Günter von Wüllersleben

Ten artykuł od 2011-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Günter von Wüllersleben (zm. 3 lub 4 maja 1252 prawdopodobnie w Akce) – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1250-1252.

Życiorys

Pochodził prawdopodobnie z Hesji z rodu, którego gniazdem była miejscowość Wüllersleben pod Stadtilm. Jako rycerz zakonny przebywał głównie w Palestynie. Znajdował się w gronie zaufanych współpracowników wielkich mistrzów: Hermana von Salzy i Henryka von Hohenlohe. Dzięki nim awansował co pozwoliło mu brać udział w tajnych misjach dyplomatycznych na rzecz zakonu. W 1244 roku przebywał w Prusach na służbie mistrza krajowego Poppo von Osterna. Günter von Wüllersleben na wielkiego mistrza krzyżackiego wybrany został w 1250 roku przez kapitułę generalną zebraną w Akce. Jako zwierzchnik zakonu rezydował w Palestynie i prawdopodobnie nie opuszczał Akki. Podczas pełnienia urzędu starał się pogodzić dwa zwaśnione stronnictwa, które w tym czasie wykrystalizowały się w szeregach braci i demoralizowały życie zakonne. Wysyłał częste misje kontrolne do odległych prowincji i nadzorował dyscyplinę. Udało mu się na krótko przezwyciężyć rozłam w kapitule zakonnej, do którego zmierzała frakcja propapieska. Zmarł najprawdopodobniej w Akce 3 albo 4 maja 1252 roku^[1].

Przypisy

Wielcy mistrzowie zakonu krzyżackiego Przełożeni bractwa szpitalnego (1190–1198) Sibrand (1190) Konrad (1190–1192) Gerhard (1192) Heinrich I (1193/94) Ulrich (1195–1196) Heinrich II (1196) Wielcy mistrzowie rycerskiego zakonu krzyżackiego (1198–1929) Heinrich Walpot von Bassenheim (1198–1208) Otto von Kerpen (1208–1209) Heinrich von Tunna (1209) Hermann von Salza (1209–1239) Konrad von Thüringen (1239–1240) Gerhard von Malberg (1240–1244) Heinrich von Hohenlohe (1244–1249) Günter von Wüllersleben (1250–1252) Poppo von Osterna (1252–1256) Wilhelm von Urenbach (1253–1256) Anno von Sangershausen (1256–1273) Hartmann von Heldrungen (1273–1282) Burkhard von Schwanden (1283–1290) Konrad von Feuchtwangen (1291–1296) Gottfried von Hohenlohe (1297–1303) Siegfried von Feuchtwangen (1303–1311) Karl Bessart von Trier (1311–1324) Werner von Orseln (1324–1330) Luther von Braunschweig (1331–1335) Dietrich von Altenburg (1335–1341) Ludolf König von Wattzau (1342–1345) Heinrich Dusemer von Arfberg (1345–1351) Winrich von Kniprode (1351–1382) Konrad Zöllner von Rotenstein (1382–1390) Konrad von Wallenrode (1391–1393) Konrad von Jungingen (1393–1407) Ulrich von Jungingen (1407–1410) Heinrich von Plauen (1410–1413) Michael Küchmeister von Sternberg (1414–1422) Paul Bellitzer von Russdorff (1422–1441) Konrad von Erlichshausen (1441–1449) Ludwig von Erlichshausen (1450–1467) Henryk Reuss von Plauen (1467–1470) Henryk Reffle von Richtenberg (1470–1477) Martin Truchsess von Wetzhausen (1477–1489) Johann von Tieffen (1489–1497) Fryderyk Wettyn (1498–1510) Albrecht Hohenzollern (1511–1525) Wolter von Plettenberg (1526–1529) Walter von Cronberg (administrator, 1527–1543) Wolfgang Schutzbar (1543–1566) Georg Hundt von Weckheim (1566–1572) Henryk von Bobenhausen (1572–1590) Maksymilian III Habsburg (1590–1618) Karol Habsburg (1618–1624) Jan Eustachy von Westernach (1625–1627) Jan Kasper von Stadion (1627–1641) Leopold Wilhelm Habsburg (1641–1662) Karol Józef Habsburg (koadiutor, 1662–1664) Jan Kasper von Ampringen (1664–1684) Ludwik Antoni von Pfalz-Neuburg (1684–1694) Franz Ludwig von Pfalz-Neuburg (1694–1732) Klemens August Wittelsbach (1732–1761) Karol Lotaryński (1761–1780) Maksymilian Franciszek Habsburg (1780–1801) Karol Ludwik Habsburg (1801–1804) Antoni Wiktor Habsburg (1804–1835) Maksymilian Habsburg-Este (1835–1863) Wilhelm Habsburg (1863–1894) Eugeniusz Ferdynand Habsburg (1894–1923) Norbert Klein (1923–1929) Wielcy mistrzowie i opaci kleryckiego zakonu krzyżackiego (od 1929) Norbert Klein (1929–1933) Paul Heider (1933–1936) Robert Schälzky (1936–1948) Marian Tumler (1948–1970) Ildefons Pauler (1970–1988) Arnold Othmar Wieland (1988–2000) Bruno Platter (2000–2018) Frank Bayard (od 2018)