Głubczyce

Głubczyce
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0

Ratusz miejski i barokowa kolumna maryjna na rynku głubczyckim.
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

głubczycki

Gmina

Głubczyce

Prawa miejskie

przed 1253

Burmistrz

Adam Krupa (od 2014)

Powierzchnia

12,52 km²

Wysokość

266 m n.p.m.

Populacja (2019)
• liczba ludności
• gęstość


12 552
1016 os./km²

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-100

Tablice rejestracyjne

OGL

Położenie na mapie gminy Głubczyce
Mapa konturowa gminy Głubczyce, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Głubczyce”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Głubczyce”
Położenie na mapie powiatu głubczyckiego
Mapa konturowa powiatu głubczyckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Głubczyce”
Ziemia50°12′00″N 17°50′03″E/50,200000 17,834167
TERC (TERYT)

1602034

SIMC

0965329

Hasło promocyjne: Głubczyce miastem dobrego życia!
Urząd miejski
ul. Niepodległości 14
48-100 Głubczyce
Strona internetowa
BIP

Głubczyce (śl. Gubczýcé[1], niem. Leobschütz, cz. Hlubčice) – miasto w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Głubczyce. Położone nad rzeką Psiną, na Płaskowyżu Głubczyckim (wchodzącym w skład Niziny Śląskiej). Głubczyce leżą na terenie Górnego Śląska. Uzyskały lokację miejską przed 1253 rokiem[2]. Według danych GUS w 2021 r. zamieszkane przez 12 348 osoby. Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik)[3].

Nazwa

Nazwa Leobszyce wśród innych nazw śląskich miejscowości w urzędowym pruskim dokumencie z 1750 roku wydanym w języku polskim w Berlinie[4].

Znaczenie nazwy miejscowości nie jest jasne. Istnieje kilka teorii jej pochodzenia. Etymolodzy wywodzą je od słów „lubić”, „głęboki”, „głupi” lub „gołąb”.

Pierwsza historyczna wzmianka o mieście pojawiła się w 1107 r.[5] W tamtym czasie była to mała morawska osada nazywana Glubcici, która składała się w większości z grodu. W 1131 r. wymieniona jako Glupcicih, w 1183 r. Glubcice, a w latach: 1224, 1281, 1354 i 1434 Lubschicz[6]. W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił miejscowość w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając jej łacińską nazwę: Leobschucium[7].

W 1750 roku polska nazwa „Leobszyce” została wspomniana przez Fryderyka II pośród innych miast śląskich w zarządzeniu urzędowym wydanym dla mieszkańców Śląska[8]. Nazwę „Głupczyce” w książce „Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej” wydanej w Głogówku w 1847 r. wymienił śląski pisarz Józef Lompa[9]. W roku 1945 używano jej już urzędowo[10].

Historia

Średniowiecze

Baszta na pl. Wiosennym – fragment obwarowań miejskich.

Osada znajdowała się na prawym brzegu rzeki Psiny. Prawdopodobną datą założenia miasta założenia jest rok 1224, kiedy nastąpiło osiedlenie w mieście Lubschicz (informacja o komorze celnej w „Lubschicz”, wcześniejsze okazały się falsyfikatami) za panowania Ottokara I. W roku 1270 miejscowość otrzymała prawa miejskie nadane przez Przemysła Ottokara II.

XVI wiek – początki XX wieku

Panorama Głubczyc, XVIII w.

W roku 1523 ruch protestancki dotarł do miasta. W roku 1558 został wzniesiony luterański zbór i szkoła. W odpowiedzi na te wydarzenia ojcowie Franciszkanie i Żydzi zostali wygnani z miasta.

W czasie wojny trzydziestoletniej miasto zostało całkowicie zniszczone, większość zniszczeń zostało dokonanych przez nacierających Szwedów w roku 1645. W XVIII wieku Głubczyce podlegały inspekcji podatkowej w Prudniku[11].

W wyniku I wojny śląskiej (1740–1742), toczonej między Austrią i Prusami, miasto przeszło pod panowanie Prus.

W latach 1753–1770 w Głubczycach został wzniesiony zespół klasztorny według projektu architekta Jana Innocentego Töppera z Prudnika[12]. W roku 1781 populacja miasta wynosiła tylko 2637. W trakcie rozrastania się miasta jego populacja stopniowo wzrastała. W 1792 roku oddano do użytku kościół ewangelicki(niem.)[13]. W roku 1825 miasto zamieszkiwało 4565 mieszkańców, a w 1870 już 9546. W końcu XIX w. ważnym ośrodkiem spotkań miejscowych Polaków był dom profesora miejscowego gimnazjum i polskiego historyka Stanisława Karwowskiego[14].

Wedle postanowień traktatu wersalskiego, kończącego I wojnę światową, na terytorium Górnego Śląska odbył się plebiscyt, w którym miano opowiedzieć się za przynależnością do państwa polskiego lub niemieckiego. W mieście 99,5% mieszkańców zagłosowało za Niemcami, w tym ponad 35% tzw. „emigrantów plebiscytowych” (ściągniętych na tereny plebiscytowe w celu podniesienia końcowego rezultatu[15]).

1933–1945

Przedwojenny rynek z ratuszem w Głubczycach.

Na początku 1945 r. – w czasie przemarszu więźniów obozów koncentracyjnych przez teren miasta, Niemcy z eskorty zamordowali 21 więźniów niezdolnych do dalszego marszu. Ciała pogrzebano na tzw. cmentarzu żydowskim[16].

18 marca 1945 roku miasto zostało otoczone przez wojska radzieckie. Broniły go [[18 Ochotnicza Dywizja Grenadierów Pancernych SS „Horst Wessel” |18 SS Panzergrenadierdivision]] (grenadierzy pancerni) i 371 Dywizja Wehrmachtu. Po stronie radzieckiej walczyły oddziały 314 dywizji piechoty z 59 armii, 28 korpus piechoty 60 armii i 5 korpusu zmechanizowanego z 4 armii pancernej gwardii 1 Frontu Ukraińskiego (po 1945 roku w parku miejskim i na ul. Skłodowskiej-Curie postawiono Pomniki Wdzięczności Armii Czerwonej)[17]. Pomnik w parku miejskim staraniem mieszkańców został w 2022 roku zlikwidowany[18]. W wyniku trwającego do 24 marca 1945 r. oblężenia oraz grabieży, dokonywanych przez żołnierzy radzieckich, w pierwszym tygodniu po jego zakończeniu zniszczeniu uległo około 40% miasta.

Po 1945 r.

Po 1945 r. miasto nosiło przejściową nazwę Głąbczyce, którą w 1946 r. zastąpiono urzędową nazwą Głubczyce[19]. 6 kwietnia 1945 Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego utworzyło Centralne Obozy Pracy. W mieście funkcjonował obóz pracy nr 101[20]. Miasto stało się siedzibą powiatu i gminy. Utraciło status siedziby powiatu w 1975, a w roku 1998 otrzymało go powtórnie.

W 1982 działacze prudnickiej opozycji demokratycznej Jan Naskręt i Eugeniusz Wyspiański wykonali około 2,5 tysiąca ulotek z napisem „Solidarność zwycięży”, które zostały rozwieszone przez Stanisława Żądło m.in. w Głubczycach, Niemodlinie i na murach ZPB „Frotex” w Prudniku[21]. W 2016 roku Głubczyce przystąpiły do Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Dobrego Życia „Cittaslow”[22].

Zabytki

(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Kościół pw. Narodzenia NMP
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Budynek sądu rejonowego
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Barokowa kolumna maryjna na rynku dłuta A. Jörga z 1732 roku

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[23]:

  • układ urbanistyczny Starego Miasta, z rynkiem o unikatowym w Europie kształcie ćwierci koła (podobny znajduje się w Nysie) oraz siatką ulic, z których do najstarszych należą Wodna i Kościelna. Dzisiejsza ul. Kozielska na odcinku od rynku do studni św. Floriana nosiła nazwę Targu Końskiego[24].
  • kościół pw. Narodzenia NMP, gotycki z XIII w., rozbudowany w XIV w., a następnie w latach 1579, 1903–1907 według projektu M. Hasaka.
  • kościół św. Anny (dawniej Św. Trójcy) z 1776, po II wojnie światowej kościół polsko-kat. pw. św. Józefa (w 1991 przekazany rzymskokatolikom) przy ulicy Sobieskiego, na miejscu poprzedniego wzniesionego za murami miasta w XVI w., zniszczonego przez Szwedów w 1654.
  • kaplica pw. śś. Fabiana i Sebastiana, z 1501 r.
  • zespół klasztoru franciszkanów. Cały kompleks zbudowany został w latach 1753–1770 według projektu J.I. Töppera. Do klasztoru przylega budynek wzniesiony w 1752 roku, w którym niegdyś mieściło się gimnazjum, ul. Zakonna 3
    • kościół pw. śś. Idziego i Bernarda, barokowy z 1756 r., wystrój barokowo-rokokowy
    • klasztor, charakterystyczny czteroskrzydłowy z wirydarzem pośrodku
  • cmentarz żydowski, ul. Wrocławska, z l. 1890–1939
  • zbiorowa mogiła strażników i celników czeskich na cmentarzu komunalnym, z 1938 r.
  • mury obronne i baszty z II połowy XIII wieku, a wśród nich baszta koło poczty (ul. Pocztowa/pl. Wiosenny)
  • ratusz miejski zniszczony w 1945 roku i stopniowo rozbierany w późniejszych czasach, został odbudowany w latach 2006–2008.
  • sąd, ul. Kochanowskiego 1, z 1850 r.
  • więzienie Kochanowskiego 3, z poł. XIX w.,
  • domy, pl. Kościelny 1 (d. 5), 4, z XVI-XVIII w., XIX w.
  • domy, ul. Jana Pawła II (d. Sobieskiego 10), 7 (d. Sobieskiego 11), 9 (d. Sobieskiego 12), z XVI-XVII w., XVIII w., XIX w.
  • dom, ul. Ratuszowa 10, 12 (d. 30), z XVIII w., XIX w./XX w.

inne zabytki:

  • budynek przy ul. Niepodległości 14 wybudowany w drugiej poł. XIX w. w stylu eklektycznym. Obecnie siedziba władz gminy oraz Urzędu Miejskiego
  • dworzec kolejowy (obecnie nieczynny) wybudowany w połowie XIX w.[25]
  • barokowa kolumna maryjna na rynku dłuta A. Jörga z 1732 roku

Demografia

Głubczyce podlegają pod Urząd Statystyczny w Opolu, oddział w Prudniku[26].

Piramida wieku Głubczyce 2017.jpg[27].

Panorama Głubczyc (zachód-północ-wschód)
Panorama Głubczyc (zachód-północ-wschód)

Gospodarka

Największe przedsiębiorstwa

Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska

Jest to przedsiębiorstwo spółdzielcze zrzeszające producentów mleka z Głubczyc oraz okolicznych miast z województwa opolskiego i śląskiego. Spółdzielnia rocznie przerabia 20 milionów litrów mleka i daje zatrudnienie 100 osobom. Do produktów OSM Głubczyce należą różne rodzaje mleka, śmietany, jogurtów, maślanki, kefirów i twarogów, które są dostępne także w większych wersjach dla gastronomii[28].

Galmet

Przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją wyrobów z branży grzewczej. Przedsiębiorstwo zatrudnia ponad 700 osób a produkcja odbywa się w halach o powierzchni ponad 22 000 m². Firma produkuje wyroby takie jak: elektryczne ogrzewacze wody, bojlery z wężownicą do centralnego ogrzewania, wymienniki biwalentne, kombinowane zbiorniki akumulacji ciepła, zbiorniki buforowe, ekologiczne kotły c.o. na ekogroszek z zasobnikiem paliwa, kotły c.o. bez zasobnika, kolektory słoneczne czy pompy ciepła[29].

Komunikacja

Głubczyce są jedynym miastem powiatowym w woj. opolskim, które nie ma obecnie pasażerskich połączeń kolejowych (zawieszone 3 kwietnia 2000 r.[25]). O przywrócenie linii kolejowej Racibórz-Racławice Śląskie przez Głubczyce od lat aktywnie zabiegają samorządy wzdłuż tego połączenia: powiat prudnicki, głubczycki i raciborski (jesienią 2020 roku, wniosek o rewitalizację tej linii został zakwalifikowany do II etapu rządowego Programu Kolej Plus)[30]. Transport zbiorowy jest realizowany głównie poprzez miejscowy PKS. Brak komunikacji miejskiej, można skorzystać z przewozów oferowanych przez taksówki.

W 1855 otwarto połączenie kolejowe Głubczyc z Raciborzem w ramach prywatnej Kolei Wilhelma (Wilhelmsbahn), następnie w 1873 połączenie z Karniowem (dalej do Głuchołaz) i w 1876 z Racławicami Śląskimi (dalej do Prudnika i Kędzierzyna-Koźla)[25].

Wspólnoty wyznaniowe

Wnętrze kościoła parafialnego

Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:

Edukacja

Kościół i klasztor franciszkanów w Głubczycach

Przedszkola:

  • Przedszkole nr 1 im. Marii Konopnickiej
  • Przedszkole nr 2 im. Kubusia Puchatka
  • Przedszkole nr 3

Szkoły podstawowe:

  • Szkoła Podstawowa nr 1 im. Tadeusza Kościuszki
  • Szkoła Podstawowa nr 2 im. Janusza Korczaka
  • Szkoła Podstawowa nr 3 im. Marii Skłodowskiej-Curie

Szkoły średnie:

  • Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Adama Mickiewicza
  • Zespół Szkół Mechanicznych
  • Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. Władysława Szafera

Placówki wychowawcze:

  • Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy

Inne:

Sport

Klub Polonia Głubczyce został założony w 1945 roku[32]. Klub awansował do III ligi w sezonach 1982/83 oraz 1985/86, a także brał udział w Pucharze Polski w sezonach: 1961/62, 1963/64 (1/16 finału) oraz 2018/19.

Kultura

Ratusz na rynku, obecnie Muzeum Ziemi Głubczyckiej

Instytucje kultury

  • Miejski Ośrodek Kultury
  • Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna, siedziba w ratuszu (II piętro)
  • Muzeum Ziemi Głubczyckiej, siedziba w ratuszu (I piętro)

Wydarzenia cykliczne

  • Międzynarodowy Festiwal Młodych Pianistów – Festiwal promujący młodych pianistów organizowany przez Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia im. I.J. Paderewskiego w Głubczycach od 1994 r. W ramach imprezy, w której udział biorą młodzi artyści z Polski oraz z zagranicy odbywa się konkurs główny, a także liczne warsztaty, koncerty i seminaria tematyczne[33].
  • Głubczyckie Dni Kultury – Szereg imprez kulturalnych takich jak koncerty, wystawy, przedstawienia teatralne, recitale, pokazy, wieczory autorskie itp odbywających się co roku w Głubczycach. Wydarzenie ma miejsce jesienią w miesiącach październik-listopad w obiektach na terenie Głubczyc oraz okolicznych wsi. W 2015 r. miała miejsce 25 edycja tej imprezy[34].
  • Licealia – Impreza młodzieżowa organizowana przez Zespół Szkół Ogólnokształcących w Głubczycach. Odbywa się ona przed zakończeniem roku szkolnego, a uczniowie idą przez miasto w barwnym korowodzie, a następnie organizowane są dla nich oraz mieszkańców miasta liczne atrakcje takiej jak koncerty, zawody sportowe czy przedstawienia[35].
  • Dni Głubczyc – Impreza odbywająca się od 2008 r. i zapoczątkowana świętowaniem oddania do użytku wyremontowanego ratusza miejskiego. Odbywa się w sezonie letnim i trwa 2–3 dni. W tym czasie mają miejsce liczne koncerty, zawody sportowe, przedstawienia oraz wiele różnych wydarzeń towarzyszących[36].

Media

Prasa lokalna, portale informacyjne i telewizja

  • Głos Głubczyc – samorządowy biuletyn informacyjny gminy Głubczyce (miesięcznik)
  • Rzecz Powiatowa – samorządowy biuletyn informacyjny powiatu głubczyckiego
  • TV Głubczyce – prywatna telewizja nadająca w ramach sieci kablowej oraz w Internecie[37]
  • twojeglubczyce.pl – portal informacyjny
  • Super Senior – miesięcznik dedykowany grupie docelowej 50+
  • Gazeta Prudnik24 z wkładką „Głubczyce 24"[38]

Miasta partnerskie

Urząd Miasta i Gminy w Głubczycach
MiastoKrajData podpisania umowy lub uchwały w sprawie rozpoczęcia współpracy
Město AlbrechticeCzechy2001
KrnovCzechy2001
RusínCzechy2000
RockenhausenNiemcy2003
Saint-Rémy-sur-AvreFrancja2002
ZbarażUkraina2005

Burmistrzowie i zarządcy Głubczyc od 1945[39]

  • Jan Kramarz
  • Józef Piłka
  • Zygmunt Niemczyk
  • Marian Jaworski
  • Józef Smyczyński
  • Jan Jankowski
  • Ludwik Kędzierski
  • Bolesław Chmura
  • Bolesław Zazulewicz
  • Jan Uhryn
  • Tadeusz Wasil
  • Henryk Kozak
  • Stanisław Gacek
  • Stefan Stobryła
  • Zygmunt Kowalski
  • Roman Werner
  • Kazimierz Bemacki
  • Józef Pich
  • Dariusz Kaśków
  • Kazimierz Jurkowski
  • Adam Krupa
  • Jan Krówka
  • Adam Krupa

Ludzie związani z Głubczycami

Zobacz też

Przypisy

  1. Nazwa śląska za: Reinhold Olesch, Der Wortschatz der polnischen Mundart von Sankt Annaberg, Berlin 1958. Użyto rozszerzonej wersji alfabetu proponowanego przez Grzegorza Wieczorka oraz Towarzystwo Piastowania Śląskiej Mowy „Danga” – wymowa w gwarach okolic Głubczyc – Gubczicy.
  2. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 30–31.
  3. Bank Danych o Lasach – Mapa, bdl.lasy.gov.pl [dostęp 2021-01-23].
  4. Pruski dokument z roku 1750 ustalający urzędowe opłaty na Śląsku – „Wznowione powszechne taxae-stolae sporządzenie, Dla samowładnego Xięstwa Sląska, Podług ktorego tak Auszpurskiey Konfessyi iak Katoliccy Fararze, Kaznodzieie i Kuratusowie Zachowywać się powinni. Sub Dato z Berlina, d. 8. Augusti 1750”.
  5. Opolszczyzna, listopad 1961, s. 10.
  6. Stanisław Drzażdżyński, Nazwy topograficzne. Słowiańskie nazwy miejscowości na Szląsku Pruskim. Powiat Głubczycki, „Wisła” tom XI 1897, s. 124.
  7. Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 177. ISBN 978-83-910595-2-4.
  8. „Wznowione powszechne taxae-stolae sporządzenie, Dla samowładnego Xięstwa Sląska, Podług ktorego tak Auszpurskiey Konfessyi iak Katoliccy Fararze, Kaznodzieie i Kuratusowie Zachowywać się powinni. Sub Dato z Berlina, d. 8. Augusti 1750”.
  9. Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, s. 12.
  10. Dz.U. z 1945 r. nr 33, poz. 196.
  11. Historia Powiatu Prudnickiego – Starostwo Powiatowe w Prudniku, www.powiatprudnicki.pl [dostęp 2020-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-16].
  12. Sławomir Draguła, Franciszkanie z Głubczyc modlili się i uczyli, Nowa Trybuna Opolska, 20 marca 2013 [dostęp 2019-12-21].
  13. Zabytki. Powiatowe Muzeum Ziemi Głubczyckiej. [dostęp 2021-11-14].
  14. S. Karwowski, Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego. T. 1, 1815–1852, Poznań 1918, k. XII.
  15. Dorota Borowicz, Mapy narodowościowe Górnego Śląska od połowy XIX wieku do II wojny światowej, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2004, s. 39, ISBN 83-229-2569-7, OCLC 69318732.
  16. Rejestr miejsc i faktów zbrodni popełnionych przez okupanta hitlerowskiego na ziemiach polskich w latach 1939–1945. Województwo opolskie, Warszawa 1980, s. 21.
  17. Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 490.
  18. Marcin Żukowski: Pomnik wdzięczności Armii Czerwonej w Głubczycach rozebrany. Aktor Maciej Musiał, wnuk kapitana Markiewicza: – Jestem szczęśliwy!. „Głubczyce Nasze Miasto”, 2022-10-28. [dostęp 2022-10-28]. (pol.).
  19. M.P. 1946 nr 44, poz. 85. isap.sejm.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)].
  20. Okupacja w imię sojuszu. Armia sowiecka w Polsce 1944–1956 (fragmenty), „forumemjot”, 9 maja 2012 [dostęp 2018-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-13].
  21. Zbigniew Bereszyński, Przed sądem wojennym, tygodnikprudnicki.pl, 20 lutego 2008 [dostęp 2019-12-21].
  22. Cittaslow – inna strona nowoczesności.
  23. Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 22. [dostęp 2012-11-26].
  24. Na jakim planie wybudowano głubczycki rynek?
  25. a b c Piotr Kopczyk: Historia stacji kolejowej w Głubczycach, „Świat Kolei” nr 10/2013, s. 16–23.
  26. Czy wiesz, że..., [w:] Andrzej Dereń, Polska bardziej polska, „Tygodnik Prudnicki”, 49 (732), Prudnik: Spółka Wydawnicza Aneks, 8 grudnia 2004, ISSN 1231-904X.
  27. Głubczyce w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  28. OSM Głubczyce. O firmie, osm-glubczyce.com.pl [dostęp 2021-06-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-15] (pol.).
  29. Galmet. O firmie, galmet.com.pl [dostęp 2021-06-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-06] (ang.).
  30. m, Koleją z Racławic Śląskich do Raciborza?, Samorząd Województwa Opolskiego [dostęp 2020-12-27] (pol.).
  31. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2022-12-13].
  32. Skarb – Polonia Głubczyce, 90minut.pl [dostęp 2020-02-03].
  33. Międzynarodowy Festiwal Młodych Pianistów | Państwowa Szkoła Muzyczna, www.psm.glubczyce.info [dostęp 2015-11-25].
  34. Głubczyckie Dni Kultury – Gmina Głubczyce, glubczyce.pl [dostęp 2015-11-25].
  35. Licealia 2014. Zespół Szkół Ogólnokształcących w Głubczycach, lo.powiatglubczycki.pl [dostęp 2015-11-25].
  36. Dni Głubczyc 2012 – plakat – Gmina Głubczyce, glubczyce.pl [dostęp 2015-11-25].
  37. Strona TV Głubczyce.
  38. Prudnik24, Prudnik24.pl [dostęp 2016-04-28].
  39. https://sbc.org.pl/Content/12635/PDF/3A.pdf#page=10 M. Łoziński, W 62 rocznicę odzyskania Głubczyc, „Głos Głubczyc”, 2007, nr 36(166), s. 10.

Literatura

  • Kalendarz Głubczycki 1994–2007
  • Elżbieta Dziegieć, Edward Dziegieć, Stanisław Pączka, Franciszek Zając, Głubczyce jako ośrodek lokalny. Opole: Instytut Śląski, 1964.
  • Katarzyna Maler, Dzieje Głubczyc do 1742 roku. Opole: Wydawnictwo Instytut Śląski, 2003.
  • Katarzyna Maler, Dzieje Głubczyc w latach 1742–1945. Opole: Państwowy Instytut Wydawniczy: Instytut Śląski, 2006.
  • Katarzyna Maler, Barbara Piechaczek, Głubczyce – portret miasta. Racibórz: „WiG Art”, 1998.
  • Mieczysław Razik, Głubczyce przedwczoraj i jutro?. Branice: Oficyna Wydawnicza Zakładu Aktywności Zawodowej, 2008.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Opole Voivodeship location map.svg
Autor: Tymek1988, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Opole Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
  • N: 51.2778 N
  • S: 49.942 N
  • W: 16.8461 E
  • E: 18.8073 E
Wikimedia Community Logo.svg
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
2012-04 Głubczyce 04.jpg
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Głubczyce - kościół pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny.
Leobschütz Ansicht.jpg
View of Leobschütz in Upper Silesia
Wnetrze kosciola NarNMP Glubczyce.jpg
Wnętrze kościoła parafialnego pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Głubczycach
2012-04 Głubczyce 21.jpg
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Głubczyce - miasto w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim.
Town Square in Leobschuetz--old-pic.jpg
Głubczyce przed II wojną światową
Ratusz5.jpg
Autor: Grzegorz Niedźwiedź, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ratusz w Głubczycach
Piramida wieku Głubczyce 2017.jpg
Autor: polskawliczbach.pl, Licencja: CC BY-SA 4.0
Struktura wieku mieszkańców Głubczyc
Głubczyce (gmina) location map.png
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map of Głubczyce (gmina), Poland.
Głubczyce County location map2.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Głubczyce County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
  • N: 50.34 N
  • S: 49.95 N
  • W: 17.55 E
  • E: 18.11 E
POL Głubczyce flag.png
Flaga miasta i gminy Głubczyce
Głubczyce franciscan church-2.jpg
Autor: Togamek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kościół i klasztor franciszkanów w Głubczycach.
2012-04 Głubczyce 22.jpg
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Głubczyce - Ratusz miejski i barokowa kolumna maryjna na rynku głubczyckim.
Baszta PlWiosenny.jpg
Baszta na pl. Wiosennym - fragment obwarowań miejskich w Głubczycach
Wikipedia panorama.jpg
Autor: Jacques Lahitte, Licencja: CC BY 3.0
Panorama ouest-nord-est/Landscape west-north-east
Polskie-nazwy śląskich miejscowosci z patentu Fryderyka II 1750.jpg
Wznowione powszechne taxae-stolae sporządzenie, Dla samowładnego Xięstwa Sląska, Podług ktorego tak Auszpurskiey Konfessyi iak Katoliccy Fararze, Kaznodzieie i Kuratusowie Zachowywać się powinni. Sub Dato z Berlina, d. 8. Augusti 1750
2012-04 Głubczyce 05.jpg
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Głubczyce - miasto w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim. ul. Kochanowskiego 1 (sąd)