Głos Radomski
 winieta z 1918 r. | |
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Wydawca | Kazimierz Satkowski |
| Tematyka | społeczno-kulturalna |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | 16 październik 1920 |
| Redaktor naczelny | Czesław Xawery Jankowski(od 1916), Henryk Niedżwiecki(od 1918), Stefan Cichowski(1919), Wojciech Biega(od1919), Antonina Szczepaniakowa(1920) |
| Średni nakład | 1000-1100 egz. |
| Format | 48x63 cm |
| Liczba stron | 4 (10) |
Głos Radomski – byłe pismo obozu narodowo-demokratycznego. Pierwszy numer ukazał się w lutym 1916 roku. Pismo początkowo ukazywało się trzy razy w tygodniu: we wtorki, czwartki i niedziele, natomiast od 1 lutego 1918 r. zaczęło wychodzić codziennie. Mimo trudności finansowych powodujących czasowe zawieszanie wydawnictwa, Głos Radomski przetrwał jako dziennik do października 1920 r., kiedy to został ostatecznie zlikwidowany.
Podtytuł Głosu Radomskiego - Dziennik społeczny, polityczny i literacki poświęcony głównie sprawom Ziemi Radomskiej - określał jego zakres tematyczny. Pismo jednak dość często na swoich łamach podejmowało zagadnienia polityczne i społeczne istotne dla całego kraju. Obok dominującej tematyki polityczno-społecznej publikowano również artykuły związane z kulturą i oświatą miasta, a także wydawano samoistne Dodatki Literackie.
Dziennik utrzymywał się głównie ze sprzedaży i prenumeraty. Stan materialny pisma, podobnie jak większości prowincjonalnych wydawnictw, był zły. Sporadycznie sytuacja materialna poprawiała się dzięki dotacjom członków i sympatyków obozu narodowo-demokratycznego, wywodzących się głównie spośród miejscowego ziemiaństwa.
W związku ze wzrostem cen na papier, robociznę i ciągłym deficytem finansowym, wydawcy ostatecznie podjęli decyzję o zamknięciu pisma. Ostatni - 107 nr Głosu Radomskiego ukazał się 16 października 1920 r., wydany nakładem oficyny drukarskiej Jan Kanty Trzebiński
Bibliografia
- Jolanta Dzieniakowska: Prasa radomska w dwudziestoleciu międzywojennym (1918-1939). Radom: 1995. ISBN 83-900777-5-2.
| Prasa |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Radio |
| ||||
| Telewizja |
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).