Główna Rada Polityczna

Główna Rada Polityczna przy Służbie Zwycięstwu Polski (GRP), Rada Główna Obrony Narodowej – porozumienie polskich partii politycznych, pozostających przed II wojną światową w opozycji do obozu sanacji, będące reprezentacją polityczną kraju przy konspiracyjnej organizacji zbrojnej Służba Zwycięstwu Polski.

Historia

Została powołana w Warszawie z inicjatywy dowódcy głównego SZP gen. Michała Tokarzewskiego-Karaszewicza. Pierwsze posiedzenie odbyła 10 października 1939 w Warszawie. W lutym 1940 roku przekształcono ją w Polityczny Komitet Porozumiewawczy.

Dowódca główny SZP poruczył GRP kierownictwo spraw politycznych, zastrzegając sobie prawo przewodniczenia w radzie, a także inicjatywy i wstrzymywania uchwał. Rada weszła w skład sztabu SZP. Szef sztabu został pierwszym zastępcą dowódcy głównego. Przewodniczący rady, pełniący zarazem funkcję komisarza cywilnego, został drugim zastępcą i szefem Oddziału Drugiego (pion cywilny)[1].

Na czele GRP stanął Mieczysław Niedziałkowski, który jako komisarz cywilny przy dowódcy SZP miał kierować Oddziałem Drugim (pion cywilny), który zajmował się badaniem sytuacji pod okupacją niemiecką i radziecką, za granicą, a także propagandą, kontrolą finansową i prowadzeniem sekretariatu RGON[2].

Komendant SZP planował rozszerzenie GRP o każde ugrupowanie polityczne, łącznie z postsanacyjnymi, o ile przyjmą one za podstawę to co rada w składzie PPS, SL, SN i SD ustali ideologicznie jako swoją podstawę wyjściową i cel dążenia[3].

Skład

Przypisy

  1. Stefan Korboński, Polskie Państwo Podziemne, Warszawa 2008, s. 34.
  2. Andrzej Albert, Najnowsza historia Polski 1914-1945, t. I, Warszawa 1995, s. 459.
  3. Stanisław Dzięciołowski, Parlament Polski Podziemnej 1939-1945, Warszawa 2004, s. 13.

Bibliografia

  • Stanisław Dzięciołowski, Parlament Polski Podziemnej 1939-1945, Warszawa 2004, s. 12-13.
  • Józef Garliński, Polskie Państwo Podziemne, "Zeszyty Historyczne", zeszyt 29, Paryż 1974, s. 6.
  • Michał Karaszewicz-Tokarzewski, U podstaw tworzenia Armii Krajowej, "Zeszyty Historyczne", zeszyt, 6, Paryż 1964, s. 2-33.