Günter Särchen

Günter Särchen 1998

Günter Särchen (ur. 14 grudnia 1927 w Wittichenau; zm. 19 lipca 2004 w Hoyerswerda) – niemiecki katolicki pedagog społeczny, publicysta i działacz na rzecz pojednania polsko-niemieckiego.

Życiorys

Günter Särchen urodził się w katolickim miasteczku Wittichenau w Górnych Łużycach. Uczęszczał tam do szkoły podstawowej, potem do szkoły średniej w Hoyerswerda i w latach 19421944 do szkoły handlowej w Senftenbergu. Powołany do wojska w styczniu 1945 dostał się do niewoli amerykańskiej. Zachorował na gruźlicę i leczył się w sanatorium. Okres pobytu w niewoli i w sanatorium stał się czasem rozmyślań nad winą Niemiec.

Po opuszczeniu sanatorium rozpoczął w Berlinie Zachodnim studia w dziedzinie pedagogiki społecznej. W czasie studiów zapoznał się z katolicką nauką o społeczeństwie. Od maja 1950 do 1953 pracował w diecezji Görlitz z młodzieżą, potem do marca 1957 w Magdeburgu.

W kwietniu 1957 został współpracownikiem redakcji wydawnictwa św. Benona (St. Benno-Verlag) w Lipsku, jedynego katolickiego wydawnictwa w NRD. W styczniu 1958 objął stanowisko kierownika działu w biskupstwie magdeburskim, gdzie zajmował się zaopatrzeniem wszystkich gmin katolickich na obszarze NRD w pomoce duszpasterskie. W czerwcu 1984 przeszedł na rentę inwalidzką. Był śledzony przez agentów Stasi. Ostatnie lata życia spędził z małżonką Brigitte w rodzinnym mieście Wittichenau jako obywatel honorowy tego miasta.

W roku 1990 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP, w roku 1993 Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec ze wstęgą.

Działalność społeczna

W połowie lat pięćdziesiątych zetknął się Günter Särchen z lipskimi oratorianami, którzy jeszcze przed II wojną światową nawiązali kontakty z młodzieżą polską. W roku 1960 wyjechał po raz pierwszy do Polski, gdzie spotkał się z Klubami Inteligencji Katolickiej, z ośrodkiem w Laskach oraz z biskupem krakowskim Karolem Wojtyłą.

Po spotkaniu z Lotharem Kreyssigiem, który po wzniesieniu muru 1961 organizował Akcję Znak Pokuty na terenie NRD, włączył się natychmiast do tej akcji. Pierwsza pielgrzymka do Polski w roku 1964 nie doszła do skutku wskutek sprzeciwu władz NRD. Dopiero w następnym roku grupa ochotników odwiedziła obozy koncentracyjne w Oświęcimiu i na Majdanku i pracowała tam społecznie.

Günter Särchen działał w kierownictwie Aktion Sühnezeichen w latach 1963-1975. 1990 był jednym z inicjatorów międzynarodowego ośrodka spotkań młodzieży w Krzyżowej. Był też wydawcą i autorem wielu publikacji.

We wrześniu 1991 w wygłoszonym w Berlinie przemówieniu premier Tadeusz Mazowiecki podkreślił zasługi Güntera Särchena i Lothara Kreyssiga dla dzieła Znaku Pokuty. Nazwał Särchena człowiekiem prawym i ofiarnym, z którym łączy go bliska przyjaźń.

Bibliografia

  • Tadeusz Mazowiecki: Przyjaciel. Günter Särchen (1927-2004). w: Tygodnik Powszechny, Kraków, nr 32 (2874), 8 sierpnia 2004, str. 9
  • Wojciech Pięciak: Na grobie moim "Patron" napiszcie, w: Tygodnik Powszechny, Kraków, nr 32 (2874) 8 sierpnia 2004, str. 8-9
  • Anna Wolff-Powęska: Niemieckie kłopoty z niepamięcią, w: Gazeta Wyborcza, 22-23 sierpnia 2009, str. 18-20

Media użyte na tej stronie

Günter Särchen.jpg
Günter Särchen, aufgenommen im Rahmen eines Interviews im Jahr 1998 für das Forschungsprojekt 'Katholische Filmarbeit in der DDR' unter Betreuung von Prof. Dr. theol. Josef Müller, Institut für Praktische Theologie an der Albert-Ludwigs-Universität Freiburg im Breisgau, dann Prof. Dr. phil. Lic. theol. habil. Linus Hauser vom Institut für Katholische Theologie an der Justus-Liebig-Universität Giessen und Hussite Faculty of Theology an der Charles University Praha.