieu. AlloCiné. [dostęp 2015-07-22]. (fr.).
- ↑ 1900 – la deuxième partie (Bernardo Bertolucci). Visit Luxembourg. [dostęp 2015-07-22]. (fr.).
- ↑ Gérard Depardieu. Indre-et-Loire. [dostęp 2015-07-22]. (fr.).
- ↑ Biographie Gérard Depardieu. musicMe. [dostęp 2015-07-22]. (fr.).
- ↑ Gérard Depardieu. MYmovies.it. [dostęp 2015-07-22]. (wł.).
- ↑ Gerard Depardieu będzie reklamował BZ WBK. Wirtualne Media. [dostęp 2013-01-03]. (pol.).
- ↑ Depardieu z hukiem przestaje być Francuzem. „Karzecie ludzi za sukces i talent”. TVN24.pl. [dostęp 2012-12-16]. (pol.).
- ↑ Gérard Depardieu est désormais citoyen russe. Libération. [dostęp 2013-01-03]. (fr.).
- ↑ Gerard Depardieu now Russian. Kremlin.ru. [dostęp 2015-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-06)]. (ang.).
- ↑ Владимир Путин подписал указ о приёме в гражданство Российской Федерации Жерара Депардье. Kremlin.ru. [dostęp 2015-07-22]. (ros.).
- ↑ Gerard Depardieu otrzymał rosyjski paszport. „Newsweek”. [dostęp 2019-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
- ↑ Putin przyznał rosyjskie obywatelstwo Depardieu. Polskie Radio. [dostęp 2013-01-13]. (pol.).
- ↑ Gérard Depardieu passe en Belgique. Le Monde, 2012-12-10. (fr.).
- ↑ Депардье строит дом в Подмосковье. ДНИ.РУ. [dostęp 2013-01-18]. (ros.).
- ↑ Анастасия Плешакова (2012-08-07): Жерар Депардье приезжает в подмосковные Белые столбы как к себе домой. Komsomolskaja Prawda. [dostęp 2013-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ros.).
- ↑ Masha Gessen (2013-01-07): Gerard Depardieu, Brigitte Bardot and Russia. „The New York Times”. [dostęp 2015-07-22]. (ang.).
- ↑ Guillaume Depardieu (1971-2008). Find A Grave Memorial. [dostęp 2017-05-13]. (ang.).
- ↑ Bujdosó Bori (2008-10-13): Meghalt Guillaume Depardieu. Origo.hu. [dostęp 2017-05-13]. (węg.).
- ↑ Julie Depardieu - Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2017-05-13]. (ang.).
- ↑ Gérard Depardieu. ČSFD.cz. [dostęp 2017-05-13]. (cz.).
- ↑ Bouquet – Depardieu en crise. Dhnet.be. [dostęp 2015-07-22]. (fr.).
- ↑ Gérard Depardieu Dating History. FamousFix. [dostęp 2015-07-22]. (ang.).
- ↑ Prisma Média , Gérard Depardieu baptisé : cette religion à laquelle l’acteur vient de se convertir - Voici, Voici.fr [dostęp 2020-09-05] (fr.).
Bibliografia
- Gérard Depardieu w bazie IMDb (ang.)
- Gérard Depardieu w bazie Filmweb
- Gérard Depardieu w bazie Notable Names Database (ang.)
- Gérard Depardieu na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- ISNI: 0000 0001 2135 6549
- VIAF: 61572945
- LCCN: n83050355
- GND: 119005271
- BnF: 120897633
- SUDOC: 028011066
- NLA: 35359977
- NKC: jn19990001718
- BNE: XX1725145
- NTA: 07374168X
- BIBSYS: 90767517
- CiNii: DA03376024
- Open Library: OL1025701A
- PLWABN: 9810645708005606
- NUKAT: n2005141687
- J9U: 987007310309705171
- PTBNP: 1598340
- CANTIC: a10418593
- LNB: 000186884
- CONOR: 11528035
- ΕΒΕ: 201941
- BLBNB: 000176283
- KRNLK: KAC2020K6818
- LIH: LNB:9CP;=vN
- WorldCat: lccn-n83050355
Media użyte na tej stronie
Autor: User:Bryan Derksen, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Stylized silhouette of the Golden Globe award, for use as an icon.
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Gérard Depardieu au festival de Cannes
Autor: Judicieux, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barrette de chevalier de l'Ordre national du Québec