Głodek mrzygłód

Głodek mrzygłód
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządróżopodobne
Rządkapustowce
Rodzinakapustowate
Rodzajgłodek
Gatunekgłodek mrzygłód
Nazwa systematyczna
Draba aizoides L.
Mant. pl. 1:91. 1767[3]

Głodek mrzygłód[4] (Draba aizoides L.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych. Występuje w górach środkowej Europy. W Polsce tylko w Tatrach[5].

Morfologia

Pokrój
Niewielka roślina darniowa, osiągająca wysokość 4-15 cm[5].
Łodyga
Owłosiony i wzniesiony głąbik[6].
Liście
Równowąskie, o szerokości do 1 mm i gęsto skupione, tworzące przyziemne różyczki. Są soczyste i mają ostro zakończone wierzchołki. Obie strony blaszki liściowej są nagie, natomiast brzegi blaszki są owłosione białymi, sztywnymi i dość długimi szczecinkami[5].
Kwiaty
O żółtej barwie, zebrane po kilka na szczycie głąbików. Mają 4 płatki korony, lekko wycięte na szczytach i dwukrotnie dłuższe od działek kielicha. Wewnątrz korony jeden słupek i kilka pręcików.
Owoc
Wielonasienne, eliptyczne i silnie spłaszczone łuszczynki o jednonerwowych łupinach. Mają długość 6-10 mm[6][5].
Draba aizoides a4.jpg
Draba aizoides a1.jpg
Draba aizoides S-4.jpg

Biologia i ekologia

Bylina. Kwitnie od maja do czerwca. Siedlisko: szczeliny skalne, naskalne murawy. W Tatrach występuje od regla dolnego do piętra alpejskiego, głównie jednak w piętrze kosówki i alpejskim. Rośnie wyłącznie na wapiennym podłożu[5]. Gatunek charakterystyczny dla All. Potentillion caulescentis[7].

Zastosowanie

Jest uprawiany jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów skalnych i do obsadzania murków. Strefy mrozoodporności 5-9[8]. Jest łatwy w uprawie. Wymaga dobrze przepuszczalnej ziemi o odczynie zasadowym. Rozmnaża się przez nasiona wysiewane jesienią (przed kiełkowaniem muszą być na mrozie) lub przez podział rozrośniętych kęp[9].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).
  3. ↑ The Plant List. [dostęp 2017-01-11].
  4. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. ↑ a b c d e Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
  6. ↑ a b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  7. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  8. ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  9. ↑ Eugeniusz Radziul: Skalniaki. Warszawa: PWRiL, 2007. ISBN 978-83-09-01013-5.

Media użyte na tej stronie

Draba aizoides a1.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Draba aizoides (pl. głodek mrzygłód), habitat: Tatra Mountains, Hala Upłaz, skała Piec
Draba aizoides S-4.jpg
Autor: $Mathe94$, Licencja: CC BY-SA 3.0
Immergrünes Felsenblümchen (Draba aizoides), Grazer Bergland, Schöckel, 1420 m
Draba aizoides a4.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Draba aizoides