Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy

Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy

Rezerwat przyrody Jar Brynicy
park krajobrazowy
Państwo	Polska
Położenie	gminy: Górzno, Brzozie, Bartniczka, Świedziebnia, Lidzbark, Lubowidz
Mezoregion	Pojezierze Dobrzyńskie, Garb Lubawski, Równina Urszulewska
Data utworzenia	1990
Akt prawny	Rozporządzenie nr 1/90 Wojewody Toruńskiego z dnia 11 września 1990 r.
Powierzchnia	277,643 km²
Obszary chronione	7 rezerwatów przyrody
Dyrekcja	Ruda k. Górzna, Ruda 1, 87-320 Górzno[1]
Położenie na mapie Polski Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy
53°09′07,2″N 19°45′46,8″E/53,152000 19,763000
Strona internetowa

Jezioro Lidzbarskie

Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy – park krajobrazowy utworzony w 1990 na pograniczu trzech województw: warmińsko-mazurskiego, kujawsko-pomorskiego i mazowieckiego.

Powierzchnia i położenie

Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy zajmuje powierzchnię 27 764,3 ha, w tym: 13 901,5 ha w województwie kujawsko-pomorskim, 8632,7 ha w województwie warmińsko-mazurskim oraz 5230,1 ha w województwie mazowieckim. Cały obszar Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego znajduje się w granicach obszaru funkcjonalnego „Zielone Płuca Polski”.

Gmina Bartniczka: Bartniczka, Gutowo, Radoszki, Samin,
Gmina Brzozie: Małe Leźno, Wielkie Leźno, Zembrze,
Gmina Górzno: Czarny Bryńsk, Fiałki, m. Górzno, Górzno-Wybudowanie, Szynkówko, Zaborowo,
Gmina Lidzbark: Bryńsk, Jamielnik, Klonowo, Nowy Zieluń, Zalesie,
Gmina Lubowidz: Konopaty, Pątki, Płociczno, Sinogóra, Syberia, Zieluń (Zieluń-Osada, Zieluń-Wieś),
Gmina Świedziebnia: Janowo, Księte, Mełno, Okalewko.

Informacje ogólne

Teren Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego znalazł się w zasięgu ostatniego zlodowacenia skandynawskiego, dlatego też rzeźba terenu wykazuje klasyczne cechy krajobrazu młodoglacjalnego. Lądolód wycofując się z tego terenu, pozostawił zróżnicowanie genetyczne i morfometryczne oraz bogactwo form. Rzeźba obszaru ukształtowała się podczas recesji lądolodu subfazy kujawsko-dobrzyńskiej oraz w czasie postoju i zaniku lądolodu subfazy krajeńsko-wąbrzeskiej (16–17 tys. lat temu).

Występują tu strome jary i jeziora rynnowe (Jeziora Bryńskie, Jezioro Górzeńskie). Osią hydrograficzną GLPK jest (częściowo w głębokich jarach) bardzo czysta rzeka Brynica zasilana z wielu źródeł tu występujących.

Sprzyja to występowaniu wielu gatunków roślin i zwierząt. Na terenie parku znajduje się 7 rezerwatów przyrody i 36 pomników przyrody (głównie drzew). Występuje ok. 130 zespołów roślinnych (w tym ok. 200 gatunków rzadkich) oraz ok. 250 gatunków zwierząt (ponad 160 gatunków ptaków). M.in. rośliny: rosiczka okrągłolistna, czosnek niedźwiedzi oraz zwierzęta: bóbr (gatunek reintrodukowany), bażant, królik dziki (gatunki introdukowane).

Najciekawszym pomnikiem przyrody jest „Dąb Rzeczypospolitej” – dąb szypułkowy o obwodzie 649 cm i wysokości 33 m.

Miasta leżące na terenie parku: Lidzbark Welski i Górzno są znanymi ośrodkami turystyczno-wypoczynkowymi z dobrą infrastrukturą i bazą noclegową. Znajdują się tu również gospodarstwa agroturystyczne.

Siedziba Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego znajduje się w miejscowości Ruda k. Górzna w Ośrodku Edukacji Ekologicznej GLPK w Rudzie^[1].

Rezerwaty przyrody na terenie parku

• Czarny Bryńsk
• Jar Brynicy (województwo warmińsko-mazurskie)
• Jar Brynicy (województwo kujawsko-pomorskie)
• Klonowo
• Mszar Płociczno
• Ostrowy nad Brynicą
• Szumny Zdrój im. Kazimierza Sulisławskiego

Na obszarze Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego znajdują się dwa projektowane specjalne obszary ochrony siedlisk Natura 2000 (aktualnie obszary mające znaczenie dla Wspólnoty): „Ostoja Lidzbarska” PLH280012 oraz „Mszar Płociczno” PLH040035.

Projektowane rezerwaty

• Obrazik
• Torfowisko Piaseczeńskie

Przypisy

Bibliografia

• Plan ochrony Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego

Linki zewnętrzne

• Rezerwaty Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego
• Szlaki Turystyczne w okolicy Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego
• Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy. W: Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-08-03].