Góra św. Bronisławy

Wzgórze św. Bronisławy z wieży Mariackiej
Montagne de S-te Bronislawa avec le tertre de Kosciuszko près Krakovie – staloryt z akwafortą z 1836

Góra św. Bronisławy[1], Wzgórze św. Bronisławy[2][3] (ok. 308 m) – wschodni szczyt dwuwierzchołkowego wzgórza we wschodniej części Pasma Sowińca w Krakowie. Szczytem zachodnim jest Sikornik (296 m) oddzielony płytką przełączką (ok. 287 m). Wzgórze św. Bronisławy jest dłuższe od Sikornika[1]. Pod względem geograficznym obydwa wzniesienia przynależą do Pomostu Krakowskiego w obrębie makroregionu Bramy Krakowskiej[4].

Nazwa pochodzi od błogosławionej Bronisławy, która życie zakonne spędzała początkowo w położonym u stóp tego wzniesienia Klasztorze św. Augustyna i św. Jana Chrzciciela w Krakowie, a później w pustelni na zboczu wzniesienia, w której zmarła. Po jej śmierci wzniesieniu nadano nazwę Góra św. Bronisławy[5].

Północno-wschodnie stoki Góry św. Bronisławy opadają dość stromo do ul. Królowej Jadwigi. W dolnej części tych stoków, a także dolnej części stoków północno-wschodnich, południowych i południowo-zachodnich są zabudowania dzielnicy Zwierzyniec. Górną część zboczy i grzbiet Góry Św. Bronisławy porasta las liściasty[1]. Na południowo-wschodnim krańcu tego grzbietu wznosi się widoczny z daleka Kopiec Kościuszki[6]. Stoki wzgórza porozcinane są wąwozami i parowami. Największe z nich to Lisie Jamy i Łasina. Na zboczach spotyka się odsłonięcia skałek wapiennych[1]. W skałach są trzy jaskinie: Kawerna pod Fortem Kościuszko, Nyża pod Strzelnicą, Schronisko pod Klasztorem Norbertanek[7].

Na Górze św. Bronisławy znajduje się stanowisko archeologiczne, na którym znaleziono wykopaliska różnych faz kulturowych m.in. kultury mustiersko-lewaluaskiej, kultury wschodniomikockiej a także obozowiska kultury szeleckiej i oryniackiej[8]. Znaleziono także liczne kości zwierząt, w tym 86 pochodzących do wymarłych mamutów[9].

Widok z Solnika
Widok z Solnika

Przypisy

  1. ↑ a b c d Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [dostęp 2019-07-02].
  2. ↑ Wzgórze św. Bronisławy. krakow.pl. [dostęp 2019-10-10].
  3. ↑ Plan zagospodarowania przestrzennego. bip.krakow.pl. [dostęp 2019-10-10].
  4. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  5. ↑ Bł. Bronisława z Krakowa. Życiorys bł. Bronisławy. norbertanka.blogspot.in. [dostęp 2017-04-28].
  6. ↑ Krakowskie kopce, Magiczny Kraków.
  7. ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny [dostęp 2019-10-14].
  8. ↑ Elżbieta Sachse–Kozłowska, Stefan Karol Kozłowski. Nowa kultura górnopaleolityczna w Europie Środkowej: ze studiów nad materiałami ze stanowiska Zwierzyniec I. „Archeologia Polski”. 20, 2, s. 276, 1975. ISSN 0003–8180 (pol.). 
  9. ↑ A. Hołdys. Rzeźnia mamutów. „Gazeta Wyborcza”, 24–26 XII 2006. 

Media użyte na tej stronie

Kkosciuszki.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Montagne de S-te Bronislawa avec le tertre de Kosciuszko près Krakovie.jpg
staloryt z akwafortą. Wzgórze św. Bronisławy z kopcem Kościuszki, z "La Pologne" L. Chodźki (tom 2, Paryż 1836-1837)