Góry Annamskie
Góry Annamskie (wiet. Dãy Trường Sơn) − góry we wschodniej części Półwyspu Indochińskiego, w Wietnamie i Laosie.
Góry Annamskie rozciągają się wzdłuż wybrzeża morza południwochińskiego oddzielając dolinę Mekongu od wietnamskich nizin nadbrzeżnych. Pasmo rozciąga się południkowo na długości ok. 1100 km, opadając bardzo stromo na wschód, do morza i łagodnie obniżając się w kierunku zachodnim ku dolinie Mekongu. Najwyższym szczytem gór Annamskich jest leżący w Laosie Phou Bia, wysoki na 2.820 m. W Środkowym Wietnamie góry Annamskie osiągają wysokość do 2598 m n.p.m. i stanowią naturalną granicę między zamieszkanymi przez Wietnamczyków, żyznymi terenami nadmorskimi, a Płaskowyżem Zachodnim z ludnością należącą do wietnamskich mniejszości etnicznych.
Góry Annamskie zbudowane są z silnie zmetamorfizowanych skał prekambryjskich. Wiek ich określono jako archaiczny. Stanowią one wschodnią, najwyższą część masywu indochińskiego[1].
W czasie trwania wojny wietnamskiej przez góry te przebiegał tzw. „Szlak Ho Chi Minha”.
Przypisy
- ↑ Ewa Stupnicka: Zarys geologii regionalnej świata, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1978, s. 111-112
Bibliografia
- Stanley Karnow: Vietnam: A History, The First Complete Account of Vietnam at War. New York: Viking Press, 1983. ISBN 0-670-74604-5.
Media użyte na tej stronie
Autor: Rolf Müller (User:Rolfmueller), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Photograph of landscape in Pu Mat National Park, Annamite Range in Vietnam.