Głos pustyni

Głos pustyni

Nora Ney (siedzi przed wejściem), Adam Brodzisz (stoi z lewej), Maria Bogda (stoi w środku) i Witold Conti w jednej ze scen filmu
Gatunek	dramat
Data premiery	1932
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	78 min
Reżyseria	Michał Waszyński
Scenariusz	Eugeniusz Bodo
Główne role	Nora Ney, Maria Bogda, Adam Brodzisz, Eugeniusz Bodo
Muzyka	Henryk Wars
Zdjęcia	Seweryn Steinwurzel
Scenografia	Stefan Norris
Produkcja	Tadeusz Kallwejt, Witold Dybowski (kierownicy produkcji)

Głos pustyni – polski film przygodowy z 1932 roku. Ekranizacja powieści Ferdynanda Antoniego Ossendowskiego Sokół pustyni^[1].

Po ogromnej popularności Syna szejka z 1926 roku, każda szanująca się kinematografia musiała mieć swą opowieść o szejku, pustyni, Beduinach i romantycznej miłości. Również polscy filmowcy podjęli to wyzwanie. Zdjęcia kręcono w Algierii.

Treść

Akcja toczy się w zachodniej Afryce. Młody polski wywiadowca, sierżant Milczek odkrywa na pustyni „Sokole Gniazdo” - kryjówkę szejka Abdullaha, groźnego rozbójnika, szerzącego postrach w okolicy. Jednak przez nieostrożność wpada w ręce bandytów. Życie ratuje mu piękna żona szejka - Dżemila, która zakochała się w nim od pierwszego wejrzenia. Ona to umożliwia mu ucieczkę i wkrótce potem podąża za nim. Kiedy jednak widzi kochanka w towarzystwie obcej Europejki, jest przekonana o jego zdradzie. Wściekła wraca do męża i ostrzega go przed planowaną francuską ekspedycją, która wyrusza przeciw niemu. Bandyci urządzają zasadzkę.

Obsada

• Nora Ney - Dżemila, żona szejka
• Maria Bogda - turystka
• Adam Brodzisz - sierżant Milczek
• Eugeniusz Bodo - szejk Abdullach
• Witold Conti - Tarnowski
• Janusz Dziewoński
• Mieczysław Gielniewski
• Kazimierz Jarocki
• Paweł Owerłło - oficer Legii Cudzoziemskiej
• Stefan Wroncki - przemytnik

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Głos pustyni w bazie IMDb (ang.)
• Głos pustyni - Polskie Kino Lat 30stych
• Zdjęcia z filmu Głos pustyni w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”