Gęś suwalska

Gęś suwalska – polska, ciężka i tłusta, lokalna odmiana gęsi domowej[1]. Zbliżona jest do odmiany pomorskiej[2].

Pierwotnym obszarem hodowli gęsi tej rasy były tereny obecnych województw: warmińsko-mazurskiego i podlaskiego. Gęsi tej odmiany są odporne na choroby[2], dobrze przystosowane do warunków środowiskowych, w jakich bytują, nie mając dużych wymagań co do pokarmu. Samice są dobrymi matkami, agresywnie broniącymi gniazda w trakcie wysiadywania. W okresie dwunastego tygodnia życia osiągają masę 3,7–4,3 kg. W upierzeniu zawarte jest dużo puchu[1]. Upierzenie jest przeważnie białe (rzadziej występują osobniki łaciate lub siodłate). Łapy i dziób są barwy pomarańczowo-czerwonej. Nieśność wynosi 30-39 jaj[3].

W 1974 podjęto w Polsce działania ochronne nad tą odmianą. Celem ochrony materiału genetycznego hodowlę gęsi suwalskich prowadzi m.in. Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku, zajmując się także krzyżowaniem ich z innymi odmianami. Z krzyżowania tej odmiany powstała m.in. gęś zatorska[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c Emilia Mróz, Michalina Gołembiewska, Dawne rasy drobiu w gospodarstwach wiejskich i agroturystycznych, w: Polskie Drobiarstwo, nr 07/2016, s.78, ISSN 1231-0387
  2. ↑ a b Portal hodowców ptaków ozdobnych, Hodowla Gęsi (łać.Anserinae)
  3. ↑ Programy Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich, Charakterystyka gęsi rasy suwalskiej (Su)