GEO-1

Geo-1.jpg
Geo-1 w.jpg

GEO-1 – prototyp (1967) serii specjalizowanych komputerów do obliczeń inżynierskich (GEO-2, 1968), pierwotnie geodezyjnych, oparty na organizacji UMC-1 i technologii UMC-10. Opracowany w Katedrze Budowy Maszyn Ma­tematycznych Politechniki Warszawskiej przy współudziale Instytutu Geodezji i Kartografii[1][2].

Dane[1]

  • typ: mikroprogramowany, bezzłączowy komputer szeregowy II generacji zbudowany na tranzystorach
  • organizacja:
    • arytmetyka binarna o podstawie −2
    • słowo maszynowe
      • liczby: długości 34 bitów
      • rozkazy: długości 34 bitów podzielone na:
        • część operacyjna: 22 bity
        • adres: 12 bitów
    • programowy zmienny przecinek realizowany przez bibliotekę (brak rozkazów zmiennoprzecinkowych realizowanych sprzętowo)
  • prędkość: zegar 220 kHz
  • pamięć bębnowa o pojemności 16 384 słów podzielona na 8 bloków po 2048 ksłów:[3]
  • wymiary: 1350 x 800 x 810 mm
  • waga: ok. 200 kg

Urządzenia we-wy

  • monitordalekopis z wbudowanym czytnikiem i perforatorem pięciokanałowej taśmy o szybkości 10 zn/sek
  • pulpit operatora
  • pulpit techniczny

Przypisy

  1. a b Maszyny Matematyczne nr 3/1968r [1]
  2. Geoforum, Geodezja » Historia » Prace powojenne » cz.6 Informatyzacja, Zdjęcie GEO-2 [dostęp 2018-11-10].
  3. Maszyny Matematyczne nr 5/1968r [2]

Media użyte na tej stronie

Geo-1 w.jpg
Komputer Geo-1
Geo-1.jpg
Komputer Geo-1