Günther Trauer

Günther Trauer (ur. 23 sierpnia 1878 w Dreźnie, zm. 16 marca 1956 w Brackwede) – niemiecki inżynier budownictwa, urbanista i polityk komunalny, miejski radca budowlany do spraw urbanistyki we Wrocławiu w latach 1925-1939^[1].

Życiorys

G. Trauer: konstrukcja Hali Stulecia (arch. Max Berg)

G. Trauer: most Warszawski Środkowy

G. Trauer: most Pomorski Północny

Günther Trauer w roku 1907 obronił na oddziale budownictwa Politechniki Drezdeńskiej^[2] doktorat na temat Der Günstigste Gurtabstand sowie die Gewichte Gegliederter Flusseiserner Zweigelenkbogenträger mit Nahezu Parallelen Gurtungen^[3][4] i uzyskał tytuł doktora inżyniera (Dr.-Ing.). Od pierwszej dekady XX wieku pracował najpierw dla firmy Carl Brandt (m.in. zdobywał doświadczenie przy budowie Hali Targowej nr II we Wrocławiu), a następnie działał jako konstruktor i urbanista we wrocławskiej administracji budowlanej. Jednocześnie był w latach 1900-1908 radnym miejskim^[5].

W miejskiej administracji budowlanej współpracował z Maksem Bergiem i zaprojektował żelbetową konstrukcję Hali Stulecia. Wraz z Willym Gehlerem zajmował się też organizacją budowy Hali, a wraz z architektem Paulem Schreiberem prowadził nadzór inwestorski. Projektował też mosty i inne konstrukcje inżynierskie, nadzorował miejskie inwestycje, takie jak Stadion Śląski we Wrocławiu.

W 1925 został powołany przez Radę Miejską na następcę odchodzącego na emeryturę Alfreda von Scholtza jako miejski radca budowlany do spraw urbanistyki. Swą funkcję objął 30 kwietnia 1925 i pełnił ją co najmniej do 1939 roku. Był też w tym czasie honorowym członkiem senatu Wyższej Szkoły Technicznej^[6].

Po wojnie znalazł się w radzieckiej strefie okupacyjnej Niemiec, na obszarze której utworzono później NRD. W 1946 zdobył pierwszą nagrodę w konkursie urbanistycznym na odbudowę śródmieścia Drezna^[7], a w 1950 na centralny plac w Dreźnie^[8]. Wziął też udział w konkursie na odbudowę Rostocku^[9] (z Wolfgangiem Rauderem, 1948).

Główne dzieła

• konstrukcja Hali Stulecia we Wrocławiu, 1911-1913 (z Maksem Bergiem)
• most Warszawski Środkowy we Wrocławiu, 1914-1916 (pod kierownictwem Alfreda von Scholtza)^[10]
• most Trzebnicki Północny we Wrocławiu, 1914-1916 (pod kierownictwem Alfreda von Scholtza)^[10]
• konstrukcja elektrowni wodnych południowej i północnej we Wrocławiu, 1921-1925
• most Pomorski Północny we Wrocławiu, 1928-1930
• przebudowa i poszerzenie mostów Uniwersyteckich we Wrocławiu, 1933-1934 (z inż. Reimerem)^[11]
• przebudowa i poszerzenie mostu Szczytnickiego we Wrocławiu, 1933-1934^[11]
• generalny plan rozbudowy Wrocławia, 1938 (z Herbertem Boehmem)
• publikacja książkowa:
  • Günther Trauer, Willy Gehler: Die Jahrhunderthalle in Breslau. Berechnung, Konstruktion und Bauausführung. W: Armierter Beton. Berlin. (niem.).

Przypisy

Bibliografia

• Jan Harasimowicz (red.): Atlas achitektury Wrocławia. Tom II. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1998. ISBN 83-7023-679-0.
• Wanda Kononowicz: Wrocław. Kierunki rozwoju urbanistycznego w okresie międzywojennym. Wrocław: Oficyna Wydawnicza PWr, 1997. ISBN 83-7085-288-2.