Górny Taras (Gdańsk)

Górny Taras

Górny Taras – określenie dzielnic Gdańska położonych w wyżynnej części miasta, w odróżnieniu od dzielnic położonych na nizinach (tzw. Dolny Taras).

Określenie używane jest zarówno potocznie^[1][2], jak i w dokumentach planistycznych miasta^[3].

Warunki geograficzne

Gdańsk jest położony na obszarze czterech mezoregionów. Zachodnia, wyżynna część miasta leży na Pojezierzu Kaszubskim, a wschodnia, nizinna część miasta położona jest na Pobrzeżu Kaszubskim, Mierzei Wiślanej i Żuławach Wiślanych. Górny Taras położony jest na Pojezierzu Kaszubskim. Pomiędzy Górnym a Dolnym Tasem biegnie strefa krawędziowa ze stromymi skarpami, w której różnice wysokości względnej sięgają do 100 m^[3].

Ludność

W 2015 r. Górny Taras zamieszkiwało 29% populacji Gdańska, licząc według kryterium miejsca zameldowania^[4]. Średnia wieku populacji Górnego Tarasu jest niższa, niż średnia wieku Dolnego Tarasu^[5]. Od przeszło dwóch dekad obserwuje się migrację wewnętrzną ludności z Dolnego Tarasu na Górny Taras^[6]. W niektórych dzielnicach Górnego Tarasu, przyrost ludności w latach 2005-2015 wyniósł nawet 300%^[7]. Jednocześnie zaplecze komunalne i usług publicznych miasta na Górnym Tarasie jest niewystarczające^[8].

Dzielnice

Tramwaj Pesa 120NaG wjeżdża na Górny Taras

Wg SUiKZP miasta Gdańsk^[3]:

• Osowa
• Matarnia
• Kokoszki
• Jasień
• Piecki-Migowo
• Suchanino
• Wzgórze Mickiewicza
• Chełm
• Orunia Górna-Gdańsk Południe

W obszarze krawędzi wysoczyzny:

• Oliwa (częściowo)
• VII Dwór
• Wrzeszcz Górny
• Brętowo
• Siedlce

Przypisy

Bibliografia

• Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Gdańska. Gdańsk: Biuro Rozwoju Gdańska, 2018.