Głos (czasopismo)
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Wydawca | Wydawnictwo Głos |
Tematyka | polityczno-społeczna |
Pierwszy numer | październik 1977 |
Ostatni numer | grudzień 1981 |
Głos – jedno z pierwszych czasopism opozycji demokratycznej w czasach PRL, związane z Komitetem Samoobrony Społecznej „KOR”. Pierwszy numer ukazał się w październiku 1977, a ostatni w grudniu 1981.
Na samym początku „Głos” współredagowali Antoni Macierewicz oraz Adam Michnik, ten drugi jednak w wyniku konfliktu w łonie redakcji opuścił to pismo i stworzył „Krytykę”[1]. Pismo współredagował Andrzej Rosner.
Publikowali w nim m.in.:
- Ludwik Dorn
- Jarosław Kaczyński
- Jakub Karpiński
- Jacek Kuroń
- Anatol Lawina
- Jan Józef Lipski
- Antoni Macierewicz
- Piotr Naimski
- Zbigniew Romaszewski
W 1983 na łamach „Głosu” opublikowano obszerny artykuł Odbudowa państwa (sygnowany przez Zespół „Głosu”)[2], który postulował trójporozumienie: „Solidarności” i Kościoła z Ludowym Wojskiem Polskim. Wedle współautora tej koncepcji Ludwika Dorna idea Zespołu „Głosu” zrealizowała się przy Okrągłym Stole[3]. Z obszerną krytyką tej koncepcji wystąpił już w 1984 Aleksander Hall na łamach „Polityki Polskiej”[4], twierdząc między innymi, że wojsko było gwarantem komunistycznych rządów w Polsce i trudno oczekiwać, aby przeszło na inne pozycje[5].
Kontynuację czasopisma stanowił tygodnik społeczno-polityczny „Głos”, redagowany przez Antoniego Macierewicza.
Przypisy
- ↑ Kryptonim „Gracze”, Służba Bezpieczeństwa wobec Komitetu Obrony robotników i Komitetu Samoobrony społecznej „KOR” 1976-1981, wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010, s. 34.
- ↑ „Głos” nr 43 z 1983, s. 8-25.
- ↑ Amelia Łukasik, Agnieszka Rybak, Ludwik Dorn. Rozrachunki i wyzwania, Warszawa 2009. ISBN 978-83-7648-244-6.
- ↑ Aleksander Hall – Poważna propozycja i poważne wątpliwości, „Polityka Polska” nr 4 z 1984, s. 16-20.
- ↑ Krzysztof Łabędź, Spory wokół zagadnień programowych w publikacjach opozycji politycznej w Polsce w latach 1981-1989, Kraków 1997, s. 67.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).