Głowy wawelskie

Głowy wawelskie

Autor	Sebastian Tauerbach, Hans Snycerz
Data powstania	ok. 1540
Medium	drewno
Miejsce przechowywania
Lokalizacja	Zamek Królewski na Wawelu

	Głowy wawelskie 15 grudnia 2020
Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy.

Głowy wawelskie – rzeźby głów zdobiące strop sali Poselskiej na Zamku Królewskim na Wawelu w Krakowie.

Historia

Rzeźby powstały w warsztacie Sebastiana Tauerbacha i Hansa Snycerza ok. 1540. W kasetonowym suficie sali znajdowały się pierwotnie 194 głowy, do dziś przetrwało ich 30. Ozdobiony głowami strop dotrwał, choć w nie najlepszym stanie, do końca I Rzeczypospolitej. Najprawdopodobniej między 1804 a 1807 został zniszczony w trakcie adaptacji pomieszczeń zamkowych na austriackie koszary. 30 ocalonych głów zabrała do Domku Gotyckiego w Puławach księżna Izabela Czartoryska. W 1869 24 z nich zostało wywiezionych do Moskwy w związku z konfiskatą części majątku należącego do Czartoryskich. 6 dalszych w niewiadomym czasie stało się własnością Bolesława Podczaszyńskiego, a po jego śmierci prof. Stanisława Tarnowskiego, rektora UJ. W 1921 wdowa po profesorze Róża Tarnowska przekazała je Wawelowi. Po zawarciu pokoju ryskiego do Polski powróciły również pozostałe głowy. W 1927 cała ocalona trzydziestka została umieszczona w kasetonach stropu sali Poselskiej, zrekonstruowanego według projektu Adolfa Szyszko-Bohusza. Wymowa stropu jest alegoryczna, głowy przedstawiają osoby różnych stanów np. królów, żołnierzy, dworzan. Ostatnio poddano je konserwacji w 1992.

W latach 1925-1927 Xawery Dunikowski wykonał cykl 12 "głów wawelskich", m.in. Adama Mickiewicza, Anny Jagiellonki, Henryka Walezego, które nigdy nie znalazły się w stropie sali Poselskiej, niemniej jednak do dziś stanowią własność Zamku Wawelskiego.

Bibliografia

• Kazimierz Kuczman: Renesansowe głowy wawelskie. Kraków: Zamek Królewski na Wawelu - Państwowe Zbiory Sztuki, 2004. ISBN 83-88476-16-5. (pol.)

Linki zewnętrzne

• Kazimierz Kuczman: Renesansowe głowy wawelskie (2004) w bibliotece Polona