Górki (gmina w województwie warszawskim)
| gmina wiejska | |||
| 1915–1954[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | ?–1939: lubelskie (II RP) | ||
| Powiat | ?–1932: konstantynowski | ||
| Data powstania | I wojna światowa | ||
| Data likwidacji | 29 września 1954 | ||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Górki – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku[2] w woj. lubelskim/warszawskim. Siedzibą władz gminy były Górki.
Gmina powstała w czasie I wojny światowej w powiecie konstantynowskim z wewnętrznych części gmin[3][4][5][6][7][8][9][10]:
- Chlebczyn (Chłopków, Drobnik, Górki, Hruszniew, Kuczanka, Ostromęczyn, Pasieka, Szydłolas), po czym gmina Chlebczyn zmieniała nazwę na gmina Sarnaki;
- Czuchleby (same Czuchleby), po czym gmina Czuchleby zmieniała nazwę na gmina Świniarów;
- Kornica (Czeberaki, Falatycze, Szpaki); równocześnie okrojoną gminę Kornica zrekompensowano przez przyłączenie do niej zachodniej części gminy Huszlew (Kiełbaski, Kobylany, Rudka i Wygnanki) oraz skrawka gminy Czuchleby;
- Łysów (Puczyce).
W okresie międzywojennym gmina należała do powiatu konstantynowskiego w woj. lubelskim, a po jego likwidacji z dniem 1 kwietnia 1932 roku została włączona do powiatu siedleckiego[11].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 1 stycznia 1949 roku gmina wraz z całym powiatem siedleckim została przeniesiona do woj. warszawskiego[12]. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 14 gromad[13].
Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[14].
Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[15], a z jej dawnego obszaru oraz z obszaru dawnej gminy Łysów utworzono nową gminę Platerów.
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ do 28 września 1954 roku
- ↑ Gmina Czuchleby, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 877.
- ↑ Gmina Chlebczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 581.
- ↑ Gmina Kornica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 406.
- ↑ Gmina Łysów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 868.
- ↑ Gmina Huszlew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 290.
- ↑ Hruszniew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 190.
- ↑ Szydłolas, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 95.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom IV – Województwo Lubelskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
- ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 6, poz. 33
- ↑ Dz.U. z 1948 r. nr 49, poz. 371
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).