Głażewo (województwo wielkopolskie)
Artykuł | 52°31′59.7″N 15°54′59.6″E |
---|---|
- błąd | 4 m |
WD | 52°32'0"N, 15°55'0"E |
- błąd | 38 m |
Odległość | 13 m |
wieś | |
Staw pośrodku wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | Głażewo |
Liczba ludności (2022) | 369[1] |
Strefa numeracyjna | 95 |
Kod pocztowy | 64-426[2] |
Tablice rejestracyjne | PMI |
SIMC | 0183414 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
52°31′59,7″N 15°54′59,6″E/52,533250 15,916556 |
Głażewo – średniej wielkości wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Międzychód, przy drodze wojewódzkiej nr 160.
Historia
Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIII wieku. Wymieniona pierwszy raz w dokumencie zapisanym po łacinie z 1236 jako Glasow, a później także w 1394 „Glaszeva”, 1426 „Glaszewo”, 1428 „Glaschewo”, 1448 „Glazewo”, 1469 „Glaszewo, Maior Glaszewo|, 1472 „Glazewo Maior”, 1475 „Glaszewo Maior, alia Minor”, 1509 „Minor Glazewo”, 1564 „Głazeuo, Glazew”, 1580 „Głaszewo”[3].
Wieś wspominały historyczne dokumenty prawne, własnościowe i podatkowe. Była początkowo własnością szlachecką w dobrach międzychódzkich, ale w wyniku nadań, darowizn i wykupów od 1508 stała się wsią duchowną, własnością biskupa poznańskiego w kluczu pszczyńskim w Koronie Królestwa Polskiego. W latach 1394–1428 notowany w dokumentach Mikołaj Zatomski z Głażewa, który w 1394 prowadził spór sądowy z Dobiesławem Kwileckim o połowę Krobielewa z przysiółkami oraz połowę Głażewa. W 1448 Andrzej Słomowski herbu Leszczyc, właściciel Szczytna, Nienawiszcza, Zatomia i Głażewa był w sporze z Andrzejem niegdyś z Dąbrówki o 90 grzywien szkód. W 1461 właściciel wsi Piotr Słomowski sprzedał altaryście Michałowi dla nowej altarii w kościele parafialnym w Trzcielu 8 złotych węgierskich czynszu rocznego na swej połowie Głażewa za 100 zł węgierskich z zastrzeżeniem prawa wykupu[3].
W 1563 odnotowano we wsi pobór podatku z 7 łanów, a także od karczmy dorocznej oraz od kowala. W 1564 miejscowość była wsią biskupią w kluczu pszczyńskim. Liczyła 12,5 łana osiadłego. Mieszkańcy płacili z nich po 1 grzywnie czynszu, po 2 kapłony i 30 jaj. Z jednego łana opustoszałego pobierano jedną grzywnę jeśli był wynajęty. We wsi były również dwie karczmy, z których pobierano po 24 groszy. W miejscowości gospodarowało czterech zagrodników, którzy dawali po kogucie i 15 jaj. Ogółem mieszkańcy płacili 13 grzywien 24 grosze, a także 4 koguty, 25 kapłonów, 6,5 kop jaj. Na folwarku na jesień wysiewało się ok. 5 małdratów i tyle na wiosnę. Przy wsi nie było łąk. Był za to bór. Mieszkańcy dawali owies w zamian za uschłe drzewa z lasu[3].
W 1580 położona w powiecie poznańskim województwa poznańskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 312 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c Chmielewski 1987 ↓.
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. I, Wielkopolska, Warszawa 1883, s. 17.
Bibliografia
- Stefan Chmielewski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, t. 3, hasło „Głażewo”. Wrocław: Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, s. 482–484. ISBN 83-04-00938-2.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Międzychód, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E
Autor:
Mapa powiatu międzychodzkiego, Polska