Gładzica

	Wartość odżywcza
	Gładzica świeża
	(100 g)
szczegółowe informacje
szczegółowe informacje
szczegółowe informacje
Witaminy
Makroelementy
Mikroelementy
	Dane liczbowe na podstawie: ; Wartości RDA i AI wyznaczone na podstawie danych Institute of Health

Gładzica
	Pleuronectes platessa
	Linnaeus, 1758
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	flądrokształtne
Rodzina	flądrowate
Rodzaj	Pleuronectes
Gatunek	gładzica
Synonimy
	Platessa latus Cuvier, 1829; Platessa platessa (Linnaeus, 1758); Platessa vulgaris Cloquet, 1826; Pleuronectes borealis Faber, 1828; Pleuronectes latus Cuvier, 1829; Pleuronectes platessus Linnaeus, 1758;
	Platessa latus Cuvier, 1829; Platessa platessa (Linnaeus, 1758); Platessa vulgaris Cloquet, 1826; Pleuronectes borealis Faber, 1828; Pleuronectes latus Cuvier, 1829; Pleuronectes platessus Linnaeus, 1758;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Gładzica^[3] (Pleuronectes platessa) – gatunek morskiej ryby flądrokształtnej z rodziny flądrowatych (Pleuronectidae).

Występowanie

Europejskie wybrzeża Oceanu Atlantyckiego, Morze Śródziemne, Bałtyckie i Białe, na głębokościach do 200 m. W Bałtyku występuje jej podgatunek P. p. baltica Nilsson, 1855 – gładzica bałtycka^[4].

Charakterystyka

Skóra gładka, pokryta drobnymi łuskami. Za oczami kostne zgrubienie (grzebień zaoczny). Zęby przystosowane do rozgniatania muszli mięczaków. Prawa (górna) strona ciała brązowa lub oliwkowobrązowa z nierównomiernie rozłożonymi jaskrawoczerwonymi lub pomarańczowymi cętkami. Lewa (spodnia) strona – biała.

Osiąga przeciętnie 50–60 cm, maksymalnie do 1 m długości i 7 kg masy ciała. Żyje przy dnie morskim, aktywna po zmierzchu, w dzień zagrzebana w piaszczystym podłożu. Żywi się głównie mięczakami i wieloszczetami.

Znaczenie gospodarcze

Ceniona w rybołówstwie i wędkarstwie z powodu smacznego mięsa.^[5] Spotykana w akwariach publicznych.

Zobacz też

Ryby Polski

Przypisy

↑ Pleuronectes platessa, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ Pleuronectes platessa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
↑ Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Leksykon przyrodniczy. Przekład i adaptacja: Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
↑ BohdanB. Dragonik BohdanB., Najwyższy czas na decyzje aby stornię południowego Bałtyku nie spotkał los dorsza. ZbigniewZ. Karnicki (red.), „Wiadomości Rybackie”, 151 (5-6), Gdynia: Morski Instytut Rybacki, 2006, s. 14, ISSN 1428-0043 .
↑ Hanna Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wyd. wydanie II zmienione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 251. ISBN 978-83-200-5311-1.
↑ Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.).

Linki zewnętrzne

Opis w Fishbase (ang.)

[itis-1] Pleuronectes platessa, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[iucn-2] Pleuronectes platessa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).

[Nikolski-3] G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.

[RM-4] Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Leksykon przyrodniczy. Przekład i adaptacja: Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.

[5] BohdanB. Dragonik BohdanB., Najwyższy czas na decyzje aby stornię południowego Bałtyku nie spotkał los dorsza. ZbigniewZ. Karnicki (red.), „Wiadomości Rybackie”, 151 (5-6), Gdynia: Morski Instytut Rybacki, 2006, s. 14, ISSN 1428-0043 .

[6] Hanna Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wyd. wydanie II zmienione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 251. ISBN 978-83-200-5311-1.

[IOM-infobox-7] Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne